Op 24 augustus, een doordeweekse donderdag, vormde Brugge het toneel voor een rauwe, stevige pot death metal. Het Entrepot mocht één van de grondleggers van het deathmetalgenre verwelkomen, want met Suffocation kon met recht en rede gesproken worden van een grote naam. Alsof dat nog niet genoeg was, werd de affiche vervolledigd met twee Belgische bands, die death metal in Vlaanderen absoluut tot een hoger niveau weten te tillen: Fractured Insanity, de gevestigde waarde uit West-Vlaanderen, mocht de spits afbijten, waarna het de beurt was aan Carnation, één van de meest veelbelovende bands als het op death metal aankomt. Wegens vakantieperikelen viel de ticketverkoop jammer genoeg wat tegen, waardoor het circus zijn toevlucht diende te zoeken tot de ‘kleine’ zaal. Het verslag van een avondje death metal in Brugge kan je hier lezen!

Fractured Insanity, met de imposant ogende Stefan Van Bael achter de microfoon en op de basgitaar, had het genoegen om de festiviteiten op gang te trekken.  Een absoluut pluspunt was dat het met geluid van bij de opener Suicidal Holiness meteen snor zat. Het gebeurt wel vaker dat de openingsact tijdens de eerste nummers wat staat te knoeien met het geluid, maar daar was vanavond absoluut geen sprake van. Vorig jaar bracht Fractured Insanity zijn derde langspeler op de markt, genaamd Man Made Hell. Een album dat toch op heel wat positieve reacties kon rekenen. Vanavond werd er qua songkeuze dan ook voornamelijk uit het laatste album geput, aangevuld met een paar oudere nummers zoals Mass Awakeless en All Shall Fall. Gedurende de show stroomde het publiek met mondjesmaat binnen. Iets wat de bandleden toch zichtbaar deugd deed, want spelen voor een halfvolle zaal is nooit fijn als muzikant zijnde.

Fien Engels – Fractured Insanity

Op muzikaal vlak passeerden er acht brutale, technische nummers de revue. Schoonheidsfoutjes waren er amper, wat er op wijst dat deze heren hun vak met verve beheersen. Met Man Made Hell kwam er na drie kwartier een einde aan een genietbare set van een band die duidelijk veel spelvreugde wist uit te stralen. Op 16 september mag Fractured Insanity dit kunststukje nogmaals overdoen in de Elpee in Deinze, want dan mogen ze het voorprogramma verzorgen van een andere grote naam uit het genre, namelijk Memoriam.

Setlist:

1. Intro
2. Suicidal Holiness
3. Inferno Of A Narcissist
4. Mass Awakeless
5. Forced To Rome
6. Insanity’s Haze
7. A Blasted Life
8. All Shall Fall
9. Man Made Hell

Oorspronkelijk pronkte het Duitse Hammercult nog op deze affiche, maar de winnaar van de Wacken Metal Battle 2011 zette zijn tour met Suffocation vroegtijdig stop. De organisatie van Feed The Fire wist een waardig vervanger te strikken in de naam van Carnation. Dat deze band rond brulboei Simon Duson dit jaar een stevige opmars kent, is wellicht niemand ontgaan. Met een indrukwekkende eerste ep, Cemetery Of The Insane, wist deze deathmetalband meteen het laken naar zich toe te trekken. Wat volgde was een Japanse Tour met onder meer een doortocht op Asakusa Deathfest, Graspop Metal Meeting 2017 op gang mogen trappen vanop de Jupiler Stage en een schitterende passage op Alcatraz Metal Festival waarbij de band op zondag de Swamp Stage mocht openen. Ook hier in Brugge liet Carnation zich weer van zijn beste kant zien. Met een podium dat voorzien werd van extra lichtspektakel en rookmachines liet deze band nog maar eens zien dat het hen echt wel menens is. Naar traditie van de band betrad een met nepbloed overgoten frontman het podium, waarna we met opener Sermon Of The Dead meteen getrakteerd werden op een stevige oorveeg. Het geluid zat goed en stond werkelijk loeihard. Al bij het daaropvolgende Hellfire stond het ganse zaaltje zowat in een groot rookgordijn. Een indrukwekkende sfeer werd gecreëerd wanneer je door de rook heen een bloederige Simon Duson zag staan.

Fien Engels – Carnation

Met het verwoestende trio Delusions Of Power, The Rituals Of Flesh en Cemetery Of The Insane, afkomstig van de ep Cemetery Of The Insane, beukte Carnation lekker verder. De bijzonder strakke riffs van Bert Vervoort en Jonathan Verstrepen waren werkelijk om duimen en vingers bij af te likken. De vele vloeiende tempowissels in de songs in combinatie met de brutale, bulderende vocalen doen denken aan de ‘old school death metal’ van pakweg Morbid Angel en Entombed. Een sound waar de groten in dit genre jaloers op mogen zijn. Het bloeddorstige tweeluik Explosive Cadavers en Fathomless Depths zorgde voor een daverend einde van deze show, waarbij Het Entrepot nog eenmaal tot op zijn funderingen ging trillen. Een optreden waar de energie vanaf spatte van begin tot eind zet de toekomstvoorspellingen voor Carnation enkel kracht bij! Wie Carnation deze avond nog moet gaan overtreffen, ga er maar aan staan… Deze overigens bijzonder sympathieke bandleden zetten death metal terug op de kaart in België en zullen naar onze mening ook internationaal potten gaan breken. Wij, van Amped-Up, kijken dan ook vol spanning uit naar de eerste langspeler van dit vijftal uit Heist-op-den-Berg, welke in 2018 zou verschijnen. (Bart Vereecke)

