Metalcore in het straatje van Unearth, Bury Tomorrow en Parkway Drive zal toch voor eeuwig en altijd mijn favoriete genre blijven. Toch dient te eerlijkheid mij te gebieden dat ik de laatste paar maanden in een stevige deathmetalperiode verzeild ben geraakt. Iets wat enkele maanden geleden zijn aanvang kende toen de nieuwe plaat van Cannibal Corpse mijn pad wist te kruisen. Red Before Black kreeg een flinke score mee, maar haalde mijn persoonlijke top 10 van 2017 net niet. De euforie was dan ook groot wanneer bekend raakte dat de Trix in Antwerpen op 9 maart 2018 het decor zou vormen voor één van de zwaarste packages van 2018: Cannibal Corpse, The Black Dahlia Murder en In Arkadia. Bovendien kreeg ondergetekende fotografische ondersteuning van zijn eigenste moeder, voor wat haar tweede metal optreden ooit zou worden. Death metal in combinatie met een prachtig moeder-zoon moment, kan het nog mooier…?

In Arkadia:

In Arkadia mocht vanavond de spits afbijten. Iets wat deze Fransen met verve deden, want de deathcore van dit gezelschap ging er vlotjes in. Begin dit jaar bracht In Arkadia nog zijn vijfde langspeler op de markt, genaamd Lions. Op zich zeker geen slecht plaatje trouwens! De band had er duidelijk zin in getuige de twee vocalisten die elkaar prima wisten te ondersteunen. Bovendien wist ook de rest van de band de aandacht vast te houden. Zo slaagden de van maskers voorziene bassist en gitarist er in om regelmatig mijn aandacht op te zuigen.

In Arkadia – Fotopagina Gina

Toch valt het ergens ook wel te begrijpen dat de grote doorbraak voor dit gezelschap tot op heden nog steeds op zich laat wachten. Ondanks een tomeloos enthousiasme is een echte wauw-factor niet aanwezig. Iets wat anno 2018, gezien het overaanbod aan nieuwe releases verworden is tot een absolute must. De herhaaldelijke oproepen tot een circle pit vielen dan ook in dovemansoren bij het publiek dat toch eerder een afwachtende houding aannam. De avond was immers nog jong en er stond nog heel wat moois op de planning.

In Arkadia – Fotopagina Gina

The Black Dahlia Murder:

Iets wat bij The Black Dahlia Murder allerminst het geval was. Vanaf het moment dat deze Amerikanen het podium betraden, ging het dak er volledig af. In die mate zelfs dat ik mij bij momenten afvroeg wie nu eigenlijk de headliner van de avond was. Eind vorig jaar verscheen met Nightbringer langspeler nummer acht. Wegens grote najaarsdrukte is dit album aan onze aandacht ontsnapt. Doodzonde, want een album van The Black Dahlia Murder stelt nooit of te nimmer teleur. Mea culpa!

De set werd afgetrapt met het openingsnummer van de laatste worp, namelijk Widowmaker. Een nummer dat er voor zorgde dat de hel voor het podium direct losbrak. Maar liefst twaalf nummers passeerden de revue in een kleine drie kwartier tijd. Snelheid heet zoiets met als dirigent frontman Trevor Strnad. De man mag misschien dan wel niet beschikken over het meest goddelijke lijf, toch is hij een lust voor het oog. Iets wat voornamelijk te wijten valt aan de manier waarop hij het publiek weet te bespelen. Aan charisma ontbreekt het hem zeker niet!

The Black Dahlia Murder – Fotopagina Gina

Ook de rest van de band was op geen enkel moment op een foutje te betrappen. ‘Nieuwbakken gitarist Brandon Ellis perste de ene flitsende gitaarsolo na de andere uit zijn vingers, terwijl de rest van de band het geheel mooi wist op te vullen. Klasse! Na vanavond mag The Black Dahlia Murder geschrapt worden van mijn must see lijstje, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat dit optreden niet het laatste was.

