Halverwege de eerste dag van Antwerp Metal Fest 2017 stond er tussen de vele optredens door een interview met de gitarist van Saille op het programma. Reinier Schenk maakt al sinds het begin deel uit van de band, die met Gnosis, zijn meest recente langspeler, hoge ogen wist te gooien. Na de sterke doortocht op het hoofdpodium van Antwerp Metal Fest in tropische omstandigheden, ontmoette ik Reinier in de merchtent voor een vlotte babbel over de toekomst van de band en over onze vaderlandse blackmetalscene.

Hey Reinier, eerst en vooral proficiat met jullie strakke performance! Hoe was het om op het hoofdpodium te staan van één van de snelst groeiende metalfestivals van België?

Reinier: Ja, het was gewoonweg supergaaf, omdat we wederom op de Mainstage mochten staan. De Marquee zou ook al geweldig geweest zijn, want dan kan je meer spelen met het sfeerelement, maar de Mainstage getuigt toch wel van een soort extra appreciatie voor ons werk. In 2013 hebben hier ook al gespeeld tijdens de eerste editie. Dat was toen ook op de Mainstage en net voor Napalm Death, de grote headliner van die dag. Na vijf jaar is het festival min of meer hetzelfde gebleven. Het is nog steeds even gezellig als tijdens de eerste keer dat we hier speelden, maar je merkt wel dat het allemaal iets professioneler is. De organisatie doet duidelijk ieder jaar wat extra ervaring op, waardoor ze weten welke kleine veranderingen ze moeten doorvoeren om het geheel nog beter te maken.

Gnosis, jullie inmiddels vierde langspeler (voor review Gnosis, klik hier), is echt pareltje geworden dat zowel door pers als publiek goed ontvangen is. Wat doet dit met een mens?

Reinier: Ik heb alle reviews gelezen. We verzamelen en bewaren ze allemaal op een soort van een forum waarna we ze allemaal aan een analyse onderwerpen. Het is natuurlijk altijd fijn om een positieve review te lezen, maar we zoeken ook wel naar een soort van constante in alle besprekingen. Als dertig mensen het een goed album vinden, zal er wel iets van waar zijn. Als een review ons werk de lucht in prijst, zijn we uiteraard heel tevreden, maar de kritieken bekijken we zeker en vast. Voor de release van Gnosis heerst er altijd een soort van angst en stress. Zelfs na vier albums blijven we nog altijd zeer bevreesd voor de eerste reviews. Gelukkig is het allemaal goed meegevallen. We mogen zeker niet klagen.

Welke bands hebben op muzikaal gebied een grote bron van inspiratie gevormd voor Saille? Met andere woorden, waar halen jullie de mosterd voor het schrijven van dergelijke harde, maar toch bij momenten zweverige composities?

Reinier: Saille bestaat uit vijf mensen die allemaal een compleet andere smaak van muziek hebben. Ikzelf ben meer een deathmetalpersoon, maar eigenlijk maakt het mij allemaal niet zo heel veel uit om welke stijl het gaat. Voor mij blijft het essentieel of het goede muziek is. Door het feit dat we allemaal naar uiteenlopende muziek luisteren, resulteert dit onbewust in een mix van al deze verschillende invloeden. Persoonlijk ben ik een grote fan van Meshuggah, maar daar ben ik hier bij Saille weinig mee. Behemoth kan ik trouwens ook wel appreciëren. Qua zang neigt het natuurlijk meer naar de black metal en dan komen we automatisch uit bij bands zoals Watain. Eigenlijk houden we daar allemaal niet bewust rekening mee, maar toch zullen al deze invloeden toch onbewust binnensijpelen in onze muziek. Een soort van natuurlijk proces.

Op het gebied van black metal is de scene in België nog niet bijzonder uitgebreid in tegenstelling tot bijvoorbeeld hetgeen het geval is wat betreft de death metal in onze vaderlandse contreien. Naast Saille hebben we in België nog Enthroned en Cult Of Erinyes als voornaamste bands in het zwartere werk. Waaraan zou dit volgens U kunnen liggen?

Reinier: Ik weet het niet, maar ik heb er wel een alleszinds wel een interessante theorie over. Frankrijk is één van de grootste landen van Europa, maar toch komt daar relatief weinig muziek vandaan. Mensen houden wel van metal, maar ze doen er niets mee. Idem in Spanje, waar de inwoners duidelijk meer houden van de siësta dan van het maken van muziek. Daardoor hebben we veel meer succes in die landen net door het feit dat mensen er meer naar metal luisteren. In België zijn er veel bands in veel uiteenlopende genres. Hierdoor wordt er meer aan hokjesdenken gedaan en blijft men bij een bepaald genre.

Steven Wittevrouw – Antwerp Metal Fest 2017

Hoe onderhoudt Saille zich als band ten opzichte van andere Vlaamse blackmetalbands en dan met name die uit de Church Of Ra beweging, die de laatste tijd sterk aan populariteit wint? Ik denk dan aan bands zoals Wiegedood en uiteraard Amenra. 