Setlist:

1. Sermon Of The Dead
2. Hellfire
3. Delusions Of The Power
4. The Rituals Of Flesh
5. Cemetery Of The Insane
6. Necromancer
7. The Great Deceiver
8. Chapel Of Abhorrence
9. Explosive Cadavers
10. Fathomless Depths

Na een deugddoende frisse neus gehaald te hebben en na enigzins wat bekomen te zijn van de verschroeiende set van Carnation, was het tijd voor de hoofdact van de avond. Eind jaren tachtig zorgde deze Amerikaanse band voor een ware schokgolf door het metallandschap. Waar tot dan vooral thrash metal en de klassieke heavy metal in het straatje van Iron Maiden hoogdagen kende, kwam daar ineens Suffocation ten tonele met een muzikale variant die menig metalliefhebber met verstomming wist te slaan. Death metal was stilaan bezig aan een opmars, maar wat Suffocation liet horen, was toch van een heel andere orde: Hondsbrutaal en ongelofelijk technisch. In geen tijd kon deze band genieten van een enorme populariteit, die zich ver buiten het eigen continent uitstrekte.

Fien Engels – Suffocation

Toch kon men zich niet van de indruk ontdoen dat het de laatste jaren allemaal wat minder was: Het vet was bij momenten wat van de soep en op een bepaald moment krijgt de creativiteit ook wel eens te kampen met een burn-out. Desondanks kan Suffocation toch altijd blijven rekenen op een trouw legioen fans. Ook vanavond was het merendeel van de aanwezigen getooid in een t-shirt van de band. Sinds 2012 moeten deze Amerikanen het live echter stellen zonder frontman Frank Mullen. Het vele touren was blijkbaar iets te veel van goede geworden. Gelukkig voor de fans neemt hij wel nog steeds plaats achter de microfoon wat het opnemen van de nieuwe albums betreft. Live moest Suffocation echter een beroep doen op een nieuwe zanger. Zo werd deze vacature in de loop van de voorbije jaren onder meer ingevuld door John Gallagher, frontman van Dying Fetus. Vanavond mocht ene Kevin Muller de vocale honneurs waarnemen. Zeker niet slecht, maar in de buurt komen van Frank Mullen is toch nog een ander paar mouwen.

Fien Engels – Suffocation

De set werd geopend met Thrones Of Blood afkomstig van het album Pierced From Within, dat door vele fans toch nog altijd wordt beschouwd als het magnum opus van de band. Wat volgde was een ware sneltrein waarin zowel de klassiekers als nieuw materiaal elkaar mooi aanvulden. Op 9 juni verscheen het achtste studioalbum, … Of The Dark Light. Logischerwijze putte de band dan ook grotendeels uit de nummers van dat album. Zo passeerden onder meer Return To The Abyss en Clarity Through Deprovation vanavond de revue. Het publiek genoot zichtbaar met volle teugen, want ondanks het feit dat de show vanavond niet kon doorgaan in de grote zaal wegens de tegenvallende ticketverkoop was er toch sprake van een, zij het bescheiden, moshpit.

Fractured Insanity en Carnation wisten het publiek de volle drie kwartier te vermaken met aanstekelijke death metal van een hoog niveau. Jammer genoeg kon Suffocation diezelfde portie motivatie en goesting vanavond niet aan de dag leggen. De tegenvallende ticketverkoop zal er waarschijnlijk wel voor iets tussen gezeten hebben, maar als hoofdact er de brui aan geven na een dik halfuur is wat mij betreft zeer teleurstellend. Er kwam nog wel een bis nummer, maar daarna was het definitief gedaan. Tel daar nog eens bij dat de tickets aan de deur aftikten op 25 euro en je zal begrijpen dat Suffocation met deze doortocht geen al te goede punten gescoord heeft bij de meer neutrale metalliefhebber. Gelukkig zorgden de twee supportacts er voor dat het toch nog de moeite was om af te zakken naar Het Entrepot, want Fractured Insanity en vooral Carnation bewezen wel degelijk uit het goede hout gesneden te zijn.

Met dank aan Fien Engels voor de foto’s.

Setlist:

1. Thrones Of Blood
2. Pierced From Within
3. Return To The Abyss
4. Funeral Inception
5. Clarity Through Deprovation
6. Devoid Of Truth
7. Effigy Of The Forgotten
8. Your Last Breath
9. Liege Of Inveracity
10. Catatonia
11. Entrails Of You
12. Infecting The Crypts