Euroblast is samen met UK Tech Metal Fest zonder twijfel één van de Europese topevenementen wat progressieve metal en djent betreft. Drie dagen lang topbands uit het genre in Essigfabrik, een gemoedelijke zaal op een steenworp van de Keulense Dom, waar je elk jaar opnieuw nieuwe bands leert kennen.

Op vrijdag 29 september krijgt Brit Andy James de eer en de weinig benijdenswaardige taak het festival te openen op main stage, het is dan amper 13:40 uur, een tijdstip waarop nog maar weinig festivalgangers de weg naar Essigfabrik gevonden hebben.

Andy James @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Andy Who? Andy James is één van ’s werelds nieuwe topgitaristen met een hallucinante techniek en als we zeggen top dan bedoelen we dan ook TOP! Eigenaardig genoeg is hij lid van de Britse gotische band The Fields of The Nephilim en dan minder eigenaardig de Britse metalband Wearing Scars.

Lee Newell – Andy James @ Euroblast XIII – Essigfrabrik – Keulen – DE

Heel erg bekend is de man niet, maar wordt wel de hemel ingeprezen door o.a. John Petrucci, Zakk Wylde of Vinnie Moore die eveneens de snaren weten te pijnigen terwijl ESP een aantal jaren terug al een LTD AJ-1 Andy James Signature gitaar uitgebracht heeft wat erop wijst dat de man wel iets betekent in de gitaarwereld.

Craig Daws – Andy James @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Dat bewijst hij ook met zijn twee kompanen uit Wearing Scars die de ritmesectie verzorgen. Vanaf de eerste noten worden de weinige collega’s en ikzelf uit onze sokken geblazen door het talent van de Brit met onafscheidelijke beanie. Een half uur lang sta ik perplex foto’s te nemen.

Band # 2 is Lo! De band heeft helemaal niets te maken met het West-Vlaamse Polderdorp Lo maar komt net als zoveel bands op dit festival uit het verre Australië. Van instrumentale prog schakelen we over naar progressieve death metal met hier en daar wat hardcore-invloeden, een hemelsbreed verschil met hun voorgangers op main stage. Ondertussen is er wat meer volk opgedaagd al is de zaal is nog ver van volzet.  

Sam Dillon – Lo! @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

De voortdurend heen en weer lopende frontman Sam Dillon is een bekkentrekker eerste klasse en aan zijn mimiek te zien moet hij ook ergens Italiaanse roots hebben. De andere drie muzikanten zijn eerder rustig te noemen wat niet wegneemt dat de linkshandige gitarist, Carl Whitbread, een uitstekende muzikant is. 

Carl Whitbread – Lo! @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Na twee nummers trekt Sam Dillon het T-shirt van zijn stamcafé uit en showt hij het publiek zijn vol getatoeëerde blote bast om vervolgens verder nummers te brengen van de derde plaat van de band, Vestigial, dat op 6 oktober verschenen is, een plaat die we op een paar nummers na helemaal te horen kregen, een heel leuk album.

Sam Dillon – Lo! @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Tijdens Orca, het slotnummer waarvan ook een videoclip opgenomen werd, neemt de frontman een duik in de frontstage om vanop de nadarafsluitingen het nummer van de ep The Tongueless af te werken en vervolgens in de coulissen te verdwijnen.

De volgende band komt net als Lo! eveneens uit Oz, eentje die we anderhalf jaar geleden al eens mochten bewonderen in Durbuy, Voyager. De band is momenteel op tour met Uneven Structure maar moet naar mijn bescheiden mening niet onderdoen voor hun headliner. Op Euroblast staan ze voor de tweede keer, de vorige keer dat ze hier uitgenodigd werden kregen ze een slot in de kelder op het kleine podiumpje.

Simone Dow & Daniel Eskin – Voyager @ Euroblast XIII ) Essigfabrik – Keulen – DE

De band met als leadgitariste Simone Dow die in Schotland het levenslicht zag bracht medio mei een zesde album uit, een pareltje van melodieuze progressieve rock & metal, een band die zeker niet zou misstaan op Be Prog! My Friend in Barcelona, het progfestival bij uitstek op het Europese vasteland.

Simone Dow – Voyager @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Hun 40’ durende set is er eentje om duimen en vingers van af te likken, eentje dat gebracht wordt door uitstekende muzikanten en een zanger die als Duitser geboren werd, een band die duidelijk lol beleeft aan haar show waarin ze naast eigen nummers ook een versie brengen van Darude’s Sandstorm.  

