Nondeju, dat was me het eerste dagje wel. Na een hopelijk goede nachtrust met ongetwijfeld wild nasuizende oren en een overdosis aan overweldigende indrukken, zal ik me desalniettemin mijn warme nestje uitslepen om me met schorre, dorstige strot en kramp in de nek opnieuw naar de Effenaar te begeven voor de tweede ronde. Want dag twee van EMM ‘17, mag net als dag een, absoluut niet gemist worden.

En waar gaat ome Anomander zich dan wel niet aan onderwerpen op de 16^e december?

Laten we vandaag eens voor het gemak gewoon bij de A beginnen!

ZATERDAG:

ANOMALIE (A)

Na jarenlang verzanden in het black metal purisme, een eenzaam en elitair bestaan, ben ik meer en meer in aanraking aan het komen met de verfijnde vormen van dit rijke genre. Wat de term post-black metal precies omarmt zal me verder een zorg zijn. Als het ook maar iets klinkt als Anomalie uit Oostenrijk, dan schep ik nog een keer extra op als jullie het niet erg vinden. Geweldige aangrijpende zanglijnen gecombineerd met epische muzikale thema’s afgewisseld met een stortvloed aan beukende riffs en blast beats. Het past allemaal, naadloos. Met live-leden van EMM-alumni Harakiri for the Sky kun je er tevens vanuit gaan dat deze band als een huis op het podium staat. Een van mijn favoriete acts dit jaar!

Auðn (ISL)

Er valt nog meer te smullen bij de letter A. Dat IJsland inmiddels een van dé trendzetters in blackmetalland is mag wel duidelijk zijn. Met populaire bands als Svartidauði, Mysþyrming en Draugsól zijn zij samen met diverse Oostbloklanden inmiddels koplopers in de ontwikkeling van het genre.  Auðn komt dus uit een goed nest. Ze spelen een heerlijke, haast subtiele, variant  van black metal waarbij de nadruk ligt op de door melodieën gedragen sfeer. Geen vernietigend geweld dus zoals bij veel andere bands, maar een echt onderscheidende eigen slag die heerlijk klinkt. Even genieten dus.

BALFOR (UKR)

Heb ik het net over de landen die het momenteel erg goed doen in blackmetalland en noem ik dan het Oosten, dan kan ik de Oekraïne niet overslaan. Met een indrukwekkende lijst aan bands is dit voormalige Sovjet-land misschien wel de kwalitatief sterkste exporteur van het zwarte goed in decennia en dan heb ik het niet over olie. Balfor laat de andere kant van de medaille zien die we zagen bij de twee bovengenoemde bands. Deze mannen, ‘échte’ mannen, laten ons zien wat het is om ten strijde te trekken en noemen hun stijl dan ook niet voor niets Barbaric Black Metal. Het druipt er langs alle kanten vanaf. Voeg wat death toe aan je black en hier en daar wat melodie en je hebt een heerlijke Balfor cocktail.

CORONER (CH)

25 jaar geleden is het inmiddels dat het laatste wapenfeit (Grin) van de Zwitserse technische thrashers van Coroner uitkwam. Geen wonder dat ik weinig tot niets van deze band kende, gezien ik toen pas 12 jaar oud was en ik het vooral met de Black Sabbath albums van m’n pa moest doen. Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast werd toen ik het voor deze preview eens ben gaan researchen en geweldige albums als Mental Vortex tegenkwam. Geen hersenloos gebeuk zoals bij vele thrash tijdgenoten. Ik had geen zin om in een afgetrapte Camaro donuts te draaien op de parking bij de McDonalds, maar luisterde aandachtig naar de progressieve en technische geluiden die Coroner aan dit genre toevoegde. Voor mij de grote verrassing van deze editie van EMM, al zal dat voor oudergedienden onbegrijpelijk zijn, die zagen al lang dat deze band geniaal is.

GAAHL’S WYRD (NO)

Black metal is controversie met een likje mysterie. Gehuld in duisternis met een vleugje gevaar. Er zijn maar weinigen in het genre (Varg, Faust, Nödveidt en Dead uitgezonderd wellicht) die dit zo uitdragen en belichamen als Kristian Eivind Espedal alias Gaahl. Ghaal was jarenlang de frontman van het gevierde en vooral beruchte Gorgoroth, een band die tot de Satanische verbeelding sprak. Naast black metal was Gaahl ook actief in de traditioneel Noorse folk act Wardruna. Dit heeft zijn sporen nagelaten in het nieuwe project Wyrd dat uit de as van God Seed herrees. Wie deze heerser der duisternis nog niet eerder op het podium zag, kan zich de borst vast nat maken en… wellicht de broek.

MASTER’S HAMMER (CZ) 

Ga naar een Mayhem of Watain show kijken zoals die in het nabije verleden op EMM en je wordt getrakteerd op een compleet ritueel. Denk zwarte mis / heksen sabbat met veel theater en decorstukken. Waar later op de dag de grondleggers van het blackmetalgenre het podium betreden in de vorm van Venom, is het nu de beurt aan de band waaraan we het theatrale aspect van black metal te danken hebben. De Tsjechen weten als geen ander een sfeertje neer te zetten op het podium met soms wat over the top toneel. Wie zich daar moeilijk iets bij voor kan stellen moet maar eens de originele videoclip van de hit Géniové bekijken:

THE GREAT OLD ONES (FR)

Als gigantische H.P. Lovecraft nerd ging mijn hart een stukje sneller kloppen toen ik de naam van deze, tot nu toe nog onbekende band voorbij zag komen op de poster van EMM. Dat ze uit Frankrijk komen kunnen ze zelf natuurlijk ook niet helpen en na de set van Gojira op Dynamo Metal Fest afgelopen zomer, draag ik een warmer metalhart voor de Fransen. Lovecraft is al eens eerder door blackmetalbands gebruikt als inspiratiebron en leent zich uitstekend voor dit soort sinistere muziek. The Great Old Ones doen de oude schrijfmeester eer aan met een sound die de haren in je nek overeind doet staan.

VENOM (UK)

“LAY DOWN YOUR SOULS TO THE GODS ROCK ‘N ROLL!”

Hoe je het ook went of keert, fan of niet, Venom, is waar het allemaal begon. Niet Bergen Noorwegen, maar Newcastle United Kingdom was waar ooit de wieg van black metal stond. De inmiddels in twee gesplitste band bracht in 1982 hun tweede plaat genaamd, u raadt het al, Black Metal uit en inspireerde tal van boze jongelingen tot het uit de grond stampen van een tegencultuur in muziek waar je akelig van werd. Letterlijk. Dat wat we in deze tijd inmiddels onder black metal scharen niet direct op de thrashy speed metal van Venom lijkt mag de pret niet drukken, al meent Cronos, het enige overgebleven originele bandlid, dat alleen zijn band echte black metal speelt. Deze band is legendarisch en mag niet gemist worden op een festival waar het door hen geschapen genre de klok slaat. Geen kerkklok overigens, maar dat moet duidelijk zijn.

En dan is het weer over en voorbij en hebben we 2017 met een gruwelijk trap onder kloten de historie ingestuurd. Tijd om bij te komen van al het geweld en de oren, ogen en overbelaste nekspieren even rust te gunnen. Ik kijk ernaar uit!

Catch you on the flipside voor de review na afloop \m/