Bjorn Wielockx

De Amerikaanse metalcoreband Like Moths To Flames is al lang geen onbekende binnen het genre. Met Dark Divine zit de albumteller aan vier stuks. De drie voorgaande albums werden goed onthaald, maar zorgden niet voor de doorbraak bij het grote publiek. Het metalcoregenre heeft zijn kleppers en een groot deel van de fans wil niet verder kijken dan die gevestigde waarden. Hierdoor zijn veel bands vaak geneigd commerciëlere elementen te integreren om toch maar op te vallen. Ook op Dark Divine heeft Like Moths To Flames wijzigingen doorgevoerd. Of deze voor een breder bereik gaan zorgen, kom je te weten in volgende review.

Hoe dan ook zal er een nieuw publiek worden aangeboord met deze nieuwste plaat. Missie geslaagd zou je dan denken, maar dat is zeker niet het geval. Zoals steeds vaker voorvalt in het metalcoregenre vergeet de band zijn fans van de eerdere werken én dus ook de huidige fanbase. Er zijn bands die hier mee weg komen, maar voor een groot deel van de bands blijkt het achteraf het laatste wapenfeit te zijn. Like Moths To Flames maakt nog steeds degelijke metalcore, waardoor de huidige fans niet volledig zullen afhaken…

De muziek werd fel getemperd door nadrukkelijk een catchy en clean vocal aan het geheel toe te voegen. Ook op de vorige plaat The Dying Things We Live For was de stem van Chris Roetter al regelmatig wat zachter, maar op Dark Divine ligt de balans tussen screams en catchy vocals perfect in evenwicht. Hierdoor neemt het destructieve aspect, iets wat de band in zijn beginjaren zo kenmerkte, een plaatsje in op de achtergrond.

Moest dit een eerste plaat zijn dan zou ik deze Dark Divine helemaal anders beoordelen. Doordat de band echter een verleden heeft, kijk je naar de progressie van de band. De vrees voor het volgende album is alleen maar toegenomen. Als deze Amerikanen verder blijven borduren op deze sound kunnen ze zeker nog slagen. Momenteel heeft Like Moths To Flames nog genoeg buskruit in huis om een metalcoreminded publiek omver te blazen.

Waar Like Moths To Flames zich in de beginjaren richtte op de ervaren rotten binnen het genre is die focus nu helemaal weerlegd. Met de sound vanop deze plaat zijn de nieuwkomers binnen het genre meer het target geworden. Logisch ook, zoals eerder aangehaald is het moeilijk om doorwinterde metalcorefans te overtuigen. Het grootste probleem is dat er bitterweinig die-hardfans zijn. Vaak zijn ze het genre ontgroeid en luisteren ze naar de uiterste, metal of hardcore. Anderzijds heb je zij die fan zijn van de “grote namen” en gewoon geen interesse hebben in iets nieuws.

Vaak ben ik de eerste om negatief te spreken over bands die vercommercialiseren. Wanneer het om een grote naam gaat blijf ik het een jammerlijke zaak vinden, maar in het geval van Like Moths To Flames kan ik het meer dan begrijpen. Ze maakte steengoede muziek maar konden zich niet onderscheiden. Met Dark Divine hebben deze heren een nieuwe sound gevonden, die nog steeds goed klinkt en vlot in de gehoorgang ligt. Hopelijk lukt het hen om in de toekomst alsnog de spreekwoordelijke potten te breken.

Tracklist: