Ashley Bickx

Op 2 februari verscheen met Order Of Torment het tweede wapenfeit van de uit Washington afkomstige deathmetalband Genocide Pact. Het debuut, genaamd Forged Through Domination werd vrij positief onthaald en dat is ook de dames en heren van Relapse Records niet ontgaan waarna een mooi samenwerkingsverband tot stand kwam. De review van een portie allesvernietigende death metal kan je hier lezen!

Op een week tijd weet Relapse Records ons te verblijden met twee nieuwe deathmetalreleases. Waar het een week eerder nog de beurt was aan Mammoth Grinder om met een klein pareltje op de proppen te komen, is het een week later de beurt aan Genocide Pact om zijn stempel op het gebeuren te proberen drukken. Hoewel deze twee bands op twee februari nog samen op het podium stonden ter gelegenheid van de release, zijn er toch grote verschilpunten waar te nemen als het op muziek aan komt. Waar bij Mammoth Grinder het crust- en punkaspect stevig doorschemert, gooit Genocide Pact het over een andere boeg. Een vuile, zompige boeg, want death metal heeft tijdens de eerste maand van dit nieuwe jaar nog niet zo vettig geklonken als de variant die deze drie Amerikanen hier ten gehore brengen.

Sfeer mag dan wel in tonnen aanwezig zijn, toch weet deze band mij na ontelbare luisterbeurten toch niet volledig over de streep te trekken. Alles klinkt dan wel ongelofelijk strak en vanuit muziek-technisch oogpunt bekeken, staan deze heren ongelofelijk strak te musiceren; de nummers slagen er jammer genoeg niet in om een onuitwisbare indruk na te laten, voornamelijk door de talloze momenten waarin de band er voor opteert om het tempo er volledig uit te halen. Persoonlijk kan ik een traag potje death metal wel smaken, maar trop is trop. In casu zorgen deze vele tempowisselingen er jammer genoeg voor dat de hele dynamiek verstoord raakt.

Op de momenten waarop Genocide Pact het gaspedaal dan weer volledig indrukt, bewijzen ze echter dat ze qua death metal volledig uit het juiste hout gesneden zijn. Jammer genoeg wordt het merendeel van de acht nieuwe nummers gekenmerkt door de té stevige wisselingen in het tempo. Nummers als Conquered And Disposed en Pain Reprisal zijn stuk voor stuk solide songs, maar toch ontbreekt net dat tikkeltje magie om een blijvende indruk na te laten. Wat dan wel weer een sterke indruk wist na te laten, waren de overweldigende en diepe vocalen van frontman Tim Mullaney. Ook het artwork is naar deathmetalnormen wederom een ware streling voor het oog.

Persoonlijk vond ik deze Order Of Torment misschien wel het moeilijkste album om te bespreken tot nu toe. Qua vocalen, muzikale deskundigheid, thematiek en artwork zit het bij Genocide Pact allemaal zeer snor, maar toch slaagt dit drietal er op één of andere wijze toch niet in om een blijvende indruk na te laten. De liefhebbers van het genre raad ik bij deze ten stelligste aan om deze band een kans te geven en niet al te zeer een oordeel te vellen op basis van bovenstaande score. Een plaatje om op eigen houtje te ontdekken!