Ashley Bickx

Diablo Blvd mag stilaan gerekend worden tot de vaandeldragers binnen de Belgische metalscène. Waar de eerste twee albums door de publieke opinie beschouwd werden als een muzikaal uitstapje van komiek/’geluidjesman’ Alex Agnew, is het deze heren sinds 2014 echt wel menens. Follow The Deadlights, album nummer drie, was op professioneel en muzikaal vlak een enorme stap voorwaarts. De deal met het grote, Duitse label Nuclear Blast was een feit en stilaan moest ook het buitenland er aan geloven. Een dikke drie jaar later is Diablo Blvd helemaal terug van kortstondig weggeweest te zijn en wordt vanaf 22 september het vierde hoofdstuk in de exponentieel groeiende carrière van de band afgetrapt. Wat Zero Hour in petto heeft voor de luisteraar, lees je hier in onderstaande review.

Op het met zon overgoten Antwerp Metal Fest editie 2017 had ondergetekende het genoegen om frontman Alex Agnew en gitarist Andries Beckers duchtig aan de tand te voelen (een interview dat je hier kan lezen). Automatisch kwam ook het nieuwe album ter sprake, waar de band aan de vooravond van het festival meteen twee nieuwe nummers online had gegooid: Animal en Sing From The Gallows. Europa leeft sinds eind 2015 in een staat van terreur. De aanslagen in Parijs waren een keerpunt in onze Westerse geschiedenis en sindsdien is ons Belgenlandje jammer genoeg ook niet gespaard gebleven van de nodige dosis geweld. Een trieste vaststelling, die duidelijk zijn weerslag gehad heeft op de songteksten, welke Alex naar goede gewoonte voor zijn rekening genomen heeft. Het mooiste voorbeeld hiervan is terug te vinden in het openingsnummer Animal, waarbij Diablo Blvd de vicieuze cirkel van haat aanpakt, die terroristisch groeperingen met hun aanslaggolven creëren bij de bevolking.

“Stil blijven staan is achteruit gaan”. Iets wat ook op muzikaal vlak van toepassing is. Op dat gebied is er in het geluid van Diablo Blvd een duidelijk tendens waar te nemen. The Greater God en Builders Of Empires waren twee albums, die vooral garant stonden voor stevige metal anthems, die live voor de nodige brokken zorgden. Sinds Follow The Deadlights is er echter een evolutie merkbaar, waarbij vooral de invloeden uit de jaren ’80 sterk zijn beginnen doorschemeren. Een lijn, die op deze nieuwste worp, Zero Hour, doorgetrokken wordt. De associatie met Sisters Of Mercy is daar dan ook niet vreemd aan: Zo schemert de invloed van Andrew Eldritch en company duidelijk door in nummers zoals Sing From The Gallows en The Future Will Do What It’s Told.

Daarnaast is er ook nog steeds genoeg ruimte voor de nodige krakers. Zo blinkt The Song Is Over uit door zijn uitstekende drumwerk, waar Kris Martens als hoofdschuldige voor kan worden aangewezen. Na het instrumentale intermezzo 00 00, volgt het meest up-tempo nummer van deze Zero Hour, namelijk Like Rats, waarbij duidelijk wordt dat deze vier heren uitstekend op elkaar ingespeeld zijn.

Waar het eerste luik van dit album al in de hoge punten eindigt, zo wordt de lat naar het einde toe alleen maar hoger en hoger gelegd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de absolute hoogtepunten zich meer situeren naar het einde toe. Het lang uitgesponnen Demonize en het flitsende Summer Has Gone behoren beide tot het sterkste songmateriaal dat Diablo Blvd tot op heden achter zijn naam heeft staan. Niet op zijn minst door de vocale prestatie die Alex Agnew hier laat horen. Sinds Follow The Deadlights wisten we al dat hij een meer dan begenadigd zanger was, maar wat hij op Zero Hour, en dan voornamelijk op laatstgenoemde nummers laat horen, getuigt van grote klasse.

Er hoeft geen twijfel over te bestaan dat Diablo Blvd met Zero Hour goud in handen heeft. De band heeft het lef getoond om risico te nemen, maar zal daar alleen maar de vruchten van plukken. De avontuurlijke hardrock vol groove en finesse zal vele deuren naar het buitenland openen, waardoor het aantal shows onder de spreekwoordelijke kerktoren sterk teruggeschroefd zal worden. Vandaar ook de warme aanbeveling om op 23 september massaal af te zakken naar Muziekcentrum Trix waar ’s avonds de officiële releaseparty zal plaats vinden. Aan Belgisch geweld die avond geen gebrek trouwens, want Furia en Tangled Horns zullen met tomeloos enthousiasme het aanwezige publiek warm maken. De afterparty wordt verzorgd door Neoslave. Een album waar wij, chauvinistische Belgen, met recht en rede trots op mogen zijn.