Bjorn Wielockx

Het beatdowngenre blijft maar groeien. Als maar meer grijpen hardcorefans naar het extreme uiterste. De kenmerken van het genre zijn energie, agressie en zeer intensieve pits. Één van de succesvolste bands, of eigenlijk dé beatdownact bij uitstek, zijn de Belgen/Duitsers van Nasty. Hun vorige langspeler Shokka, uitgebracht in 2015, is de best verkopende Nastyplaat tot dusver. Dit zorgde zowel nationaal als internationaal voor de verdiende aandacht. Nasty prijkte op de affiche van zowat al de internationale hoofdmissen binnen het hardcoregenre. Denk dan aan Rebellion Festival, Ieper Fest, Groezrock, With Full Force en verschillende Impericon festivals. Met Realigion brengt de band zijn zesde album op de markt. Of deze verdergaat op het elan van de succesplaat Shokka kom je te weten in onderstaande review.

Wanneer ik het schijfje thuis in mijn postbus ontving, merkte ik onmiddellijk een stikker op met enkele gekende namen. Grootmacht Deez Nuts, Malevolence, Reduction en Sand om precies te zijn. De frontmannen van deze bands kwamen allemaal hun eigenheid toevoegen aan de spectaculaire sound van Nasty, meer hierover straks. Het effectieve schijfje springt, net zoals Shokka, onmiddellijk in het oog. Een opvallende gouden tong, afkomstig uit de videoclip van Rock Bottom, prijkt op het cd’tje.

De eerder vrijgegeven tracks deed iedere Nastyfan watertanden naar deze nieuwste telg. Rock Bottom en Forgiveness hadden beide alles in huis om iedere fan in te pakken. Ritme, krachtige songteksten maar vooral stomende breakdowns zoals alleen Nasty die kan schrijven. De opener op deze plaat, de korte introtrack F.Y.W. (Fuck Your World) gaat verder op de gekende succesformule. Al zijn er op deze vijfde telg toch enkele opvallende zaken te melden.

Zo staan er enkele opvallende gasten op deze plaat. JJ Peters (Deez Nuts), Alex & Konan Hall (Malevolence), Makoto (Sand) en Samis (Reduction). Allemaal goed en wel, maar eigenlijk zijn ze zowat het enige negatieve punt dat ik kan aanhalen. Ze zorgen voor wat afwisseling, akkoord, maar is dit nodig op een plaat van Nasty? Telkens wanneer een guestvocal aanwezig is levert de band wat aan agressie in.

Naast de vele gasten trekt er nog één titel mijn aandacht. Drty Fngrz 2 is het allereerste vervolg op een eerder uitgebracht track. Dirty Fingers stond op het in 2006 verschenen debuutalbum Declaring War. Zo’n elf jaar later gebruiken ze de achterliggende basslijnen uit dit nummer om aan dezelfde kruissnelheid toe te slaan. Live zal deze song warm onthaald worden.

Zoals je kon verwachten na de succesplaat Shokka, kunnen we zeggen dat de sound op deze Realigion gelijkaardig is gebleven. Misschien dat de techniciteit van de gitaren weer wat hoger ligt, hierdoor zullen ook de metalfans wat meer interesse tonen in hun kunnen.

Vorig jaar in september bracht Nasty met At War With Love de eerste track van Realigion op de markt. Toen werd er nog niet gesproken over een nieuw opkomend album, maar deze track was te goed om geen deel uit te maken van een plaat. Het is het beste liedje op deze nieuwste telg en misschien wel van Nasty in het algemeen. Alles wat je verwacht van de Belgen/Duitsers komt aanbod. Dat de track dan ook nog eens zo’n drie en een halve minuut duurt zal zorgen voor een zeer intensieve moshpit.

Ook met deze Realigion gaat Nasty potten breken. Zowel de old-school Nastyfan als de nieuwe fans zullen zich nog lang amuseren met deze nieuwe plaat. Zoals je ondertussen mag verwachten van de band staan er op deze CD enkele nummers die je gewoon moet beluisterd hebben. Live hebben ze weer een wat uitgebreider repertoire ter beschikking, wat voor een nog sterkere show zal zorgen. De records die Shokka heeft neergezet, zullen probleemloos gebroken worden met deze nieuwste telg. Wat mij betreft de beste plaat van 2017 tot dusver.

Tracklist: