Ronnie Romero is een veelgevraagde zanger, die tevens frontman is bij de reïncarnatie van Ritchie Blackmore’s Rainbow. Zijn stem werd door Blackmore beschreven als een kruising tussen Ronnie James Dio en Freddie Mercury. De lovende woorden van deze gitaargod hebben zijn effect niet gemist en brachten Lords of Black in de spotlight.
Lords of Black maakt deel uit van Frontiers’ nieuwe lichting van jonge, opwindende, opkomende bands die de toekomst van hard rock en metal zullen zijn. Het label is gericht op het vinden en ontwikkelen van nieuwe bands die de wereld laten zien dat rock inderdaad verre van dood is. Deze formatie is zeer productief en reeds toe aan het derde album in zes jaren tijd.
Dit is een zeer talentrijke band, met speciale vermelding voor de zanger. Zijn stemgeluid is dreigend en krachtig, met een gemeen randje. Het gitaarwerk is gefundeerd op de heavy en power metal van Iron Maiden, DIO en Masterplan, maar evolueert ieder album verder in de progressieve richting van Symphony X en Sons of Apollo.
De kwaliteit van de song-arrangementen maakt hier het verschil; een pluim die producers Tony Hernando en Roland Grapow (Masterplan) op hun hoed mogen steken. Deze laatste stond eveneens in voor de mixing en de mastering. De verbluffende albumhoes was andermaal van de hand van Felipe Machado.
World Gone Mad is een stevige opener met alle ingrediënten die de band kenmerken: strak en gevarieerd gitaarwerk, opzwepende drums en een pakkend refrein dat blijft hangen. Na een geweldig progressieve passage vol ritmeveranderingen en gitaar- en keyboardsolo’s, keren ze terug naar start. De titelsong kent een verrassende stijlbreuk met de vorige plaat; geen licht verteerbare hap en heeft wat tijd nodig om zijn ware kleuren te tonen.
When a Hero Takes a Fall is een heerlijk aanstekelijk, gejaagd strijdlied met Romero in grote doen. Forevermore start met een elegant keyboardthema, waarna de band vertrekt in galop. Na een kort piano-intermezzo, wordt vervolgd met epische zang en indrukwekkend gesoleer van Tony Hernando. King’s Reborn draagt het DIO-watermerk uit de Holy Diver-periode, maar de leerling moet niet onderdoen voor de meester door overtuigende zang en gevarieerder gitaarwerk.
All I Have Left is met meer dan twaalf minuten de langste song uit het repertoire en tevens een hoogtepunt. De song bouwt in het eerste deel geleidelijk op naar een bombastisch stuk dat associeert met The Show must go on van Queen. Daarna volgt een knap uitgesponnen progressief gedeelte met gitaarwerk in het verlengde van Iron Maidens Seventh Son of Seventh Son, waarna het oorspronkelijke thema wordt hernomen. Een waardige afsluiter van hun beste album!
Tracklist:
- World Gone Mad
- Icons Of The New Days
- Not In A Place Like This
- When A Hero Takes A Fall
- Forevermore
- The Way I’ll Remember
- Fallin’
- King’s Reborn
- Long Way To Go
- The Edge Of Darkness
- Wait No Prayers For The Dying
- All I Have Left
Line-Up:
- Ronnie Romero – zang
- Tony Hernando – gitaar
- Andy C. – drums
- Dani Criado – basgitaar
0 reacties