Ashley Bickx

Ektomorf mag gerust beschouwd worden als één van de vaandeldragers van het metalgenre in Hongarije. Nog maar eens het bewijs dat er in ieder land op deze aardbol plaats is voor ons favoriete, maar niet altijd geliefde genre. Met Fury zijn ze toe aan een nieuw hoofdstuk in een carrière, die ondertussen ook al bijna een kwart eeuw op de teller heeft staan.

Fury is inmiddels reeds het dertiende album dat deze heren uitbrengen en het zesde opeenvolgende dat verschijnt onder het goedkeurende oog van AFM Records. Het zegt veel over de uitstekende verstandhouding tussen label en band. Ektomorf is dan ook een lekker ouderwetse band, die steevast vasthoudt aan zijn eigen gecreëerde concept zonder ook maar één millimeter af te wijken van het indertijd geëffende pad. In dat opzicht kunnen deze Hongaren dan ook rekenen op een uiterst loyale fansbasis, die bovendien album na album in omvang blijft toenemen.

Wie enigzins vertrouwt is met het geluid van Ektomorf kan direct een zeer waarheidsgetrouw beeld vormen over hetgeen te verwachten valt van deze Fury. Neo-thrash metal! Een subgenre dat deze band eigenhandig uit de grond heeft weten te stampen en dat nog het best valt te omschrijven als een combinatie van thrash metal en death metal overgoten met een sausje groove. Veel groove! Een vleugje Soulfly of Sepultura is dan ook nooit ver weg.

Ook qua thematiek is er in het kamp van Ektomorf niet veel veranderd de laatste jaren. De bijtende, agressieve teksten omtrent oorlog en geweld, mede gevoed door de huidige precaire maatschappelijke toestand, staan nog steeds centraal. Songs als AK 47, Blood For Blood en Skin Them Alive laten dan ook weinig aan de verbeelding over.

Ondanks het gebrek aan vernieuwing maakt Ektomorf met dit dertiende album nog maar eens duidelijk wat voor een geoliede machine deze band eigenlijk wel niet is. Niet alleen tijdens de vele momenten waar op het gaspedaal volledig wordt ingeduwd – iets wat eigenlijk negentig procent het geval is – maar ook tijdens de passages waarbij Ektomorf de teugels ietwat laat vieren, weten ze nog steeds indruk te maken. Zo dooft Faith And Strenght zachtjes uit om vervolgens feilloos over te vloeien in het verschroeiende Internal Warfare.

Met Fury zal Ektomorf de fans absoluut niet teleur stellen. Maar langs de andere kant gebiedt de eerlijkheid ons om te concluderen dat de graad van vernieuwing in verwaarloosbare hoeveelheden aanwezig is. De meest gesofisticeerde band uit het milieu zullen ze nooit worden, maar gelukkig hebben deze Hongaren totaal geen ambitie om deze titel in de wacht te slepen. Op 18 maart doen ze trouwens De Verlichte Geest in Roeselare aan ter gelegenheid van de Europese tournee, waarbij ze ondersteuning krijgen van Dead Horse Trauma en Chakora.