Thrash metal is nog steeds aan een stevige opmars bezig en er zijn meer en meer bands die maar al te graag op deze sneltrein springen. Antichrist, een Zweedse thrashmetalband, bracht op 9 juni 2017 zijn tweede volwaardige album Sinful Birth op de markt, het eerste echte album na zes jaar wachten. Hopelijk komen ze uit deze pauze met een album dat menig fan omver zal blazen.

De intro Instruments of Sadism is slechts stilte voor de storm, want wat we daarna te horen krijgen is echt wel een genot voor het oor. Of net niet, want de kracht waarmee de Zweden doorheen je gehoor denderen is bijna niet te houden. Savage Mutilations komt aan als een vuistslag in je gezicht, waarna de goed geoliede dieselmachine genadeloos verder alles op zijn pad vernielt. De zang is scheert zeer regelmatig hoge toppen, terwijl de gitaren brullen als kwade leeuwen. Dit alles terwijl de drummer zich moet inhouden om zijn drumvellen niet stuk te slaan.

En het geweld gaat maar voort. Een track die er ook bovenuit steekt is The Black Pharaoh. Al is het maar voor de snelheid, maar ook de technische vaardigheden van de bandleden laten zich merkbaar horen. Het album klinkt geen enkel moment hetzelfde, er is genoeg variatie om je geen moment te vervelen. Ook de gitaarsolo’s doorheen het album zijn leuk om naar te luisteren. Wat het echt helemaal af zou hebben gemaakt, was een track, gezongen in het Zweeds ofzo. Niet dat dat haalbaar is met thrash metal, maar je weet maar nooit. Misschien een idee voor een volgend album?

Sinful Birth zal ongetwijfeld hoog eindigen op het jaarlijstje van vele thrashmetalfans. Antichrist was tot op heden een nobele onbekende voor mij, godzijdank is daar verandering in gekomen. Verplichte aanschaf dus!