Amper twee jaar na This Is No Fairytale komt Carach Angren reeds met een opvolger, Dance And Laugh Amongst The Rotten. Het drietal afkomstig uit Landgraaf behoort zonder twijfel tot de meest originele metalbands. Een theater van symfonische black metal gecombineerd met pure horror is wat Carach Angren ons voorschotelt. Dance And Laugh Amongst The Rotten, het vijfde meesterwerk van dit drietal, ligt op 16 juni in de rekken onder het label Season Of Mist.

Debuutplaat Lammendam, dateert ook alweer van 2008. De tijd vliegt, en Carach Angren heeft er ondertussen een mooi parcours opzitten. Het drietal bestaande uit Dennis “Seregor” Droomers (vocals, guitars), Clemens “Ardek” Wijers (keyboards, piano, orchestration) en Ivo “Namtar” Wijers (drums, percussion) houdt er een stevig tempo op na en pakt nu uit met een vijfde studioplaat genaamd Dance And Laugh Amongst The Rotten.

On ‘Dance and Laugh amongst the Rotten’, Carach Angren are painting musical pictures that easily combine the grandiose depth of a Rembrandt with Van Gogh’s maelstrom of whirling colours and the utter madness of Bosch. This lusciously seductive danse macabre will drag you in and never let go. Op deze treffende wijze omschrijft men via het platenlabel Season Of Mist het nieuwe album van Carach Angren.

Het verhaal van deze plaat gaat over een meisje dat te lang met haar ouijabord speelt. Enkele jaren geleden haalde de ‘Charlie Charlie Challenge’, een spel waarbij deelnemers de ‘geest’ Charlie aanroepen, nog het nieuws. De wereldwijde hype was eveneens gebaseerd op het ‘sprekende bord’ en zorgde voor heel wat filmpjes waarbij jongeren hun ervaringen deelden over het spel. Het personage Charlie is de geest van een Mexicaans jongetje die antwoord moest geven op vragen. Op Dance And Laugh Amongst The Rotten grijpt Carach Angren terug op ‘pure’ verhaalvertelling. De stijl en sound van dit album leunt dichter aan bij de plaat Where The Corpses Sink Forever.

De plaat gaat van start met een ronduit indrukwekkende intro. Het heeft iets weg van Lord of the Rings filmmuziek, en het tragere pianospel voert je zo mee naar de duistere paden in Mordor. Dit zorgt ervoor dat we ons in gepaste sfeer bevinden voor Charlie, een spookachtig nummer waar je koude rillingen bij kan krijgen. De koorgezangen zorgen hier voor een absolute meerwaarde. Opvallend hier is dat, ondanks het extreme karakter van Carach Angren, deze song zeer toegankelijk klinkt. Een sterk nummer waaruit blijkt dat de Nederlanders hun onbewogen theatrische stijl naar een nieuwe intense hoogte hebben geduwd.

Met Blood Queen krijgen we meteen een eerste giftige pijl op ons afgevuurd. De tempowissels in dit nummer zijn geniaal, waardoor het geheel zeer dynamisch gaat klinken. Mede door een boeiend, griezelig verhaal dat Seregor ons toesnauwt blijft het je aandacht trekken. De videoclip van deze track geven we je met plezier mee onder dit artikel.

Met een rustige, maar indrukwekkende compositie Charles Francis Coghlan biedt Carach Angren ons een eerste rustpunt op zijn plaat. Een fascinerend verhaal over de legende rond deze Franse acteur is de inspiratiebron voor deze track. Voor wie het verhaal niet bekend is, zeker het opzoeken waard. Het is ietwat spijtig dat meteen na dit nummer het schitterende Song For The Dead volgt. Met een tweede rustig nummer op rij, verliest dit tweede net wat glans.

In De Naam Van De Duivel zorgt echter dat we meteen weer bij de les zijn. Een eerder klassieke black metaltrack met smakelijke blastbeats. Het vormt de ideale opstap naar Pitch Black Box. Over deze track valt wel wat te vertellen. Opvallend is hier de inbreng van industriële riffs, waaruit blijkt dat de samenwerking van Ardek met Till Lindemann (Rammstein) toch een invloed heeft op de composities. Het zorgt ervoor dat Carach Angren met deze plaat ook wel een breder publiek kan aanspreken. Pitch Black Box is alvast een stevige track die de band zonder verpinken aan zijn setlist kan toevoegen.

Met The Possession Process en Three Times Thunder Strikes krijgen we nog twee aangename verrassingen die voor een fenomenale finale van dit meesterwerk zorgen. Het mag dan ook duidelijk zijn dat Carach Angren met Dance And Laugh Amongst The Rotten een grote stap in de goede richting zet. Het muzikale theater met een donkere, rijke atmosfeer die Ardek weet te creëren in zijn composities, is van hoogstaand niveau. Ook de verhalen die Seregor ons op onnavolgbare wijze vertelt lusten we wel pap van. Dat de band voor dit album ook gaat samenwerken met Peter Tägtgren (Hypocrisy, Pain) in The Abyss Studio, toont aan dat Carach Angren niets aan het toeval overlaat en de perfectie nastreeft. Er staat het drietal nog een mooie toekomst te wachten, zoveel is duidelijk!

Fans van het eerste uur kunnen Dance And Laugh Amongst The Rotten dan ook zonder twijfel aan hun collectie toevoegen. Sterker nog, het lijkt erop dat dit het sterkste album is wat Carach Angren ons tot op vandaag wist te serveren. Voor mij mag deze dan ook tot album van de maand gekroond worden. Een mooie, toepasselijke platenhoes bij dit fraaie luisterstuk is een ontwerp van Costin Chioreanu.

Wie Carach Angren live aan het werk wil zien, kan zich op vrijdag 6 oktober richting Avelgem begeven, waar de band op Hard Rock Fest VII het podium bestijgt samen met Lemuria en Enthroned.

Tracklist:

1. Opening
2. Charlie
3. Blood Queen
4. Charles Francis Coghlan
5. Song For The Dead
6. In De Naam Van De Duivel
7. Pitch Black Box
8. The Possession Process
9. Three Times Thunder Strikes