Angel Vivaldi is geen engel noch een achterkleinzoon van Vivaldi al heeft hij wel vergelijkbare talenten met de componist van De Vier Seizoenen. De Amerikaan van 32 werd drie jaar geleden uitgeroepen tot de derde beste gitarist van het jaar door Prog-Sphere en is momenteel op tour met Andy James waarbij hij Synapse presenteert, zijn tweede full album.

Angel Vivaldi @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Ondersteund door slaggitarist Jay Tarantino en drummer Mike Malyan (ex-Monuments en huidig DispersE-lid) schudt Angel Vilvadi de ene solo na de andere uit zijn mouwen, de virtuositeit van de man loopt van de muren van de voormalige Keulense azijnfabriek en slaat de hele zaal met verstomming. De man blijft bijvoorbeeld op zijn Charvel Rue 2.0 soleren terwijl hij een flesje water achterover slaat of het publiek filmt met zijn smartphone.  Nu al kan deze dag op muzikaal gebied niet meer stuk.

Angel Vivaldi @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Uneven Structure is het Franse antwoord op Meshuggah waarbij de industriële riffs, polyritmische passages en extreem lage afstellingen kenmerkend zijn. De band stond al meermaals op de Euroblast-podia maar vandaag brengen ze een heel andere set, één die uitsluitend bestaat uit nummers uit, La Partition, hun tweede opus die in april uitgebracht werd.

Uneven Structure @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Jammer genoeg is de zang vrij eentonig terwijl de andere muzikanten evenmin zorgen voor opwindende passages en op hun eigen vierkante meter blijven bewegen. De verbale communicatie tussen de band en het publiek is quasi onbestaande.

Steeves Hostin – Uneven Structure @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Tijdens het laatste nummer komt daar echter verandering in en gebeurt er een regelrechte metamorfose waarbij zowel lead gitarist als bassist de set in trance liggend op de planken eindigen. Ondanks het schitterende slot is dit toch wel de ontgoocheling van de dag.

Het tweede land dat het best vertegenwoordigd wordt op Euroblast is hoogstwaarschijnlijk Frankrijk. De tweede Franse band van vandaag is van een heel andere stijl niettegenstaande er raakpunten zijn tussen beide bands, The Algorithm, wiens frontman en brein achter de band al een tijdje in Duitsland woont, meer bepaald in Berlijn.

Rémi Gallego – The Algorithm @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – De

Aanvankelijk krijgt Rémi Gallego te kampen met technische problemen die niet eens opgelost geraken tegen dat de set van The Algorithm van start gaat. Technische hulp van Euroblast big chief John Giulio kan geen soelaas brengen, na een half uurtje blijken echter alle problemen opgelost en kan Rémi Gallego zijn duivels ontbinden door zijn Aristides 7-string te combineren met computers en keys. Drummer Jean Ferry, ex Uneven Structure, slaat vanaf dan nog wat harder op de vellen van zijn Tama-drum, een uitmuntende en technisch sterke drummer.

Rémi Gallego – The Algorithm @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Textures houdt er op het einde van dit jaar definitief mee op na periode van 16 jaar en vijf albums, een zesde album die in theorie dit jaar ging uitkomen zal wellicht nooit het levenslicht zien al weet men dat nooit. Vanavond is alvast de laatste keer dat ze in deze regio het beste van zichzelf zullen geven.

Textures & John Giulio Sprich @ Euroblast XIII – Essigfrabrik – DE

Alvorens de heren aan hun optreden beginnen worden ze met een speech uitgewuifd door John Giulio, de bezieler van Euroblast die hen tot vier keer toe op de affiche zette en nu het allerlaatste festivaloptreden van Textures inleidt.

Daniël de Jongh – Textures @ Euroblast XIII – Essigfabrik – Keulen – DE

Eens de plechtigheden voorbij vat van het sextet uit de regio Tilburg haar laatste show op Euroblast aan met een potpourri van nummers uit heel hun carrière. Waarom de jongens ermee stoppen is voor mij een raadsel, vanavond beleven die alvast heel wat pret op de planken van Essigfabrik met hun progressieve metal doorprikt met deathmetalinvloeden.

Publiek en band amuseren zich rot, muzikanten uit andere bands en personeel van het festival laten zich gaan aan het crowdsurfen, onder hen de drummer van Angel Vivaldi en DispersE, Mike Malyan. En dan na een dik uur is het gedaan met de pret, Laments of an Icarus is het allerlaatste nummer die ze ooit in een cirkel van twee uur rond Keulen zullen spelen. Het gaat jullie goed en misschien tot nog eens.
De afterparty laten we over aan de mensen die hier morgen niet met een frisse kop tegen 13:00 uur al terug moeten zijn. Dag II volgt aanstaande donderdag.