Ashley Bickx

Vrijdag 3 november belooft een mooie maar drukke dag te worden als het op nieuwe releases aankomt. Ook voor de fans van metalcore, want op die dag mogen we de officiële geboorte meemaken van het uit Sydney afkomstige Polaris. Met The Mortal Coil brengen deze jonge gasten via Sharptone Records hun langverwachte debuutalbum op de markt. Of Polaris te beschouwen valt als een must see act op de aankomende Impericon Never Say Die Tour kom je hier te weten.

Het succes van bands als Parkway Drive en Thy Art Is Murder doet blijkbaar velen dromen, want het aantal Australische corebands blijft maar toenemen. Uiteraard is dit succes niet voor iedereen weggelegd, want het kaf wordt de dag van vandaag nog meer dan vroeger van het koren gescheiden. In dat opzicht is het al een hele prestatie dat je als beginnende band er in slaagt om een platendeal te tekenen bij het razend ambitieuze Sharptone Records, dat net als Arising Empire ressorteert onder de vleugels van de Duitse gigant Nuclear Blast. Geef het de jongens van Polaris maar na.

Wat de muziek betreft krijgen we een combinatie voorgeschoteld van hondsbrutale metalcore enerzijds en post-invloeden anderzijds. Een combinatie die goed uitpakt, want de nummers nestelen zich vlot in de gehoorgang. Bij momenten neigt het zelfs wat naar While She Sleeps, wat zeker als een compliment te beschouwen valt.

Op zich is er op deze The Mortal Coil geen zwak broertje te bespeuren tussen de elf nummers, die Polaris de luisteraar hier voorschotelt. Elk nummer bezit zijn eigen smoelwerk, waardoor er genoeg variatie aanwezig is. Het merendeel is redelijk stevig, maar toch zijn er ook enkele toegankelijkere songs aanwezig zoals Relapse en Crooked Path. Zoals het vandaag wat de gewoonte is, zijn ook de cleane vocalen van de partij. Gelukkig zonder overheersend, storend of té catchy over te komen. De songs die het meest in het oog springen zijn Lucid, Frailty en het afsluitende Sonder, dat gerust een sterk staaltje songwriting genoemd mag worden.

Met The Mortal Coil is Polaris er in geslaagd om een redelijk sterk debuutalbum neer te zetten. Misschien is het allemaal niet meer zo origineel, maar toch luisteren de nummers vlot weg en is er een lekkere vibe aanwezig. Een album dat het beste doet verhopen voor de toekomst. Benieuwd hoe deze jongens het er live vanaf zullen brengen als ze het podium mogen delen met kleppers als Deez Nuts en Emmure tijdens de Impericon Never Say Die Tour. De Belgische passage staat trouwens gepland op 4 november in Het Entrepot te Brugge. Tickets zijn nog steeds verkrijgbaar.