Bart Vereecke

Liefhebbers van de extreme gothic metal mogen zich stilaan in de handen wrijven, want op 22 september ligt het nieuwe album van het Britse Cradle Of Filth in de rekken. Onder het label Nuclear Blast schotelt de band ons met Cryptoriana The Seductiveness Of Decay zijn twaalfde langspeler voor. Of Dani Filth en zijn volgelingen met dit nieuwe werk een nieuw huzarenstukje weten toe te voegen aan hun muzikale arsenaal lees je hier…

Sinds begin jaren ’90 is het uit Ipswich afkomstige Cradle Of Filth een grootmacht binnen de extreme metal. Waar de bijzonder productieve band rond stichter Dani Filth in de beginperiode met Dusk And Her Embrace (1996) en Cruetly And The Beast (1998) nog twee parels vol bombast wist af te leveren, kende deze band ook mindere tijden. Door de jaren heen, met de daarbij horende vele personeelswissels, leverde dit collectief ook albums Nymphetamine (2004) en Thornography (2006) af, welke niet meteen als memorabel aanschouwd kunnen worden.

Gelukkig beleeft frontman Daniel Lloyd Davey aka Dani Filth (vocals) met zijn ruime gezelschap bestaande uit drummer Martin ‘Marthus’ Škaroupka (Inner Fear, ex-Masterplan), Daniel Firth (bass), Lindsay Schoolcraft (female vocals, keyboards) en gitaristen Marek ‘Ashok’ Šmerda en Rich Shaw, op vandaag de dag terug betere tijden. Na debuutplaat The Great and Secret Show (2014) van zijn nevenproject Devilment wist Dani Filth met Hammer Of The Witches amper één jaar later een absoluut hoogtepunt toe te voegen aan de rijke discografie van Cradle Of Filth. We waren dan ook uitermate benieuwd of de band deze uitstekende vorm wist aan te houden in zijn nieuwste, Cryptoriana The Seductiveness Of Decay.

Het Victoriaanse tijdperk, welk zich situeert in tweede helft van de negentiende eeuw, was de grote inspiratiebron voor Dani Filth achter dit album. Een periode waarin mensen onderhevig waren aan een morbide fascinatie. Het beeld van een gestorven kind, welke de ouders zijn mooiste kledij aantrokken om toch nog een foto vast te leggen is één voorbeeld van het lugubere kantje aan dit era. Een thema dat naadloos aansluit bij de verduisterde, gotische metalen van Cradle Of Filth.

Als opener van dit album krijgen we met Exquisite Torments Await, de kortste track op dit album, een soort van intro vol symfonische pracht die je langzaam maar zeker weet mee te sleuren in de macabere sfeer die over dit album heerst. Het daaropvolgende Heartbreak And Seance grijpt ons met een portie indrukwekkend gitaarwerk meteen bij de keel. Het achtergrondkoor en de grimmige, bij momenten krijsende vocalen van Dani Filth sluiten perfect bij elkaar aan, wat zorgt voor ijzige atmosfeer. Meteen een ijzersterke track, dewelke we onderaan dit artikel dan ook graag aan jullie meegeven.

Op Achingly Beautiful en Wester Vespertine krijgen we de eerste vocalen van Lindsay Schoolcraft over ons heen, welke één van de sterkst intrigerende elementen is binnen dit geheel. Tijdens de laatstgenoemde krijgen we ook meteen enkele van de vele gitaarsolo’s die op dit album prijken. De muzikale complexiteit en vele tempowissels in deze twee intensieve songs zijn ronduit indrukwekkend.

Met The Seductiveness Of Decay zijn we alweer toe aan één van de betere tracks van dit album. Na een korte meeslepende intro drijft Cradle Of Filth het tempo op met enkele galopperende riffs, welke een zekere trash vibe over zich lijken te hebben. Na verloop van tijd gaat het geheel zelfs wat catchy klinken. Ook het nakomende Vengeful Spirit is regelrecht een schot in de roos. Het betreft een song waarin Cradle Of Filth uitpakt met een “call and response” tussen Filth en Lindsay Schoolcraft, welke de chemie tussen beide vocalisten benadrukt.

En dan moet het beste nog komen, want het geheel wordt naar ongekende hoogten gestuwd in You Will Know The Lion By His Claw en Death And The Maiden. De sinistere toetsen, donkere stemtoon en broze akoestische riffs gaan er voor zorgen dat je jezelf kan betrappen op dagdromen in de puurste vorm die horror te bieden heeft.

Wie zich een digipak uitvoering of vinyl versie aanschaft van dit meesterwerk krijgt er met The Night At Catafalque Manor en een indrukwekkende versie van Alison Hell , origineel van Annihilator, nog twee bonustracks bovenop. Het schitterende artwork komt van de hand van Artūrs Bērziņš, de Letse schilder die tevens de platenhoes voor Hammer Of The Witches ontwierp.

We kunnen stellen dat Cradle Of Filth in een bloedvorm verkeert en na een dertigjarige carrière nog steeds weet hoe ze de dingen fris en opwindend moet houden. De twaalfde studioplaat, Cryptoriana The Seductiveness Of Decay, betreft een meesterwerk vol donkere pracht, welke zonder twijfel kan meedingen naar de titel ‘plaat van de maand’. Qua sound leunt deze nieuwste telg ook terug wat nauwer aan bij de oudere klassiekers Dusk And Her Embrace en Cruetly And The Beast. We raden dan ook iedereen aan om dit werk vol ‘elegante woede’ een kans te geven en een diepe duik te gaan maken de klassieke Victoriaanse gothic horror. Wie deze duistere parel aan zijn platenkast wil toevoegen, kan zich vanaf 22 september naar de betere platenzaak begeven.

Tracklist: