Afgelopen weekend stelde de Torhoutse hardrockformatie Fields of Troy haar eerste langspeler voor, The Great Perseverance, de opvolger van de voortreffelijke ep Hardship.
De plaats van het gebeuren: de vertrouwde Club de B in het hart van Torhout, op een boogscheut van Brugge. Om de zaal en publiek wat op te warmen kregen we niet minder dan drie bands uit drie verschillende landen voorgeschoteld in een reeds weken op voorhand uitverkochte zaal.
Als koud voorgerecht krijgen we Chapter 7 uit het Nederlandse Tilburg dat het op dit moment nog maar gering opgekomen publiek in de sfeer moet brengen, een nogal afstandelijk publiek op het begin van deze avond dat op een aantal meters van het podium staat.
Het aantal rijen dikke publiek onthaalt de ervaren Tilburgse band onder leiding van Jeroen Bruers nogal koel al klapt het na elk nummer beleefd in de handen, 20:00 uur is duidelijk nog wat vroeg voor dit publiek. Aan de band zal het niet liggen, het Nederlandse viertal brengt leuke stevige rock die ze putten uit het eerste album en Frozen Fields, de nieuwste worp die komende week gereleased wordt. Alvast een goed start van het gebeuren, jammer dat het publiek nog niet helemaal ontdooid is.
Kort na 21:00 uur is het de beurt aan het uit Koksijde afkomstige Stonemule om een dik half uur desert rock te brengen onder leiding van leadzanger Benjamin Himpens die nog voor de set begint bewijst zin voor humor te hebben.
Er staan drie microfoonstatieven vooraan het podium en worden effectief alle drie gebruikt door de mannen met gitaren die een sound brengen die thuishoort in de wave van stoner/doom/post/sludge/… die de laatste jaren enorm aan populariteit gewonnen heeft.
Stonemule heeft nog maar pas een eerste ep uitgebracht, Dystopian State, en puurt uiteraard uit dat werk om zichzelf aan het Houtlandse publiek voor te stellen, een inmiddels wat voltalliger geworden publiek. De set van de kustjongens is best te appreciëren, een band zonder tierelantijntjes die straight forward staat te spelen.
Met Deimocracy zijn we aangekomen aan de laatste opwarmer van dienst. Niet zomaar een opwarmer maar een Spaanse melodische deathmetalband die komend weekend een show opent in Santana 27 in hun thuishaven Bilbao, een zaal in omvang en reputatie vergelijkbaar met Trix in Antwerpen.
De jongens uit en rond Bilbao brachten eind vorig jaar een eerste langspeler uit, Keep One Eye Open, en spelen die vrijwel integraal om de inmiddels goed gevulde zaal warm te maken voor hun muzikaal vermogen.
Al heel snel roert het publiek zich en mogen we spreken van een regelrecht succes voor de jongens die na de show best wel onder de indruk waren door het respons van het publiek.
Zelf beweren ze een mengelmoes van moderne metal te spelen, ik hoor vooral invloeden uit melodische death metal uit Göteborg wat ze prima brengen.
Een aantal mensen onder jullie hebben misschien in het verleden drummer Goiatz Dutto al aan het werk mogen zien in deze contreien, die is namelijk ook violist bij Moonshine Wagon, een band die folk en bluegrass combineert met punk en al meermaals in Vlaanderen gespeeld heeft.
Even na elven is het dan tijd voor de local heroes van Fields of Troy om hun nieuwste werk op de leeuwen los te gooien. The Great Perserverance werd op vrijdag 30 maart uitgebracht, de dag nadien wordt deze voor een Belgisch publiek voorgesteld. Komend weekend brengt de West-Vlaamse formatie een tweede releaseshow net voorbij de grens in het Nederlandse Hilvarenbeek; niet vreemd als je weet dat de band een platendeal tekende bij Painted Bass Records uit Tilburg.
De nummers werden gemasterd door Tony Lindgren, één van de belangrijkste mannen bij Fascination Street Studios in Zweden, eigendom van één van de bekendste metal producers van deze aardkloot, niemand minder dan Jens Bogren.
Na de intro van The Great Perseverance vuren de jongens een eerste nummer uit hun jongste worp af, Dethroned, om iets minder dan een uur later af te ronden met nog een nieuw nummer, Aphasia. Daartussen krijgen we nog acht nummers uit hun jongste kind en hun voormalige ep die iets meer dan twee jaar terug uitgebracht werd; een plaat die scoorde bij vriend en vijand, het bewijs de talrijke shows die de band bracht rond hun Hardship.
On stage, en wellicht daarachter ook, is Fields of Troy een goed geoliede machine die duidelijk klaar is om met The Great Perseverance nieuwe markten te veroveren nadat ze Club de B in vuur en vlam hebben gezet.
Een charismatische frontman als Louis Soenens, twee volleerde gitaristen en een meer dan deftige ritmesectie met een voortreffelijke nieuwe drummer in de persoon van Lothar Ryheul zullen ongetwijfeld de komende maanden zorgen voor nog veel meer handgeklap. Benieuwd hoe Nederland hierop reageert.
Wie meer foto’s van de bands wil bekijken kan dat op https://incakola.smugmug.com/Music
0 reacties