Na de eerste geslaagde festivaldag, maakte de organisatie zich op voor dag twee van Antwerp Metal Fest 2017. Ondanks de wisselvallige weersvoorspellingen waren de weergoden duidelijk in een goede bui, want de zon was weer een ganse dag van de partij, waardoor het wederom zweten geblazen was. Een geluk dat er nog bomen zijn, zou een mens denken. Het verslag van de tweede dag leest U hier.

Rebel’s End – Marquee (13:00 – 13:30)

Met relatief zware benen stond ondergetekende om klokslag 13 uur paraat in de Marquee om de eerste band van de dag live aan het werk te zien. Oorspronkelijk stond The Curse Of Millhaven gepland om de aftrap te geven, maar wegens privéredenen had deze band enkele dagen voor het festival forfait moeten geven. Rebel’s End, de runner-up van de juryprijs van de AMF Contest 2017, kreeg hierdoor de opportuniteit om de tweede dag officieel op gang te trekken. En dat deden ze met bravoure, want de old school rock ’n roll klonk prettig in de oren. Jammer genoeg hadden vele festivalgangers niet meer de moed om zich bij aanvang van de tweede dag meteen aan te melden op het terrein waardoor de Marquee bijzonder leeg oogde. Gelukkig trok Rebel’s End zich daar niets van aan en gaven deze jongens het beste van zichzelf. In die mate zelfs dat de drummer zijn drumpedaal verwees naar de eeuwige jachtvelden. Stevige, maar toch toegankelijke rock met catchy refreinen. Dat is waar Rebel’s End voor staat, want tijdens het nummer Black Cocaine betrapte ik mijzelf er op dat ik het refrein na enkele passage al vlot zat mee te zingen. Of althans een poging tot zingen. De organisatie had zich geen betere openingsact kunnen wensen.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

Furia – Mainstage (13:30 – 14:00)

Naast Interstellar Deathroll, dat op de eerste dag nog behoorde tot één van de absolute hoogtepunten, mag Furia beschouwd worden als één van de nieuwe, veelbelovende, Antwerpse projecten op het gebied van metal. Logisch ook gezien het feit dat Furia bestaat uit leden van Bark en en ex-leden van Bliksem. Muzikanten die met andere woorden al lang hun strepen verdiend hebben binnen het genre. Dat was bovendien duidelijk merkbaar, want Furia stond ongelofelijk strak te musiceren. Ondertussen begon het volk stilaan toe te stromen, waardoor deze band gelukkig niet verplicht was om voor een quasi lege weide te spelen. De ruwheid van death metal aangevuld met de typische tempoversnellingen uit het thrashmetalgenre. Zo zou U de muziek van Furia nog het best kunnen omschrijven. Voor het podium ontstond meteen een stevige moshpit. Iets wat, gezien het vroege uur, op zich al een hele prestatie is. Benieuwd wat deze band in de toekomst nog voor ons in petto zal hebben, want met deze performance zullen ze de nieuwsgierigheid van vele aanwezigen meer dan geprikkeld hebben.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

Dead End Path – Marquee (14:00 – 14:30)

Het gaat hard voor Dead End Path. Vorige jaar stonden ze nog mee te dingen naar de overwinning in de AMF Contest en nu mogen ze het beste van zichzelf geven op het podium van de Marquee op een redelijk aanvaardbaar uur. Dat deze band heel wat in zijn mars heeft, bewijst het feit dat ze ondertussen reeds het podium mochten delen met onder andere Aborted en het onfortuinlijke Pro-Pain (Zanger Gary Meskil, een graag gezien gast op Antwerp Metal Fest, revalideert momenteel zowel fysiek als mentaal, nadat hij enkele dagen geleden het slachtoffer werd van een zinloze vorm van agressie in hartje Brussel). Dead End Path schotelt de luisteraar een vorm van death metal voor waarin invloeden van het core-genre duidelijk merkbaar zijn. Bij momenten leunt de muziek dan ook meer aan bij de deathcore. Een genre dat ondergetekende trouwens best kan pruimen en blijkbaar was ik niet de enige, want de eerste ‘violent dancers’ verschenen ten tonele voor het podium. Dat Dead End Path heel wat over heeft voor de fans en voor zijn eigen populariteit bleek trouwens op het einde van de set, toen frontman Jadran Beauprez enkele T-shirts en cd’s van de band het publiek in wierp.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

KomaH – Mainstage (14:35 – 15:05)

