Ashley Bickx

Het zal ongetwijfeld niet lang meer duren vooraleer de Nederlandse taal officieel geconfronteerd zal worden met een nieuw substantief of zelfstandig naamwoord, zo u wil. ‘Ne cavalera’ mag bij het grote publiek stilaan gebruikt worden om iemand aan te duiden met een onstilbare honger naar het nastreven van perfectie. Een workaholic is een andere verklaring die de lading op een alternatieve manier perfect weet te dekken. Minnaars van het metalen lied weten ongetwijfeld dat hiermee verwezen wordt naar de Cavalera-clan. Op 17 november verscheen de inmiddels vierde langspeler van de Cavalera Conspiracy, genaamd Psychosis via Napalm Records.

Momenteel trekken opperhoofd Max en broer Iggor doorheen Europa in het kader van de MTV Headbanger’s Ball Tour, waarbij het legendarische Sepultura-album Roots integraal gespeeld wordt. Dat Max niet houdt van een potje stilzitten, mag ondertussen wel duidelijk wezen. Zo is hij onder andere actief in bands als Soulfly en Killer Be Killed. Daarnaast bestaat er ook nog zoiets als Cavalera Conspiracy, dat zich stilaan qua populariteit mag meten met Soulfly. Tijdens de Return To The Roots-Tour vonden Max en Iggor blijkbaar nog genoeg tijd om te werken aan een nieuw Cavalera Conspiracy-album. Ondertussen ligt het eindresultaat al enkele weken in de fysieke of digitale rekken en wat voor een knaller van een plaat is deze Psychosis geworden, zeg!

De laatste plaat van Soulfly was al redelijk geweldig, maar wat de broertjes hier presteren, kan gerust wedijveren met de beginjaren van Sepultura. Thrash staat centraal, maar daarnaast is er ook weer genoeg ruimte voor andere elementen: zo wordt het furieuze Insane afgesloten met een stevige toets industrial. Max bijt voortdurend van zich af en bundelt al zijn woede in nummers al Terror Tactics en Hellfire, waarin de wereldproblemen, waar we anno 2017 mee te kampen hebben, op een bijna geniale wijze worden verwerkt. Zowel op muzikaal als op tekstueel vlak.

Hoewel het tempo bij momenten verschroeiend hoog ligt, is er op tijd en stond ook ruimte voor enkele ‘lichtere’ passages, waarbij de roots van deze band niet verloochend worden. Judas Pariah is daar een uitstekend voorbeeld van. Een nummer dat zich meteen tot absolute krakers van deze Psychosis mag rekenen. En krakers zijn er op dit schijfje genoeg te vinden. Dat het op instrumentaal vlak snor zit, bewijst het instrumentale pareltje Psychosis. Toch is het vooral het slagwerk van Iggor dat er met kop en schouder bovenuit steekt: hetgeen deze man met twee drumstokjes weet te produceren kan het best omschreven worden als een combinatie van agressiviteit en genialiteit.

Na het lezen van deze review begrijpt u wel al dat dit album een hoge score opgeplakt zal krijgen. Hoe drukker de Cavalera’s het hebben, hoe beter de muzikale composities worden. Met Psychosis maken Max en Iggor duidelijk dat er nog lang geen sleet zit op de familiale formule. Voorlopig is het nog volop genieten van deze bom, maar stiekem is het al uitkijken naar een nieuw album van Soulfly of Killer Be Killed. Nu maar hopen dat we deze nieuwe nummers snel live mogen aanhoren. Hoe sneller, hoe liever!