Vorig jaar was er welgeteld één metalcoreplaat die me echt van m’n sokken wist te blazen. De debuutplaat van Next To None deed mijn hoop in het genre weer wat opflakkeren. In het genre, dat de laatste jaren enorm is geboomd, wordt er deze dagen te vaak gekozen voor een commerciële sound. Thornhill lijkt de nieuwe sensatie binnen de scène. De Australiers worden door de internationale pers geroemd als één van dé beloftevolle bands. Onlangs bracht het met Butterfly de tweede ep op de markt.

Met 13, de voorgaande ep die in 2016 verscheen, wist de band al enorme stappen te zetten. In navolging van deze plaat mochten ze het podium al delen met toppers binnen het genre als Parkway Drive, Northlane, In Hearts Wake en Architects. De Aussies hadden dan ook de verschrikkelijk moeilijke opdracht om te bevestigen. Er werd een eerste full-album verwacht maar met Butterfly heeft Thornhill kwaliteit boven kwantiteit geplaatst.

In tegenstelling tot 13 staan er op deze ep zes nummers, eentje meer dan op zijn voorganger. Ook deze keer levert de band een plaat af die geen dieptepuntjes of dergelijke kent. De hele tijd, zo’n dikke twintig minuten, vuurt de band uitstekende metalcore op je af. Enerzijds is het jammer dat het geen full album is geworden, anderzijds ben ik blij met deze kwaliteitsvolle ep. Liever dit dan een plaat waarvan je de helft van de nummers skipt om tot de echte essentie te komen.

De sound van Thornhill is, zoals vaak bij het metalcoregenre, zeer toegankelijk. Toch weet de band genoeg alternatieve elementen in het geheel te verwerken. Zo maakt de band gebruik van elektronische intermezzo’s, djent-invloeden en hier en daar een streepje rap. Niets wereldschokkends zou je denken, maar de kracht die Thornhill uitstraalt is voldoende om zich te onderscheiden van het gros in het genre. Je voelt dat de band muzikaal zeer sterk is en dat de band in de toekomst nog enorm veel progressie kan boeken.

We zijn nog maar maart en nu al weet een metalcoreband me meer dan te overtuigen. Thornhill heeft op zich niets speciaal, maar de uitvoering is van een zeer hoge kwaliteit. Ook live zal de band de aanwezige met verstomming slaan. Met deze Butterfly en 13 heeft de band meer dan genoeg materiaal om een set lang zwaar uit te halen. Ik ga ze alvast in de gaten houden.

Tracklist:

1. Sunflower
2. Parasite
3. Reptile
4. Plastic
5. Lavender
6. Joy

Facebook: Thornhill