Ashley Bickx

Silius is een Oostenrijkse thrashmetalband, die met Hell Awakening op 1 september zijn langverwachte debuutalbum op de markt bracht via het label Massacre Records. Langverwacht, want in het thrashmilieu doet deze band de laatste maanden toch wel een belletje rinkelen, ondanks het feit dat Oostenrijk nu niet meteen bekend staat om zijn metalscene. De traditionele schlagermuziek voert er nog altijd het hoge woord, maar daar zou Silius, zij het op bescheiden wijze, toch wel verandering in kunnen brengen.

Hell Awakening staat garant voor elf thrashnummers, die elk voorzien zijn van een lekkere groove. Wat na één luisterbeurt meteen opvalt is de vlotheid waarmee de nummers zich in uw hersenpan weten te nestelen. Geen overdreven complexiteit, maar pure, rechttoe rechtaan metal in combinatie met snelle gitaarsolo’s, galopperende drums en de rauwe vocalen van frontman Matthias ‘Motti’ Thurner.

Op zijn website vertelt Silius dat bands als Pantera en Exodus als de voornaamste bronnen van inspiratie aangehaald mogen worden. Perfect in te komen, want War Planet bevat dezelfde, heerlijke groove zoals we die twintig jaar geleden voorgeschoteld kregen door de grootmeesters van Pantera zelf. Anger Management scheurt dan weer vlot voort op een aanstekelijke, thrashy gitaarrif, waarbij het tempo ongelofelijk hoog blijft gedurende het hele nummer. Op Kingdom Of Betrayal neemt Silius voor het eerst wat gas terug, waarbij Matthias ‘Motti’ Thurner de gelegenheid krijgt om zijn vocale arsenaal te etaleren. Message In A Molotov en Joy And Pain zijn dan weer twee thrashgranaten, waarop het tempo verschroeiend hoog ligt en elk bandlid de gelegenheid krijgt om zijn muzikale capaciteiten ten volle te benutten. Afsluiter Evol Monument mag dan wel schijnbaar traag de afsluitende debatten openen, maar na anderhalve minuut vliegt de band er weer stevig in door de luisteraar de perfecte combinatie van groove en thrash metal voor te schotelen.

Met Hell Awakening is Silius er met verve in geslaagd om de hoge verwachtingen, die de band met de ep DEMOn uit 2013 wist te scheppen, te overtreffen. Het is moeilijk om de band onder één bepaald subgenre van het hele thrashmetalcircuit onder te brengen door de combinatie van snelle, thrashy riffs en de vette groove die aan de elf nummers kleeft. De award voor album van het jaar 2017 zal Silius naar alle waarschijnlijkheid niet mee kunnen nemen naar het Alpengebied, maar met dergelijk debuutalbum onder de arm zullen er zich vele, mooie opportuniteiten spontaan aanbieden. Van deze Oostenrijkers hebben we zeker het laatste nog niet gehoord. Wederom een band om zeker niet uit het oog te verliezen.