Een tijdje geleden speelde het Zweedse Civil War een prima concert in De Kreun in Kortrijk. Met in zijn kielzog de supportbands Nightmare en Athanasia kon het kleine broertje (al horen ze dat zelf niet graag meer zeggen) de zaal aardig vullen en op positieve reacties rekenen. Net voor de show kon ik zowaar kiezen met wie ik een gesprekje wilde voeren. Als je dan mag kiezen, dan kan je even goed de situatie wat uitbuiten en meteen maar voor twee bandleden gaan. Het waren gitarist Petrus Granar en toetsenist Daniel Myhr die onderstaande graag te woord stonden. De titel kon hier even zozeer ‘Op de koffie met Civil War‘ geweest zijn, want die werd door iedereen vlot geconsumeerd. We hebben het onder meer over het laatste album en de toch wel ingrijpende wissel achter de microfoonstandaard.

Dag heren, wellicht kennen de meeste van onze lezers jullie intussen wel, maar misschien kunnen jullie je toch zelf nog even voorstellen aan de potentiële nieuwe fans?

Petrus: Jazeker, ik ben Petrus Granar en ik speel gitaar in de band.

Daniel:  En ik ben Daniel Myhr, de keyboardspeler van Civil War.

Vorig jaar hebben we mekaar al eens gesproken in zaal Trix in Antwerpen, toen jullie het voorprogramma verzorgden van Powerwolf. Nu zijn jullie zelf headliner in een club. Wat is er sindsdien zoal veranderd?

Daniel: Wel, om te beginnen is dit een veel kortere tour dan diegene die we deden destijds met Powerwolf. Dat is het grote verschil bij toen. Maar we voelden dat we er terug op uit moesten om onszelf nog een beetje meer exposure te geven. We hadden geen enkele headlinertour meer gedaan sinds, wat was het? 2014? Dus dat was ook alweer drie jaar geleden en dus was het nodig dat we onszelf weer eens wat meer op het voorplan konden zetten.

Ik zie dat jullie nu zelf, in vergelijking bij toen, in iets grotere venues spelen. Wil dit zeggen dat jullie populariteit in dezelfde mate toegenomen is?

Petrus: Wellicht wel. Traag maar gestaag. Er is wel een verschil met de vorige tour die we gedaan hebben. Dat merken we wel, hoewel we nog vroeg in het tourschema zitten. Ik denk dat het aantal toeschouwers dat komt kijken naar onze shows bijna verdubbeld is. Dus daarmee zijn we alvast best tevreden.

Een tijdje geleden brachten jullie je nieuwe album The Last Full Measure uit. Wat waren de reacties op die plaat eigenlijk? 

Daniel: Die waren eerlijk gezegd heel goed. Weet je? Als je een album aan het opnemen bent, ben je dikwijls heel nerveus en onzeker daarover. Je weet niet hoe mensen erop gaan reageren. Gaan ze niet vinden dat het teveel op het vorige album lijkt? Maar we waren dus opgelucht om te horen dat de nieuwe plaat overal goed ontvangen werd.

The Last Full Measure vormt het einde van een trilogie. Logische vraag is nu: wat volgt er hierna?

Daniel: Eigenlijk hebben we daar nog geen grote plannen bij.

Petrus: Ik denk dat we dat pas zullen uitvinden wanneer we nieuwe muziek zullen gaan schrijven. Maar het voelt aan alsof we nu klaar zijn voor een nieuw hoofdstuk. We hebben namelijk ook een nieuwe zanger.

Een nieuwe zanger inderdaad. Die kwam er eigenlijk toch wel heel plots en onverwacht?

Daniel: Wel Nils Patrik Johansson had het in het verleden al wel enkele keren gehad over stoppen, maar het toen nooit gedaan. En dus kwam het toch wel wat onverwacht over toen hij het toch deed. En misschien heeft hij dit niet op de best mogelijke manier gedaan. Hij stuurde ons namelijk een e-mail en zette het daarop op zijn facebookpagina. Nog voor wij er eigenlijk zelf konden op reageren. Maar hij zal er wel zijn redenen voor gehad hebben om het te doen. Hij heeft er zich later ook voor verontschuldigd en had er spijt van dat hij er niet eerst met ons over gesproken had.