Wegens interviewverplichtingen met niemand minder dan Alex Agnew en Andries Beckers van Diablo Blvd, kon ik het Waalse KomaH maar kort live aan het werk zien. Het interview kan U trouwens binnenkort lezen op onze website. Maar terug naar KomaH, want ondertussen draaien deze heren al heel wat jaren mee. Thrash metal meets harcore. Een formule die ook bij het publiek aansloeg, want de moshpit werd wederom goed draaiende gehouden. De eerste tien minuten zagen er alleszins veelbelovend uit. De bandleden hadden er zelf duidelijk zin in. Iets wat altijd door de kieskeurige metalfans naar waarde wordt geschat.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

San Diablo – Marquee (15:10 – 15:40)

Door de hoge gezelligheidsfactor van de babbel met Alex Agnew en Andries Beckers van Diablo Blvd, was ik genoodzaakt om San Diablo grotendeels aan mij voorbij te laten gaan. Ook in het leven van een metalrecensent dienen er belangrijke keuzes gemaakt te worden. De tien minuten die mij nog restten van het optreden, lieten wel het beste uitschijnen. Alhoewel de geluidsnorm volgens mij ferm overschreden werd, genoot het publiek zichtbaar met volle teugen van de vettige, loeiharde stonerrock die deze heren tentoon spreidden. De set werd dan ook op een instrumentaal, maar furieuze wijze afgesloten. Misschien deze jongens thuis toch maar eens opzoeken, me dunkt…

Steven Wittevrouw – Antwerp Metal Fest 2017

Nervosa – Mainstage (15:45 – 16:25)

Sepultura is de laatste jaren niet meer het voornaamste exportproduct op het gebied van metal. Die status moeten ze sinds 2010 verplicht delen met Nervosa. Iets wat meteen duidelijk werd toen deze drie dames het podium van de Mainstage bestegen. Nervosa staat garant voor snoeiharde thrash metal met hier en daar een snuifje death metal. Een recept dat duidelijk gesmaakt werd door het publiek. Deze dames hebben niet voor niets al enkele jaren een deal met het grote label Napalm Records, want bij momenten stond ik mij luidop af te vragen hoe ze erin slagen om met zijn drietjes dergelijke muur van geluid op het publiek los te laten. Afsluiter Into Moshpit was een absolute knaller van formaat die, zoals de naam van het nummer al doet vermoeden, beantwoord werd door het publiek met een moshpit om U tegen te zeggen. Alweer een ongelofelijk sterke performance.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

Moments – Marquee (16:30 – 17:10)

Niet minder dan negentien bands, de AMF All Star Band niet meegerekend, heeft het jammer genoeg moeten duren vooraleer er een echte core-band het podium mocht bestijgen. Op zich een spijtige zaak, maar ondanks dit gegeven is de organisatie van Antwerp Metal Fest er met brio in geslaagd om een formidabele affiche samen te stellen. Als er dan toch één metalcoreband de eer van het genre op deze tweedaagse mag verdedigen, is het uit Antwerpen afkomstige Moments de geschikte kandidaat. Negentig procent van het aanwezige publiek mocht dan  totaal wel niet vertrouwd zijn met deze band, de andere tien procent had duidelijk de tijd van zijn leven. Qua intensiteit gaat er niets boven pits die plaatsvinden op de tonen van het core-genre. Ondanks de magere respons van het publiek, heb ik toch enorme genoten van de prestatie die Moments wist neer te zetten. Maar misschien zit mijn voorliefde voor de metalcore en de hardcore daar ook wel voor iets tussen. Toch een dikke chapeau voor Moments!

Steven Wittevrouw – Antwerp Metal Fest 2017

Aanstaande dinsdag 18 juli verzorgt Moments trouwens het voorprogramma van Obey The Brave en Polar in zaal Kavka te Antwerpen.

Evil Invaders – Mainstage (17:20 – 18:10)

Dat speed metal bezig is aan een stevige revival, konden we op de eerste dag van Antwerp Metal Fest al aan den lijve ondervinden toen Bütcher de Marquee deed daveren op zijn grondvesten. Op zondag mocht Evil Invaders dat kunststukje proberen te herhalen. Deze band uit Leopoldsburg wordt al een aantal jaren een ongelofelijk potentieel toegedicht op het gebied van speed metal. Zijn debuutalbum, Pulses Of Pleasure, was zeker en vast een aangenaam plaatje. Ondertussen werken ze volop aan een nieuw album dat  Feed me Violence zal heten en dat normaal op 29 september zal verschijnen. Op Antwerp Metal Fest mocht het publiek alvast kennismaken met een gloednieuw nummer, namelijk Mental Penitentiary. Een nummer dat alvast het beste doet verhopen. Toen Evil Invaders het podium besteeg, werd bovendien meteen duidelijk waarom Napalm Records zo veel vertrouwen heeft in deze jongens, want de show die ze wisten neer te zetten, was van een ongelofelijk hoog niveau. Snelle speed metal, losgeslagen gitaarsolo’s, strak drumwerk. Alles was aanwezig wat we van Evil Invaders mochten verwachten. Bovendien slagen ze er door hun gedrag en bewegingen op het podium ook in om effectief een show neer te zetten. Een element dat vandaag de dag al eens makkelijk over het hoofd gezien wordt. Evil Invaders mag bijgevolg zeker gerekend worden tot één van de hoogtepunten van deze editie van Antwerp Metal Fest 2017.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