The Black Dahlia Murder – Fotopagina Gina

The Black Dahlia Murder – Fotopagina Gina

Setlist:

1. Widowmaker
2. Contagion
3. When The Last Grave Has Emptied
4. Jars
5. Kings Of The Nightworld
6. What a Horrible Night to Have a Curse
7. Nightbringers
8. Matriarch
9. On Stiring Seas Of Salted Blood
10. Catacomb Hecatomb
11. Everything Went Black 
12. Wartomb

Cannibal Corpse:

Na een korte pauze, waarbij de dorstigen gelavigd werden, was het tijd voor Cannibal Corpse. Met ruim dertig jaar op de teller, slaagt deze band er nog steeds moeiteloos in om actueel te blijven. Getuige daarvan het jongste album genaamd Red Before Black dat een plekje in mijn persoonlijke top tien net wist te mislopen. Iets wat vooral te danken was aan de Cavalera’s die op het einde van het jaar nog met een knaller van formaat op de proppen kwamen. Ook de bandleden zelf zijn blijkbaar apetrots op hun laatste magnum opus, want er werd veelvuldig uit geput. Openen deden deze veteranen met Code Of The Slasher. Een nummer dat het in zich heeft om voortaan iedere show af te trappen. De trage, opbouwende intro werkt als een rode lap op een stier, getuige de moshpit die uitbrak eens de band halverwege het nummer alle registers opentrok. De trein was vertrokken en zou het komende anderhalf uur niet meer aan tempo inboeten.

Met een carrière van dertig jaar is het geen moeite om anderhalf uur te vullen. Alle tijdperken van de band kwamen dan ook aan bod. Zelfs debuutalbum Eaten Back To Life werd niet vergeten vanavond. Wat echter meteen opviel was dat de vijf nieuwe nummers het minstens even goed deden qua respons dan ouwe getrouwen als Make Them Suffer en I Cum Blood. Het zegt veel over de kwaliteit van het laatste album. Met de woorden ‘fire up the chainsaw‘ werd een verschroeiende versie van Kill Or Become neergezet, waarmee de band halverwege de set tekende voor één van de absolute hoogtepunten van de avond.

Cannibal Corpse – Fotopagina Gina

Na ruim een uur kwam er een einde aan de reguliere setlist. Iets wat één fan duidelijk niet zinde, getuige de reactie van frontman George ‘Corpsegrinder’ Fisher, die blijkbaar in dertig jaar tijd nooit met dergelijke woede uitbarsting geconfronteerd was. Gelukkig bleef het bij mimiek en werd er op die manier een humoristische noot toegevoegd aan een sterke performance. Cannibal Corpse blijft natuurlijk Cannibal Corpse, maar toch zouden deze heren er geen slecht aan doen om net iets meer beweging in hun set te steken. Het hoofd van frontman George mag dan wel overuren draaien, toch hield de rest van de band het zeer kalm. Iets wat des te meer opviel door het feit dat The Black Dahlia Murder mee op de affiche stond vanavond. Een band die werkelijk alle hoeken van het podium opzoekt.

Ondanks dit kleine puntje van kritiek zette Cannibal Corpse een strakke set neer, die perfect aansluit bij de kwaliteit van het laatste album. Dat deze heren het nog steeds in zich hebben, mag wel duidelijk wezen, want live klinken ze gewoonweg nog straffer dan op plaat. Ondanks de hoge graad van extremiteit wisten alle bands vanavond niet teleur te stellen. Death metal mag misschien dan wel niet het meest aantrekkelijke genre uit de catalogus ‘metal’ heten, toch is het een genre dat de fans nooit of te nimmer teleur zal stellen.

Cannibal Corpse – Fotopagina Gina

Setlist:

1. Code of the Slashers
2. Only One Will Die
3. Red Before Black
4. Scourge Of Iron
5. Evisceration Plague
6. Scavenger Consuming Death
7. The Wretched Spawn
8. Pounded Into Dust
9. Kill Or Become
10. Gutted
11. Corpus Delicti
12. Devoured By Vermin
13. A Skull Full Of Maggots
14. I Cum Blood
15. Make Them Suffer
16. Stripped, Raped and Strangled
17. Hammer Smashed Face