Het Vlaamse Carnation is bezig aan een steile opmars. De death metal die deze vijf heren ten gehore brengen, kan op heel wat interesse rekenen. Interesse die zich ondertussen al tot ver buiten de eigen landsgrenzen weet uit te strekken. Op Antwerp Metal Fest had ik de mogelijkheid om deze band eens duchtig aan de tand te voelen. Een opportuniteit die ondergetekende absoluut niet aan zich voorbij wou laten gaan. Bijgevolg had ik een gesprek met frontman Simon Duson, in aanwezigheid van de andere vier leden. Het volgende stukje lectuur is het relaas van een leuke babbel die plaatsvond in het perszaaltje van Antwerp Metal Fest.

Hallo jongens, tof dat jullie hier allemaal aanwezig zijn. Toch iets dat niet vaak meer gebeurt de dag van vandaag. Als beginnende deathmetalband kunnen jullie al een aardig palmares voorleggen. De populariteit van Carnation is de laatste tijd exponentieel aan het toenemen. Kan je even toelichten wat volgens jou de oorzaak hiervan is?

Simon: Waar we niet omheen kunnen, is het feit dat we allemaal al heel wat ervaring hadden opgedaan door het spelen in andere bands. Dat is echt wel iets wat ze ons niet meer kunnen afnemen. Als beginnende muzikant maak je sowieso fouten en door de ervaringen die we in het verleden opgedaan hadden, waren we nu in staat om alles beter aan te pakken. Uiteraard hadden we allemaal ook al een mooie contactenlijst opgebouwd, dus dat speelt ook wel in ons voordeel. Toen we met Carnation begonnen, wisten we zeer goed welke richting we uit wouden gaan en welke soort muziek we graag wouden maken. Gelukkig zijn we daar tot op heden goed in geslaagd om onze muzikale voortbrengselen aan de man te brengen.

Enkele weken geleden hadden jullie het privilege om Graspop mee af te mogen trappen. Hoe hebben jullie dit ervaren?

Simon: Ik moet eerlijk toegeven dat we enorm zenuwachtig waren op voorhand. Zou er wel genoeg volk komen opdagen, want we stonden gepland om te spelen om vier uur in de namiddag. Een tijdstip waarop normalerwijze iedereen nog volop aan het toestromen is en bezig is met het opzetten van zijn tent. Bovendien was het ook heel warm, dus persoonlijk zou ik dan al weinig zin hebben om naar de festivalzone af te zakken. Gelukkig was daar allemaal niets van aan en hadden we de mogelijkheid om te spelen voor heel wat publiek. Achteraf hebben we ook veel positieve reacties gekregen zowel van het publiek als van de organisatie zelf. Het was een ongelofelijke ervaring, die echt wel smaakt naar meer.

De paaseditie van Rock Tribune bevatte een live registratie van jullie optreden in Tokyo op Asakusa Deathfest. Hoe kwamen jullie op het idee om via deze, toch wel niet zo voor de hand liggende wijze, jullie muziek te promoten? 

Simon: Op 29 oktober 2016 hadden we de mogelijkheid om een set te spelen op Asakusa Deathfest in Japan. Pas na de show zelf kregen we te horen dat er opnames van ons optreden gemaakt waren. We hebben die opnames dan ook te horen gekregen en we waren wel verbaasd over de kwaliteit ervan. In die periode waren we ondertussen al een tijdje aan ons officiële debuutalbum aan het werken en we wouden echt wel iets doen met die opnames. Dit materiaal was  dan ook ideaal om nu uit te brengen om af te toetsen of onze fans de nieuwe muziek wel goed zouden vinden, want er staan drie nummers op van ons aankomende debuutalbum. Door onze vroegere muzikale ervaringen hebben we altijd goede contacten weten te onderhouden met Rock Tribune. We hebben onze stoute schoenen aangetrokken en hen duidelijk gemaakt dat we echt wel iets wouden doen met die opname. Alleen wisten we niet goed hoe en wat. Rock Tribune heeft ons dan verzekerd dat zij het materiaal zouden uitbrengen. Vervolgens hebben we alles doorgestuurd en hebben zij alles in orde gebracht met het gekende eindresultaat.

Tokyo ligt niet bepaald bij de deur. Hoe zijn jullie in het land van de rijzende zon terechtgekomen?

Simon: Skeletal Remains, een band waar we goede persoonlijke contacten mee onderhouden, stond geprogrammeerd als headliner van Asakusa Deathfest. Blijkbaar heeft Skeletal Remains onze naam vernoemd aan de organisatie en op die manier heeft Carnation dan een uitnodiging in de bus gekregen om een set te spelen op Asakusa Deathfest. We waren werkelijk euforisch, maar langs de andere kant ook zeer realistisch, want voor één optreden naar Japan afzakken, is absoluut niet rendabel. Samen met onze manager Pieter zijn we er dan in geslaagd om daar drie shows aan toe te voegen. Deze hele onderneming was een ongelofelijke ervaring: Het publiek was zeer enthousiast, want nog voor de show zelf was praktisch al onze merchandise al uitverkocht. We zijn ongelofelijk dankbaar dat deze opportuniteit zich heeft voorgedaan. Het was een ervaring om nooit meer te vergeten.

