Ashley Bickx

Maar liefst vijf jaar was het verdacht stil in het kamp van het Zweedse Demonical. Darkness Unbound was het mooiste bewijs dat deze Zweden heel wat in hun mars hadden, maar toch stokte de machine. De band moest op zoek naar een nieuwe frontman, die ze gelukkig ook vonden in de persoon van Alexander Högbom. Anno 2018 schijnt het de band weer voor de wind te gaan en uit alles blijkt dat Demonical weer klaar is om opnieuw potten te gaan breken. Op 23 maart ligt Chaos Manifesto, de vijfde langspeler, in de rekken via Agonia Records. Een portie death metal slaat Amped-Up nooit af!

Na een wapenstilstand van vijf jaar kan je als band het nieuwe album maar beter aftrappen met een knaller van formaat. Een gegeven dat deze Zweden blijkbaar goed opgepikt hebben, want A Void Must Obscure doet de luidsprekers van mijn stereo-installatie meteen lijden en wel in de positieve zin. De openingsriff, overduidelijk op Zweedse leest geschoeid, zet meteen de toon voor voorlopig één van de betere deathmetalsongs uit 2018. Hondsbrutaal, maar met toch genoeg variatie, zodat het nummer niet verwaterd in een brei van muzikaal geweld.

Een lijn die Demonical vlotjes doortrekt op het daaropvolgende Towards Greater Gods. Wederom is de openingsriff eentje om van te smullen. Toch wordt op dit tweede nummer nog iets meer de kaart van de variatie getrokken. Wat meteen opvalt zijn de Amon Amarth-invloeden, die overduidelijk doorsijpelen in het refrein en zeker naarmate de song zijn climax nadert.

Op Sung To Possess trekt Demonical weer volop de gashendel open. Het daaropvolgende Välkommen Undergang is echter een nummer dat de aandacht scherp weet te stellen, want hier horen de band voor het eerst in zijn geschiedenis aan het werk in zijn moedertaal. Bovendien wordt het tempo voor het eerst wat gedrukt, waardoor de luisteraar een mid-tempo beuker van formaat voorgeschoteld krijgt. De gastvocalen van Pehr Skjoldhammer geven het nummer bovendien nog wat extra venijn mee.

Op Torture Parade wordt het tempo opnieuw stevig opgeschroefd, maar zorgt het zeer melodieuze gitaarwerk tijdens het refrein er voor dat er toch een zekere catchiness te bespeuren valt. Het daaropvolgende From Nothing mag echter als het absolute hoogtepunt van deze Chaos Manifesto beschouwd worden. Ondanks dat het tempo niet bijster hoog ligt, weet dit nummer de luisteraar vanaf de eerste tot de laatste noot met een wauw-gevoel op te zadelen. Het gitaarwerk is melodieus, het refrein is een ware oorwurm en zanger Alexander Högbom bewijst met zijn vocale prestatie dat hij de ideale kandidaat was om de rol van frontman op zich te nemen. Ook het afsluitende tweeluik Unfold The Darkness en Death Unfaithful weten behoorlijk indruk te maken.

De lange sabbatperiode heeft Demonical duidelijk deugd gedaan, want de band oogt totaal herboren. Chaos Manifesto mag dan wel misschien iets minder ‘demonisch’ zijn dan zijn voorganger(s), toch kan gerust gesteld worden dat dit vijfde wapenfeit misschien wel het allerbeste Demonical album tot nog toe is. Ondanks de invloeden van Amon Amarth wordt het Zweedse geluid nergens verloochent en slagen deze heren er met brio in om de nummers van een eigen smoelwerk te voorzien. Aanrader!