Ashley Bickx

Wie enige aardrijkskundige kennis bezit, zal ongetwijfeld weten dat er zich tussen Amerika en Azië nog een belangrijk, meer en meer Westers georiënteerd land bevindt. Japan, ook wel het land van de rijzende zon genoemd, kan gerust beschouwd worden als een eiland van extremen. Het fenomeen Babymetal is daar een mooi voorbeeld van. Toch zijn er op muzikaal vlak ook nog stevige, ‘normale’ bands actief. Crossfaith bijvoorbeeld. Ruim tien jaar lang kan deze metalcoreband uit grootstad Osaka rekenen op een schare trouwe fans. Op 4 augustus verscheen de ep Freedom. Het ideale middel om de fans warm te houden, want Xeno, het derde album van deze heren, mag ondertussen ook al twee kaarsjes uitblazen.

Al wie een beetje vertrouwd is met het core-genre, zal ongetwijfeld al van Crossfaith gehoord hebben. Met zijn eigenzinnige mix van beenharde metalcore, breakdowns en elektronica kan deze band gerust ondergebracht worden onder het label ‘love it or hate it’. Een tussenweg is onbestaande. Toch weerhoudt dit deze Japanners er niet van om wereldwijd succes te oogsten en om menig metaltempel tot de laatste steen af te breken.

Drie nieuwe tracks. Dat is wat de luisteraar van deze ep mag verwachten. Op zich tamelijk mager, maar toch is Crossfaith er in geslaagd om op die kleine tien minuten een boeiend stukje metalcore neer te zetten. Opener Diavolos is een typische Crossfaith-song, waarbij vooral tijdens het refrein de elektronische ‘blieps’ de bovenhand nemen. Gelukkig weet deze band perfect wat storend is en wat niet. Het mooie aan een ep is dat er ruimte ontstaat voor experimenteergedrag. Iets waar Crossfaith perfect gebruik van heeft gemaakt, want tijdens de overige twee nummers krijgt frontman Kenta Koie vocale ondersteuning. Vooral het nummer Freedom springt daarbij in het oog: Niemand minder dan Rou Reynolds van Enter Shikari verleende immers zijn medewerking aan deze song. Een nummer waar fans van beide bands absoluut weg van zullen zijn.

Drie nummers voor een ep stelt naar hedendaagse normen teleur. Gelukkig weet Crossfaith dit perfect op te vangen door de factor innovatie, die hier wel degelijk aanwezig is. Diavolos borduurt lekker verder op hetgeen de band op Xeno liet horen. Met Rockstar Steady en Freedom daarentegen waagt de band zich aan uitstapje richting onontgonnen land, waardoor deze ep toch over de nodige value beschikt. Een ideale opwarmer voor de vierde langspeler, die naar alle waarschijnlijkheid niet al te lang meer op zich zal laten wachten.