Fractal Universe – Engram of Decline (Cover)

Bart Van Gestel

Fractal Universe is afkomstig uit het Franse Nancy. De band serveert progressieve death metal met behoorlijk zwaar geladen thematiek, gebaseerd op de werken van Friedrich Nietzsche. Engram Of Decline is het debuut en verscheen half april via het Luxemburgse Kolony Records.

Zoals de naam van de band misschien al doet vermoeden (een fractal is een wiskundige term die gebruikt wordt om natuurlijk voorkomende objecten te beschijven en simuleren) hoef je je niet te verwachten aan het popcorn-cinema equivalent van een metalalbum. Engram Of Decline is een moeilijk werkstukje, zowel voor artiest als luisteraar. Het heeft dan ook enige tijd nodig om te bezinken. Vandaar ook het late tijdstip van deze recensie.

Muzikaal steekt Engram Of Decline in het schuifje waar ook bands als Obscura, Opeth, Meshuggah en zo meer in terug te vinden zijn. Geen simpele kost dus. Voor de meerwaardezoekers is dit een mooie kluif om aan te beginnen. Bij het beluisteren wordt je regelmatig op het verkeerde been gezet. Dit hoort een beetje bij het genre, uiteraard, maar in het geval van Fractal Universe durft het af en toe wel een beetje mis lopen. Het is niet allemaal kommer en kwel, helemaal niet zelfs, maar evenwicht lijkt af en toe afwezig.

Op de keeper beschouwd staat Engram Of Decline echt wel als een huis, met een behoorlijke brutaliteit die je meestal bij de echte deathmetalalbums terug hoort. Maar het zijn net de omschakelingen van brutaal naar de progressieve stukken waar het album soms de pedalen lijkt te verliezen.

Er zitten ook enkele verrassingen verwerkt in de plaat. Jörgen Munkeby, de saxofonist/gitarist/zanger van het Noorse Shining heeft een indrukwekkende gastbijdrage toegevoegd aan Backworldsmen. Nog een gastbijdrage is er van Michael Keene (The Faceless) in een gitaarsolo op ’titelsong’ Collective Engram.

Thus Spoke Zarathoustra, Friedrich Nietzsches bekendste werk, ligt aan de basis van het thema van dit conceptalbum: de verkenning van de geschiedenis van het menselijk denken. Voer voor filosofen dus.

Een moeilijk geval, dit debuut van Fractal Universe. Enerzijds is de complexe materie boeiende kost, zeker voor de meer eisende luisteraars. Ook is Engram Of Decline misschien interessant voor de deathmetalfans die eens graag iets meer gedurfd voorgeschoteld willen krijgen. Anderzijds krijg je als luisteraar af en toe het gevoel dat de band soms de grip verliest op het concept door de vele (gedurfde) omschakelingen. Misschien best zelf oordelen is eigenlijk de boodschap.