Zelden was uw dienaar zo zenuwachtig voor een interview (tenzij die eerste keer…) als wanneer gemeld werd dat we In Flames, één van de Graspop-headliners mochten interviewen. Het feit dat we met niemand minder dan Anders Fridén zelf mochten babbelen, maakte het er al niet veel beter op, integendeel. Toch was de nervositeit (zoals gewoonlijk) een maat voor niks. Anders Fridén is een fijne praatgast, erg welbespraakt en supervriendelijk. Het relaas vind je onder ‘Verder lezen’.

Wat mogen we vandaag verwachten van de In Flames headliner show?

AF: Goede songs, een brede glimlach op de gezichten van de fans en metal muziek zoals je deze van In Flames gewend bent. We hebben er alvast enorm veel zin in!

Hebben jullie ook speciale gimmicks klaarliggen?

AF: Wij hebben geen gimmicks nodig.

Dat is ook waar. Graspop is één van de grootste Europese metalfestivals…

AF: … één van de beste festivals ook, vind ik persoonlijk.

…dat is waar. Is Graspop  je favoriete festival?

AF: We spraken er net nog over onder de bandleden. We hebben hier echt al vaak mogen spelen. Graspop is één van de voornaamste festivals geworden op het vlak van organisatie en accommodatie. De manier waarop wij hier als band worden behandeld is top. Zeer gemakkelijke en vlotte toegang tot de podia. Ook de crew wordt hier prima ontvangen. Gisteren speelden we op Hellfest. Dat was ook goed, maar Graspop vinden we toch net nog iets hoger aanschrijvend. We komen hier enorm graag.

In november 2016 kwamen jullie met Battles op de proppen. Is er een belangrijk verschil ten opzichte van de vorige albums?

AF: Dat is altijd zo. Elke In Flames-plaat is een reactie op de vorige. We willen onszelf niet elke keer weer herhalen. We schrijven ook niet als we toeren. We plannen een datum waarop we een studio afhuren. Dan schrijven we en nemen we alles op. Daarna gaan we er mee toeren. opnemen, en zo verder. Daarom lukt het ons telkens om een beetje anders te gaan klinken. We blijven natuurlijk In Flames. Melodie is zeer belangrijk voor ons en daar gaat al de rest als het ware om heen cirkelen.

Hoe geraken jullie aan inspiratie?

AF: Goh, dat berust eigenlijk allemaal wat op toeval. Je absorbeert gewoon dingen tijdens je leven. Als we beginnen schrijven komen er automatisch elementen bovendrijven die hier en daar ingesijpeld zijn.

Over het artwork van Battles dan. Ik vond het op één of andere manier erg speciaal, naar In Flames normen.

AF: Op welke manier?

De kleuren. Bijvoorbeeld de hoes van Come Clarity was een witte achtergrond met erg donkere tekeningen centraal. Deze keer is het allemaal een stuk meer flashy.

AF: Persoonlijk heb ik een hoge pet op over de seventies spacerock. Bijvoorbeeld Pink Floyds Dark Side Of The Moon heeft enigszins felle kleuren in combinatie met een donkere achtergrond. Ik had dit in het achterhoofd wanneer ik ging praten met Blake Armstrong. Zo had hij een insteek voor de hoes van Battles. Ik wilde echt iets in de geest van de hoes van Pink Floyd. Iets waar je je vinyl voor je houdt en echt absorbeert wat er op staat.

…en uren er naar kijken.

AF: Precies. Niemand gebruikt tegenwoordig die kleuren nog. Daarom misschien ook een beetje deze keuze.

In de productielijst van Battles kwam ik de naam Howard Benson tegen. Deze man werkte in het verleden al samen met enkele zéér grote namen zoals Santana, Bon Jovi en ook Skillet…

AF: … Je vergeet Motörhead. Je mag Motörhead absoluut niet vergeten.

Natuurlijk! Geeft dit een speciaal gevoel?

AF: Niet zozeer. We hebben met een zevental producers gebabbeld en wat Howard ons vertelde, stond ons erg aan. ook wat hij in het verleden al geproduceerd heeft is geweldig. Hij is zeer ervaren in zijn werk. Ook zijn hele team werkt fantastisch. In Flames is ook nogal protectionistisch op vlak van ons materiaal. We laten niet gemakkelijk iemand toe in onze ‘inner circle’. Dan is het fijn om te werken met iemand die tonnen ervaring heeft met bands. Wij willen niet dat er iemand bij ons binnenkomt en begint te prutsen aan ons materiaal. Hij is een erg cool persoon en heeft ons ook aangemoedigd om alles te geven tijdens de opnames. Hij gaf ons ook enkele richtlijnen en nuttige tips mee. Het was voor In Flames een fantastische ervaring om met Howard samen te mogen werken.

Wat betreft de band, kunnen we nu praten over een stabiele line-up?

AF: Dat weet je nooit. We zijn allemaal mensen. Je weet nu niet wat er morgen te gebeuren staat. We zijn lange tijd een stabiele line-up geweest, maar soms krijgen mensen andere interesses en willen ze opstappen. Dat is perfect ok. De machine In Flames is beter dan één persoon. Zolang ik en Björn samen zijn en we kunnen blijven doen wat we willen doen, gaat deze band door. Wij zijn de schrijvers in de band, maar wie weet. We zullen zien wat de toekomst nog in petto heeft voor In Flames.

In Flames bestaat ondertussen al 27 jaar. Dat is een hele tijd. Hoe reflecteer je hierop terug? In deze tijdspanne van meer dan een kwarteeuw is er ondertussen zoveel gepasseerd. Op Whoracle lieten jullie een stevige portie death metal horen. Nu neigt In Flames meer richting de alternatieve metal…

AF: (lacht) het is grappig met de genres. Jij bent dit, jij bent dát… Wij zijn In Flames. Wij zijn niet alternatief, wij zijn niet death, wij zijn niet… Wij klinken als In Flames. Wij geven geen f* om genres. Wij doen wat we doen. Daarom zeg ik: We doen onze manier van metal. De manier waarop wij het willen dat het klinkt en moet klinken. Dit betekent niet dat we beter zijn dan anderen. Dit betekent ook niet dat we slechter zijn dan iemand anders. Het is gewoon onze manier…daarom: F* genres, man!

Oké. In Flames heeft veel invloed op andere bands , maar is In Flames zelf beïnvloed door andere bands?

AF: Ik denk het. Björn bijvoorbeeld groeide op met Rainbow en Deep Purple. Die treden hier trouwens ook  op vandaag. Ik denk dat die dingen invloed hebben op ons, tot op deze dag. Dat is misschien moeilijk te begrijpen , omdat we niet klinken zoals Rainbow. Maar de manier waarop dingen geschreven zijn en de ‘attack’. De manier waarop mensen beginnen te musiceren, weet je? We zijn echter niet direct beïnvloed door de hedendaagse scene. Veel mensen doen wat wij doen. Ik denk eerder dat we onszelf inspireren. Daar wil ik echter niet mee zeggen dat daarbuiten geen geweldige bands zijn. Die zijn er zeker. Gojira bijvoorbeeld. ik heb hen zien spelen en ik was enorm onder de indruk. Wat een fantastische band. Ook Danko Jones. Ik hou van die kerels. Maar dat dringt eigenlijk niet echt door in onze muziek.

De dame van Nuclear Blast doet teken dat mijn tijd er op zit. Bedankt dat ik met je mocht praten, Anders. Veel plezier straks!

AF: Graag gedaan. Bedankt!