Hou alvast onze website in de gaten, want eerstdaags verschijnt het interview met Joeri en Max van Evil Invaders dat enkele uren na hun geslaagde doortocht in het Bouchenborghpark plaats vond.

Carnation – Marquee (18:20 – 19:00) 

Touren door Japan zonder enige langspeler onder de arm. Je moet het Carnation maar nageven. Er zijn weinig bands heden ten dage die reeds zo populair zijn terwijl ze eigenlijk nog niet heel veel bewezen hebben op muzikaal vlak. Het debuutalbum staat gepland voor 2018. Een debuutalbum waar reikhalzend naar uitgekeken wordt, gezien de ijzersterke kwaliteit van zijn eerste ep, Cemetery Of The Insane, die ondertussen reeds dateert van 2015. Desondanks hebben deze jongens al heel wat muzikale ervaring, want Carnation vormt voor geen enkel bandlid de eerste kennismaking met het leven in een band. Dat blijkt ook duidelijk uit hun live performance, want die vormde het sluitende bewijs van de grote hype die momenteel heerst rond deze Belgische deathmetalband. De Marquee stond afgeladen vol. Frontman Simon Duson, wederom doordrenkt in (nep)bloed, en zijn vier makkers mogen oprecht trots zijn op hun passage op Antwerp Metal Fest. Ze zullen er ongetwijfeld weer veel zieltjes bijgewonnen hebben. Midden augustus mag Carnation trouwens het podium van Alcatraz Hard Rock & Metal Festival gaan afbreken. Verplichte afspraak voor al wie er vandaag jammer genoeg niet bij kon zijn.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

Voor aanvang van het optreden vond er een interview plaats met Carnation, dus stay tuned!

Diablo Blvd – Mainstage (19:20 – 20:10)

Aan de vooravond van Antwerp Metal Fest liet Diablo Blvd twee gloednieuwe nummers los, namelijk Animal en Sing From The Gallows, die elk voorzien zijn van een bijhorende videoclip. Twee nummers die verdergaan waar Follow The Deadlights, het vorige album van de band, ophield. Op zich zeker geen slechte beslissing, want dat album was, naar mijn mening, een absolute voltreffer. Het optreden van Diablo Blvd op Antwerp Metal Fest behoorde tot één van de comebackshows nu de comedycarrière van frontman Alex Agnew op pauze staat. Deze laatste, vergezeld van gitarist Andries Beckers wisten mij enkele uren voor het optreden te vertellen dat ze met deze  paar optredens terug volop in het ritme van het performen willen komen. Iets wat ze, achteraf bekeken, helemaal niet nodig hebben, want het optreden van Diablo Blvd was wederom puur genieten. Oud en nieuw materiaal wisselden elkaar perfect af. Naast bovenstaande, eerdergenoemde nummers kreeg het publiek nog twee nieuwe nummers van het aankomende album te horen in avant-première. Diablo Blvd is helemaal klaar om een nieuwe stap te zetten in zijn inmiddels al mooie muzikale carrière. Op 22 september kan U Zero Hour, het nieuwe album, zelf aan een luisterbeurt onderwerpen. Daags nadien staan ze in de zaal Trix in Borgerhout om de release plechtig te vieren met alle fans.

Steven Wittevrouw – Antwerp Metal Fest 2017

Toxic Shock – Marquee (20:30 – 21:15)

Omdat de boterhammetjes met choco van bij het ontbijt reeds lang verteerd waren, besloot ik om na het optreden van Diablo Blvd meteen de chillzone in te duiken voor een lekker pak friet met bijhorende snack. Een mens moet ook eten nietwaar? Jammer genoeg was ik hierdoor wel verhinderd om het eerste deel van de show van Toxic Shock van nabij te aanschouwen. Op zich een jammerlijke zaak, want de show van deze Antwerpenaren was uitermate energiek. De typische crossover kwam perfect tot zijn recht in de Marquee. Het publiek had er duidelijk ook zin in, gelet op de grote circlepit die zich meermaals voltrok voor het podium. Een frontman die van een meter hoog recht het publiek in sprong, maakte het plaatje nog straffer. Hou Toxic Shock in de gaten, want binnenkort komen ze trouwens met een nieuwe langspeler op de proppen.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