Simon, jij hebt meestal de gewoonte om doordrenkt met bloed het podium te bestijgen. Vanwaar de beslissing om dat iedere show te doen? Is het bloed na enkele nummers geen storend element?

Simon: Persoonlijk vind ik het altijd tof als een band er in slaagt om visueel sterk uit de hoek te komen. Dat kan op verschillende manieren gebeuren. Als ik naar onze muziek luister dan komt dat bloedaspect automatisch op in mijn gedachten. Het visuele vinden wij allemaal persoonlijk heel belangrijk, dus vandaar de keuze om mij voor aanvang van iedere show te laten overgieten met nepbloed.

Steven Wittevrouw – Antwerp Metal Fest 2017

Op zich ondervind ik daar weinig last van. Af en toe durft het bloed wel eens in mijn ogen te lopen, maar gelukkig spelen we meestal in een donkere setting waardoor ik tussen de nummers door dat probleem snel kan oplossen. Ik wil wel nog duidelijk maken dat het wel effectief om nepbloed gaat. Soms krijgen we de kritiek te horen dat het ‘maar’ om nepbloed gaat, maar dat is voor ons absoluut een brug te ver. Echt bloed zou bovendien immens beginnen stinken na een paar nummers dus dan zouden we pas echt vele toeschouwers tegen de borst stoten.

Wanneer mogen we het debuutalbum van Carnation verwachten, want ik kan aannemen dat het grote metalpubliek ondertussen uitermate benieuwd is naar de volwaardige eerste langspeler van Carnation. Na de vele, sterke optredens die jullie tot op heden gegeven hebben, ligt de lat ondertussen redelijk hoog. 

Simon: Het enige antwoord dat ik daarop kan geven is 2018. Sinds de laatste week van april zijn we druk bezig met de opnames en het doel is om alles opgenomen en gemixt te hebben tegen eind september. Pas dan kunnen we bekijken via welke weg, dus via welk label, we ons debuutalbum gaan uitbrengen. Dat is jammer genoeg iets wat redelijk lang kan aanslepen dus vandaar 2018. Wij hopen alleszinds zo snel mogelijk met ons debuutalbum op de proppen te komen. Door die live-ep met Rock Tribune hebben we veel goede reacties gekregen, waardoor we de laatste tijd heel veel festivalaanbiedingen in de bus krijgen. Het is de ideale aanloop naar het nieuwe album. Vandaag staan we ook direct redelijk hoog op de affiche, maar we zijn wel blij dat we in de Marquee mogen spelen, omdat dan het visuele aspect beter tot zijn recht komt. Dergelijke setting is jammer genoeg moeilijk te creëren op de Mainstage door het zonnige weer dit weekend.

Hoe gaat jullie naaste omgeving om met het opkomende succes van Carnation?

Simon: We hebben van in het begin duidelijk gemaakt aan onze familie en vrienden dat muziek absoluut op de eerste plaats komt. In die mate zelfs dat werk voortaan de tweede stek inneemt. Als we met Carnation een bepaald niveau willen bereiken, moeten we risico’s nemen. Het opzeggen van onze vast baan, was een moeilijke beslissing, maar we staan er wel voor de volle honderd procent achter. Onze passie voor muziek primeert. Daardoor zitten er hier ook momenteel veel interimwerkers aan tafel.

Met welke band(s) zouden jullie in de toekomst ooit het podium willen delen?

Simon: Heel veel bands! En als we dan toch een keuze moeten maken, dan kiezen we voor Cannibal Corpse en Behemoth. Cannibal Corpse is van enorm grote invloed geweest op onze sound en globaal bekeken is het gewoonweg ook dé deathmetalband bij uitstek. Behemoth weet dan weer visueel zeer sterk uit de hoek te komen. Binnenkort delen we het podium met Asphyx, toch ook wel een band waar we sterk naar opkijken. Maar ondertussen hebben we ook al de mogelijkheid gehad om met enkele grootheden uit het genre te mogen spelen, zoals Entombed AD en Suffocation.

Wat hopen jullie in de toekomst nog te bereiken?

Simon: Moeilijke vraag… De lat ligt hoog. In vergelijking met vorige muzikale ervaringen zijn we met carnation echt een heel hard werkende band. Het is lastig om over uw eigen band dergelijke uitspraken te doen, maar het is gewoon zo. We doen er werkelijk alles voor om te stijgen op de ladder. Zo willen we binnenkort Europees beginnen touren. Daarna willen we zeker ook andere continenten aandoen, want de korte tour door Japan smaakt echt wel naar meer. We hopen gewoon om zo ver mogelijk door te stoten met Carnation, maar uiteraard willen we vooral plezier beleven aan hetgeen we doen samen. Dat is misschien nog wel het belangrijkste van allemaal.

Hartelijk dank voor deze toffe babbel. Geef er straks een goeie lap op zou ik zeggen. Ik ben zeker van de partij, want Carnation stond al lang op mijn verlanglijstje!