Is het omdat hij te druk bezig is met zijn andere muzikale bezigheden of waren er nog andere redenen?

Daniel: Er waren ook wat familiale redenen die hij aanhaalde. Je weet wel, ’the usual stuff’. Ach maar weet je? Alles is ok nu. Hij kan zich nu meer toeleggen op zijn familie en zijn andere bezigheden. En natuurlijk is hij ook bezig met Astral Doors, waar zijn hart wel meer zal bij liggen, want daar heeft hij tenslotte al een boel albums mee gemaakt. En hoewel er nooit moeilijkheden geweest zijn bij het opstellen van tourschema’s voor beide bands, omdat we nu ook weer niet zo intens actief touren, werd het hem toch allemaal een beetje te veel.

Nu hebben jullie dus Kelly Sundown Carpenter mee, een toch wel fameuze naam. Zit hij permanent in de band of hebben jullie hem gewoon maar voor deze tour ingehuurd?

Petrus: Hij is een vaste kracht. Hij zit permanent in de band nu.

Maar ook hij is een bezige bij. Krijgen jullie dan straks niet met hetzelfde probleem te kampen?

Daniel: Wij zorgen er zelf voor dat het allemaal niet in de war loopt met zijn andere bezigheden. Dus past de band zich graag een beetje aan. En dat vormt helemaal geen probleem. Zijn andere bands touren namelijk ook niet zodanig veel, het is veeleer studiowerk dat hij met hen verricht. Hij kan dus zonder problemen wat extra inspanningen leveren voor deze band. Dat was ook één van onze belangrijkste doelen. Toen we een nieuwe zanger zochten,  wilden we echt een nieuw bandlid en geen tijdelijke vervanger. Daar zouden we ons ook helemaal niet comfortabel bij gevoeld hebben trouwens. Het familiegevoel moest ook weer een beetje terugkeren, zeg maar. Maar het klikt ook echt heel goed, veel beter dan we hadden durven hopen. Het is een fantastisch persoon, een fantastische zanger, we hebben dus helemaal geen enkel probleem.

Petrus: Hij is echt heel goed en brengt de band een heel goed gevoel bij. Ik zie er echt al heel erg naar uit om met hem aan nieuw materiaal te gaan werken.

Nu jullie de trilogie afgewerkt hebben, is het nu misschien niet de moment om met een livealbum of -video voor de dag te komen? 

Daniel: Misschien wel, ja. We proberen hier en daar wel materiaal op camera en tape vast te leggen. Maar we hebben eigenlijk maar een simpele produktie bij deze keer. Vaak heb je van die beter produktiemogelijkheden, met betere microfoons, wat het weer wat interessanter zou maken. Maar het is wel zo dat we op deze tour alle shows opnemen. En wellicht proberen we daar wel iets van uit te brengen.

Filmen jullie de shows ook?

Daniel: Nee, voor het ogenblik nemen we enkel de muziek op.

Petrus: Als we iets filmen, dan is het met enkel maar één camera, dus daarmee valt niet zoveel aan te vangen. Dat zou niet zo veel plezier geven om naar te kijken. Die dvd zou snel weer uit de speler vliegen bij veel mensen vrees ik.

Dit is nu de tweede of derde datum van de tour? Hoe waren de vorige shows?

Daniel: Vanavond is de derde show inderdaad.

Petrus: De mensen die ik na de shows gesproken heb, leken er alvast allemaal van te hebben genoten. En ook de twee supportbands Nightmare en … hoe noemen ze nu ook weer?

Daniel: Athanasia 

Petrus: Ja, die! Die leken ook best wel veel respons te krijgen.

Kiezen jullie de supportbands zelf? Of is dat allemaal business? 

Daniel: Wel, beide bands kwamen eigenlijk als uit het niets tevoorschijn. Ze wilden blijkbaar zelf graag mee met ons op tournee. Die zaken zijn dus wel via ons bookingkantoor gegaan. Maar ik vind de bill wel goed. De muziek van de bands onderling varieert en dat houdt het ook interessant.

Het valt wel op dat geen van de drie bands bij hetzelfde label zitten. Ik had eerder een package van éénzelfde firma verwacht. 