Reinier: Wat ik vooral bewonder aan al deze bands is dat ze een eigen identiteit hebben zoals Amenra met The Church Of Ra. Daar kijk ik persoonlijk echt naar op. Amon Amarth is heel de tijd bezig met Vikingen en Sabaton heeft zich als het ware gespecialiseerd in de oorlogsthematiek met de daarbij horende tanks en allerhande. Ik vind het prima dat bands zich op die manier weten te onderscheiden van de grote massa. Wiegedood is er trouwens ook in geslaagd om een eigen persoonlijkheid uit te bouwen, gezien de combinatie van het hypnotiserende aspect en de ‘raggende’ black metal. Dit is misschien wel iets dat bij Saille nog ontbreekt, maar het is iets waar ikzelf zeker werk van wil maken.

Als band zijnde hebben we weinig contact met elkaar. Ik ken wel een paar mensen van Enthroned, maar daar houdt het dan ook bij op. Ik bezoek, indien mogelijk, al hun optredens, maar persoonlijk contact is er amper tussen de bandleden zelf. Op zich is dit eigenlijk wel redelijk belachelijk voor zo een klein land als België, maar jammer genoeg is het nu zo.

In de wandelgangen had ik al horen waaien dat deze show op Antwerp Metal Fest de laatste zou zijn met Dennie Grondelaers achter de microfoon. Dit werd tijdens het optreden bevestigd. Zou U iets meer kunnen vertellen omtrent de achterliggende reden van dit vertrek uit de band?

Reinier: Inderdaad, dat klopt. Jammer genoeg is dit ook iets wat deel uitmaakt van het leven in een band. Voor sommigen wordt het na een aantal jaren gewoon te veel en kunnen ze het allemaal niet meer opbrengen om veel tijd in de band te steken. Voor anderen wordt het dan weer lastig om deel uit te blijven maken van een band wegens het omstandigheden in de privésfeer. Anderen vinden dan weer dat het tijd is om te denken aan gezinsuitbreiding. Maar voor sommigen is het gewoon ook genoeg geweest en willen ze zich storten op andere uitdagingen dat het leven te bieden heeft. Ik denk dat dit laatste hetgeen is dat speelt. Er is totaal geen ruzie of er is helemaal geen onenigheid tussen de bandleden onderling. Dennie heeft gewoon de beslissing genomen om een punt te zetten achter zijn tijd bij Saille en om een nieuwe uitdaging te zoeken.

Steven Wittevrouw – Antwerp Metal Fest 2017

Is de zoektocht naar een vervanger al gestart? Of betekent dit gegeven het einde van Saille?

Reinier: Volgende week spelen we al een show met onze nieuwe zanger. We zijn al een hele periode bezig met het inwerken van ons nieuwe bandlid. Hij is zeker en vast goed voorbereid om te beginnen aan zijn hoofdstuk bij de band.

Enkele dagen na het interview maakte Saille via zijn facebookpagina bekend dat Xavier De Schuyter voortaan de vocale honneurs mag waarnemen.

Oorspronkelijk stond in de black metal vooral het satanisme centraal. Tegenwoordig valt het op dat deze piste meer en meer verlaten wordt door de toonaangevende bands in het genre. Hoe staat Saille daar tegenover?

Reinier: Op zich is het altijd hetzelfde liedje. Iets dat terugkeert, omdat het gewoonweg zo is of zo hoort te zijn. band in het blackmetalgenre zingen over Satan terwijl ze in de popmuziek heel de tijd staan te zingen over de liefde en alles wat daar bij komt kijken. Alles is gewoonweg al de revue gepasseerd. Qua identiteit zijn we zeker geen satanisten, maar we begeven ons graag in de duistere sferen. We zijn nu eenmaal een blackmetalband, want anders hadden we maar iets anders moeten gaan doen met onze tijd. We hebben het in onze muziek al over H. P. Lovecraft gehad bijvoorbeeld. Persoonlijk vind ik dit onderwerp echter volledig uitgemolken. Dat het hele aspect van de black metal mystiek moet blijven is normaal. Sommige dingen horen nu eenmaal zo te zijn. Een goede film , genre western, kan toch ook niet voortbestaan zonder de aanwezigheid van cowboys…

Zijn er nog podia van festivals die U absoluut zou willen aandoen met Saille?

Reinier: Er zijn er zo veel! Natuurlijk alle dromen we ervan om op het hoofdpodium te staan van alle grote festivals en hiermee bedoel ik zeker niet Werchter. Tot op heden hebben we al het privilege gehad om te mogen spelen op Summerbreeze en Bloodstock, maar daarnaast zijn er nog zo veel mooie festivals. Download en Wacken hebben we bijvoorbeeld nog niet gedaan. Stonehenge doen we volgend jaar aan geloof ik. Onze passage op Graspop dateert inmiddels ook al van 2012. Toen hadden we een zeer mooie plek weten te bemachtigen.  Saille bestond toen nog maar net dus misschien diende deze opportuniteit zich net iets te vroeg aan, maar tot op heden ben ik er rotsvast van overtuigd dat we ons toen mooi wisten te redden. Hopelijk mogen we daar volgend jaar misschien wel een mooi vervolg aan breiden.

Hartelijk dank voor dit gesprek, Reinier. Ik wens jou en Saille nog veel succes toe en hopelijk mogen we snel vernemen wie de vervanger van Dennie (Grondelaers) wordt.