Jurgen Callens

Uit de grote kweekvijver der metalen die Zweden rijk is, vissen we deze keer de thrashmetalband My Regime. Zanger en songwriter Spice, die we onder meer kennen van Spiritual Beggars en Kayser laten dingen nogal graag eens knallen en komt op vrijdag 23 juni met zijn kornuiten met een nieuwe plaat voor de dag. Wij waren benieuwd en pleurden onbevreesd de nieuwe release in de speler.

My Regime speelt thrash metal, dames en heren, en niet van die afgelikte, maar die van het furieze soort, met supersnelle riffs. De muziek bevat ook een heel erg old school gevoel en straalt bakken attitude uit. Het lijkt wel alsof de muziek geïnjecteerd is met steroïden en heeft een heel heavy en rauw karakter. Na een intro krijgen we de opener Time Slipping Out Of Tune tegen onze tanden: een kruisbestuiving tussen Grip Inc. en Slayer, twee van die namen die wij hier op de redactie wel prima kunnen pruimen. Sommige stukken komen aan als mokerslagen, maar de band is ook niet vies van wat logge en duistere passages, zolas te horen is tijdens Off To War. De muziek bevat weinig melodie, maar de riffs en het ritmewerk is uiterst precisiegericht en efficiënt. Dat zal je zeker opvallen tijdens I Am. The Sound Of Dying Dreams klinkt zoals de titel het zegt, en roept herinneringen op aan het machtige Slayer tijdens hun Reign In Blood dagen. Alleen mochten de gitaren misschien iets vetter in de mix gestaan hebben en de vocalen iets minder prominent naar voor getrokken zijn. Hoe verder je in dit album komt, hoe meer deze plaat je lijkt op te ‘zuigen’. De jankende en bevreemdende/beklemmende leads in The Smiling Dog zouden een mens nog tot pure waanzin kunnen drijven. The Cage deelt dan weer een paar welgemikte kopstoten uit, maar zelfs met een bloedneus blijf je zonder nadenken op deze vette thrash verder moshen. Je hoort het dus: dit is heel album geworden voor poesjes, maar voor stoere binken die wel wat rauwe, onversneden riffgerichte thrash vermogen.

Zonder meer een verrassing. Elf tracks waren genoeg om ons omver te blazen. Aan een paar puntjes kan nog gewerkt worden, zoals een betere mix bijvoorbeeld, maar voor de rest is hier helemaal niets mis mee. Eén van de betere thrashreleases die we de laatste weken mochten aanhoren.

Tracklist: