Glitch is een nieuwe, veelbelovende Belgische rock/metalband uit ku(n)ststad Oostende. De groepsleden hebben echter al hun sporen verdiend in ons muzikale landschap. Zo speelden bandoprichter, drummer, zanger en producer Jason VanAcker en gitarist Ruben Platteeuw jaren geleden samen in Dedicted. Dedicted kon je omschrijven als de Vlaamse Meshuggah met hier en daar wat melodieuze vocalen. Ze waren met andere woorden hun tijd ver vooruit, want de stijl die ze toen speelden is nu een ware trend onder de naam ‘djent’. Later wist Jason niemand minder dan ex-Channel Zero gitarist Xavier Carion van zijn talenten te overtuigen en samen de band Master of Waha uit de grond te stampen. Helaas was die band geen lang leven beschoren waarna Jason het op het vlak van ‘bandjes’ even voor bekeken hield en zich begon te concentreren op de uitbouw van een eigen studio. Huisje, tuintje, kindje volgden. Toch begon het ineens weer te kriebelen en Jason startte de werkzaamheden voor een nieuwe band. Hij besteedde veel tijd aan het zoeken naar de meest geschikte bandleden. Naast Ruben Platteeuw trok hij uiteindelijk ook nog de ervaren muzikanten Christophe De Ridder op gitaar en David Colameo op basgitaar aan.

De stijl van het viertal laat zich moeilijk omschrijven. De muziek is mooi opgebouwd volgens de klassieke structuur ‘strofe refrein strofe’, bevat atmosferische momenten mede door de inbreng van akoestische gitaarstukken en aanhoudende keyboardtonen, maar is boven alles zeker voldoende agressief om de liefhebbers van een stevig potje metal te kunnen bekoren. Vergelijkingen met andere bands maken is al helemaal onbegonnen werk en meestal is dat een goed teken. Het is tegenwoordig namelijk erg moeilijk om nog enigszins origineel voor de dag te komen. Laat ons zeggen dat Glitch zowel op Graspop als op Pukkelpop een mooi figuur zou slaan. We kunnen geen betere raad geven dan zelf eens te luisteren via de Bandcamp-pagina (klik).

Opener Dusk voldoet meteen vrij goed aan bovenstaande beschrijving. Harde gitaren en een open geluid overvallen je waarna een prima afwisseling tussen zacht en hard volgt. De groove zit er goed in en de stem van Jason heeft iets unieks. Hij zingt met een korrel maar weet toch pakkende melodieën te creëren. Hier en daar perst hij er zelfs een grunt uit. Van deze song werd een video opgenomen die te zien is via onderstaande link. Het navolgende Desert wordt gedragen door staccato gitaarriffs boven een laag keyboards. Die keyboards domineren trouwens nooit. Ze voegen hoogstens wat meer sfeer aan de songs toe. In Time, waar ook een videoclip van gemaakt werd (zie de link hieronder), doet er nog een hele schep bovenop. Het is een erg pakkende song met een hoofdrol voor de zang van Jason. Het refrein blijft meteen hangen en de keyboards geven de song een lichte jaren 80 toets. Dit nummer heeft hit potentieel! Forward begint aanvankelijk als een ‘normale’ Glitch song maar naar het einde toe ontploft het boeltje en nemen harde vocalen en dubbele basdrums de bovenhand. Reverse betekent meteen het einde van een spannende luistertrip. Melodieus gitaarwerk, veel variatie in de zang en breed uitwaaierende keyboardklanken voeren het hoge woord waarna akoestisch getokkel het slotakkoord betekent. Vermeldenswaardig is ook het feit dat Jason helemaal alleen instond voor de opnames en dat alles klinkt als de spreekwoordelijke klok. De productie kan zich makkelijk meten met die van de ‘grote’ jongens. Ook de videoclips werden door de band ingeblikt. DIY heeft nog een betekenis voor deze heren.

De vijf songs tellende ep geeft slechts een voorsmaakje van wat komen gaat. Het is namelijk de bedoeling om deze winter aan nieuwe songs te werken en als alles volgens plan verloopt tegen de zomer van 2018 klaar te zijn voor de release van een full album. Met deze ep zal de aandacht van concertpromotors en platenbonzen alvast getrokken worden!