Machine Head bracht onlangs een nieuwe plaat uit, de negende studioplaat in de geschiedenis van de band uit Oakland, California. Het werd een plaat die door de ene de hemel in geprezen wordt, terwijl de andere deze regelrecht de grond inboort.

Aangezien de Amerikaanse emblematische groovemetalband pas begin mei naar onze contreien afzakt, maakten wij van Amped-Up de verplaatsing naar het Franse Normandië waar de Europese tour van een dikke twee maanden aangevat werd en pas eind mei in Manchester eindigt. Bijna 75 jaar na datum landen de Amerikanen weer in Normandië, deze keer geen “Operation Neptune” onder leiding van Dwight D. Eisenhower maar de Catharsis European Tour 2018 onder leiding van de 50-jarige generaal Robb Flynn.

Gedisciplineerd staan de Franse metalheads in rij te wachten tot de deuren van de zaal om 20:00 uur opengaan, met een brood of drankje in de hand. De prijzen binnen liggen wat aan de hoge kant waardoor heel wat bezoekers zich nog bevoorraden alvorens binnen te stappen.

Eens binnen lijkt de zaal de proporties te hebben van onze Trix al sta je overal op dezelfde hoogte ten opzichte van het podium. Als je wat achteraan staat zie je maar weinig van de show. Op de eerste rij staan een aantal fans die van verder dan Frankrijk of België afgekomen zijn: een aantal Portugezen, een Rus en een Noor die al een resem shows gezien hebben in de States en er nog een zevental toevoegen tijdens het Europees gedeelte van de wereldtour.

Diehard fan & tattoo artiest Espen Mørken uit Oslo @ Le 106 – Rouen – Normandië – FR

De Amerikanen leiden hun Europese landing in Normandië in met een resem stevige nummers die door de boxen weergalmen, van een voorprogramma is er helemaal geen sprake.

In Frenglish weerklinkt “Machine Fucking Ed, Machine Fucking Ed” door de zaal tot even na 21:00 uur Flynn & Co op het strijdtoneel verschijnen, uitgedost in industriële jeansuniformen, de zij- en achterwanden van het podium zijn omgetoverd tot een soort wit sanatorium vol bloedspatten.

Machine Head @ Le 106 – Rouen – Normandië – FR

Aanvankelijk wordt uit het oude arsenaal geput met een aantal voltreffers uit vervlogen tijden zoals Imperium, Volatile of Now We Die. Al vanaf het tweede nummer wordt de security op proef gesteld met een onophoudelijke zee aan crowdsurfers.

Rond het halfuur wordt het publiek getrakteerd op een voortreffelijke 5-minuten lange gitaarsolo van Phil Demmel, een solo die de naam Philanthropy meekreeg op de setlist.

Phil Demmel – Machine Head @ Le 106 – Rouen – Normandië – FR

Het is pas na 40’ dat we een eerste salvo uit Catharsis op ons afgevuurd krijgen, meer bepaald het nummer dat de titel gaf aan het negende album van de band, een nummer dat nogal poppy klinkt. Het eerste nummer uit het nieuwe album, niet de zwaarste schijf in de geschiedenis van de band, wel de meest melodische en meest eclectische uit de carrière van Machine Head, een gezelschap die nog steeds samen de nummers schrijft onder eenzelfde dak waar de chemie tussen de leden ontstaat.

Robb Flynn – Machine Head @ Le 106 – Rouen – Normandië – FR

De spotlights worden bleu, blanc, rouge wanneer Robert Flynn op zijn eentje met een akoestische gitaar Bastards aanvat. Bastards is een andere track uit het nieuwe album, één met folk- en punkinvloeden geschreven door Flynn net nadat Trump verkozen werd in november 2016. Een nummer die me en samen met me wellicht veel andere aanwezigen doet denken aan Bostonians Dropkick Murphys.  Meteen na dit volgt een drumsolo gebracht door Dave McClain; een solo die traag op gang komt maar crescendo gaat om op een climax uit te komen na dik vijf minuten.  Op het daaropvolgende Bulldozer krijgen we de grootste moshpit van de avond; eentje die bijna van muur tot muur gaat.

Dave McClain – Machine Head @ Le 106 – Rouen – Normandië – FR

Old uit Burn My Eyes sluit de reguliere set af. Het is bijna 23:30 uur als Machine Head voor eventjes achter het podium verdwijnt om luttele ogenblikken later terug te keren met een laatste nummer, Halo, waarbij gebruik gemaakt wordt van vier confetti-kanonnen en om de show af te sluiten nog een foto genomen wordt van de band met het publiek op de achtergrond.

Confetti kanonnen aan het werk tijdens “Halo” @ Le 106 – Rouen – Normandië – FR

Voor Triple Beam, het rappy nummer uit de laatste langspeler, was er helaas geen plaats in deze set, wellicht werd dit achtergehouden voor de hitlijsten en minder voor een metalpubliek, een nummer dat handelt over het eerdere leven van Robb Flynn toen hij nog gekend was als Lawrence Cardine.

Machine Head @ Le 106 – Rouen – Normandië – FR

Na 2 ½ uur vertrek om ik om 23:30 uur terug naar ons Belgenlandje. Naar mijn bescheiden mening mocht de set wat korter geweest zijn, 150 minuten is wel heel lang. Bijna even lang als de rit hierheen. Op de terugweg mocht ondertekende nog een kwartier de domme vragen beantwoorden van de fijnbesnaarde Franse douane terwijl een drughond de VW Passat doorzocht.