Doordat ik zo nu en dan eens een promo accepteer buiten mijn vertrouwde genregrenzen, leer ik nieuwe zaken kennen. Enkele weken terug waagde ik mij aan de nieuwste plaat van Onmens. Het label omschreef de muziek met termen als fetish beat en new beat. Gelukkig was er ook sprake van industrial waardoor mijn interesse licht werd aangewakkerd. Een kleine luisterbeurt op de sociale media en het feit dat het hier om Belgen gaat, wisten me te overtuigen om me helemaal over te geven aan Doopgrond. Hiermee brengen de Gentenaren alweer het derde album op de markt, eens luisteren of deze elektronische muziek een hardcoreliefhebber als mij weet te overtuigen.
Doopgrond zit al zo’n drietal maanden in mijn muzieklijst. Onmens verspreidde de plaatjes goed op tijd waardoor je als redacteur de plaat meerdere kansen kon geven. Gelukkig, want in eerste instantie kwam deze Doopgrond zeer rommelig over. Maar door deze plaat telkens weer, soms tegen m’n wil in, terug op te leggen zorgde ervoor dat ik Onmens meer en meer begon te waarderen. Zo’n negen weken later ben ik helemaal overtuigd van de kracht van de Gentenaren en ben ik helemaal gevallen voor deze nieuwe muziekstijl.
Wat de muziek juist inhoudt kan je best zelf ervaren. Onmens heeft twee gezichten, enerzijds is er het catchy/toegankelijk sfeertje, anderzijds is er agressie. Het zorgt voor een alternatief geheel met een wel zeer pittig randje. Live kan de band verschillende kaarten spelen. Wanneer het publiek bestaat uit metalfans kan Onmens door de set wat zwaarder te brengen, het publiek helemaal wild maken. Wanneer ze een weekje later in een commerciëler kader spelen, kan het ook daar zorgen voor een goed gevulde dansvloer.
Naast de excentrieke muziek heeft de vocal ook een uitgebreid bereik. Zo zijn er screams om het geheel wat op te zwepen en is er ook een nasalere vocal om het geheel wat te temperen. De toekomst van Onmens voorspellen is niet mogelijk daar ze met deze vernieuwende mix alle kanten uitkunnen. Het zou me verbazen dat de band zijn idealen uit het oog verliest door vol voor het commerciële te gaan. Logischerwijs proberen ze met hun eigen kracht de wereld te veroveren.
Op vrijdag 20 april stelt het duo zijn nieuwe pareltje voor aan het grote publiek. Wie die avond nog geen plannen heeft, maar wel zin in een onvergetelijke ervaring moet present tekenen.
Conclusie: gelukkig ben ik niet te snel afgehaakt want dan had deze review er helemaal anders uitgezien. Deze Doopgrond heeft indruk gemaakt, het was nu al een onvergetelijke ervaring.
Tracklist:
- Blue Blood
- Suckling
- Dorpshond
- Tame
- Teeth
- Flourished
- Ode
- Royal
- Earthly
- Dirt
- Blank
- Slave
- Scent
0 reacties