Daniel: Ik weet eigenlijk zelf niet goed hoe die dingen tot stand komen. Ik vertelde het label een tijdje geleden dat we graag weer op tour wilden, en dan gaan die dingen verder via hen en de bookers en promotors. Ik moei me daar verder niet zoveel mee.

Hoe zien jullie het vervolg? Blijft het bij deze korte Europese tournee, of wordt er nog een vervolg aan gebreid?

Daniel: Voorlopig wel. Het is eigenlijk zelfs een soort van ‘centrale’ Europese tour. We spelen zelfs nog niet overal in de uithoeken van Europa. Deze tour werd namelijk nog gepland toen we Nils Patrik nog in de band hadden. En dus moest die, door zijn situatie, zo kort mogelijk gehouden worden. Maar van mij mocht het allemaal ten minste toch een weekje langer geduurd hebben. Nu voelt het aan alsof het gaat afgelopen zijn, nog voor het echt begonnen was.

Petrus: 10 shows zijn niet echt een uitgebreide tour natuurlijk…

Festivalplannen? 

Daniel: Ja, daarvan zijn er al enkele geboekt. Voorlopig spelen we op drie of vier festivals denk ik. Maar dan komt de herfst er ook alweer aan en dan plannen we ook wel wat shows te gaan spelen, vooral meer in Scandinavië dan.

Ik dacht jullie ook te zien staan hebben op de poster voor een Belgisch festival, maar spijtig genoeg is dat evenement intussen afgelast. Wisten jullie hiervan? 

Daniel: Zelf weet ik er niet direct iets over. Misschien zijn die dingen ook via onze booker gegaan of zijn we er niet bij stil gestaan. Veel kan ik er dus zelf ook niet over vertellen. Maar het zou wel leuk geweest zijn natuurlijk.

Is het zo, hoe langer jullie zelf albums uitbrengen, des te kleiner de connectie met Sabaton wordt? Want dat zal voor jullie ook wel belangrijk zijn denk ik? 

Daniel: Inderdaad. In het begin was het natuurlijk zo dat die er was, maar die connectie is er nu eigenlijk nog wel hoor. Veel fans die ons kenden van onze vorige band, komen ook naar onze shows kijken, dus die band zal er enigszins altijd wel blijven. Ook in de reviews zal die link altijd wel blijven gelegd worden. Maar ik denk dat we intussen ook wel bewezen hebben op onze eigen benen te kunnen staan en ook wat anders zijn gaan klinken. Maar zo nu en dan zullen die links steeds wel blijven opduiken en dat is ook logisch want we hebben zelf jaren en jaren in die band gespeeld.

Jullie spelen wel geen Sabaton-songs live? 

Daniel: Dat hebben we in het begin wel eens tijdens enkele shows gedaan. Maar we zijn er van afgestapt, omdat we dan altijd verder wel met die connectie geconfronteerd zouden blijven. En voor onze zanger was het ook niet echt een cadeau om die songs te moeten zingen, hij speelt namelijk niet in een covergroep natuurlijk. Zijn stem is ook zo verschillend van die van Joakim Broden. 

Petrus: Hun stemmen verschillen eigenlijk als dag en nacht. Heel veel verschil in kracht en timbre. Je kan ze totaal niet vergelijken.

Op het podium staan jullie erom gekend om in uniformen op te treden. Wordt die traditie ook na de afronding van de trilogie in stand gehouden?

 Daniel: Wel, we hebben de kostuums nu iets neutraler gemaakt. Vroeger had ik zo een generalenjas, maar nu heb ik gewoon nog maar een ordinaire lange zwarte jas aan. Daar ga ik wel nog wel wat ornamenten laten opstikken. Maar het is wel veel neutraler dan voorheen.

Zo, ik denk dat ik door mijn vragen heen ben, en jullie nog verder moeten met de soundcheck. Ik wens jullie veel succes vanavond en met de rest van de tour. 

Daniel: Ik denk dat het leuk wordt en dat alles wel op zijn pootjes terecht komt. Ik weet niets van de voorverkoop voor vanavond, maar aan de vibe zal het allicht niet liggen, want die is goed.

We zien ernaar uit!