Death Angel – Mainstage (21:30 – 22:45)

Na de energieke show van Toxic Shock was het moment daar waar veel aanwezigen al een hele dag reikhalzend naar zaten uit te kijken. Death Angel! Al dertig jaar draait deze thrashmetalband uit de Bay Area mee in het milieu. Ondanks het feit dat de band er in slaagt om album na album pure pareltjes van wereldniveau af te leveren, zijn ze er jammer genoeg toch nooit in geslaagd om even groot en populair te worden als andere bands in het genre. Een schande, want Death Angel mag de laatste jaren gerust beschouwd worden als de beste van alle thrashmetalbands uit de Bay Area. Iets wat deze heren op Antwerp Metal Fest met verve kracht wisten bij te zetten, want van bij de eerste noten was het één wervelende show waarbij de hoogtepunten aan elkaar werden geregen. Death Angel putte voornamelijk uit zijn meest recente album, The Evil Divide, dat vorige zomer verscheen. Maar ook het debuutalbum, The Ultra Violence, dat dit jaar dertig kaarsjes mag uitblazen, werd niet over het hoofd gezien. Frontman Mark Osegueda bewees nogmaals dat hij beschikt over een stem die klinkt als een klok. Gitaartandem Rob Cavestany en Ted Aguilar regen de strakke riffs en fenomenale gitaarsolo’s aaneen. Will Carroll zat wederom te drummen als een beest en Damien Sisson voorzag alles van de ideale, passende baslijnen. Van bij het eerste nummer had de band het publiek volledig mee.

David Hartl – Antwerp Metal Fest 2017

Death Angel stond geprogrammeerd als de absolute headliner van het festival en heeft die status met verve weten te verzilveren. Death Angel kwam, zag en overwon en mag dan ook gerust naar huis met de prijs voor beste performance van Antwerp Metal Fest 2017. Pure wereldklasse!

Sisters Of Suffocation – Marquee (22:45 – 23:30)

Na de glansprestatie van Death Angel waren de festiviteiten bijlange nog niet afgelopen. In de Marquee mochten de dames van Sisters Of Suffocation nogmaals het beste van zichzelf geven. Deze brutale deathmetalband uit Nederland gooide met zijn ep Brutal Queen hoge ogen zowel in de nationale als in de internationale deathmetalscene. Het merendeel van de aanwezige festivalgangers had nog wel zin in een ‘afterparty’. Bijgevolg mochten deze Sisters Of Suffocation dan ook voor een aardig gevulde Marquee de tent voor een laatste keer afbreken. Van hetzelfde niveau als Death Angel was het uiteraard niet. Dat zou te veel van het goede geweest zijn, maar toch wisten deze dames mij aardig te verrassen. De muziek paste dan ook perfect in hetgeen Antwerp Metal Fest de toeschouwer de voorbije twee dagen in grote mate had voorgeschoteld, namelijk stevige, degelijke death metal.

Steven Wittevrouw – Antwerp Metal Fest 2017

En zo werd de vijfde editie van Antwerp Metal Fest 2017 op een mooie wijze afgesloten. Het waren twee ongelofelijk mooie dagen met maar liefst 26 bands die absoluut het beste van zichzelf gegeven hebben. Op zich zat er geen enkele band tussen die een wanprestatie heeft afgeleverd. De organisatie van AMF mag bijzonder trots zijn op het geleverde werk. Hopelijk kan dit festival blijven bestaan in zijn huidige vorm, want het hele concept is op maat gemaakt van de pure muziekliefhebber. Enkele internationale, grote bands aangevuld met veel nationaal geweld vormt de perfecte cocktail voor twee dagen vol plezier.

Als er dan toch een puntje van kritiek gegeven moet worden, dan verwijs ik naar het gebrek aan metalcore- of hardcore bands die toch voor de nodige afwisseling zouden zorgen in de line-up en op die manier nog heel wat andere fans van het hardere genre zouden aanspreken. Maar dat doet niets af aan het feit dat het een ongelofelijk mooie editie was van misschien wel één van de gezelligste metalfestivals in heel Vlaanderen. Het was een waar genot om twee dagen aanwezig te mogen zijn. Tot volgend jaar!

Met dank aan: David Hartl en Steven Wittevrouw voor de foto’s en AMF voor de organisatie.