Chalice - Ashes Of Hope

Label: eigen beheer

Ashley Bickx

Zelfs wanneer je als recensent op dagelijkse basis met tig nieuwe albums geconfronteerd wordt, is het nog steeds mogelijk om op een positieve manier verrast te worden. Zo ontving ik recentelijk het nieuwe album van Chalice, een band waar ik tot voor kort nog nooit van gehoord had. Iets wat ik met het schaamrood op de wangen dien toe te geven, want Chalice behoort al twintig jaar tot de vaderlandse underground. Wat echter wel als verzachtende omstandigheid in aanmerking genomen kan worden, is het feit dat deze Vlamingen met Ashes Of Hope pas toe zijn aan hun derde volwaardige langspeler, welke ondertussen ruim een maand jong is. Aangezien wij, bij Amped-Up, de Belgische scene een warm hart toedragen, kan een review uiteraard niet ontbreken!

Binnen het metal gebeuren staat Chalice nog steeds geboekstaafd als een band die zich volledig toegewijd heeft aan death metal. Iets waar na het beluisteren van ouder werk best iets voor te zeggen valt. Wat deze Ashes Of Hope betreft, kan best eerst gewezen worden op het feit dat de roots deels verwezen zijn naar de prullenbak. Niet in die zin dat Chalice opeens gekozen heeft voor het pad van de betere schlagers te bewandelen, maar de deur voor uiteenlopende invloeden werd wel wagenwijd open gezet. Opener Amongst The Damned bijvoorbeeld bevat heel wat thrash-elementen welke ondersteund worden door de rauwe strot van frontman Pieter Dewulf. Halverwege het nummer maakt een soort weemoed en melancholie zich meester van de luisteraar dankzij het overweldigende gitaarspel van de tandem Bruggeman–De Smedt. The Age Of Fear is ook zo een up-tempo nummer dat voort borduurt op een voorstuwende riff in combinatie met strakke ritmesectie, wat een voortdenderende dynamiek oplevert.

Tijdens Eternal Sleep gooit Chalice het dan weer over een andere boeg. Met de twee voorgaande nummers achter de kiezen te hebben, kon dit eerder mid-tempo nummer mij aanvankelijk minder bekoren, maar de achterliggende thematiek en het tweede deel van dit nummer, waarbij het tempo wederom wat de hoogte in schiet, hadden tot gevolg dat ik mijn oorspronkelijke mening diende te herzien. Met Musings On The Bank snijden we een nieuw deel van de taart aan. Eentje dat deze keer de zwartgeblakerde smaakpapillen zal weten te triggeren. Het mag duidelijk zijn dat Chalice met deze derde langspeler gekozen heeft om compleet zijn eigen ding te doen en zich niet vast te pinnen op een bepaald subgenre. Gelukkig weten deze heren maar al te goed waar ze mee bezig zijn, waardoor het eindresultaat geen samenraapsel is van middelmatige nummers. Alleen al hiervoor verdient dit gezelschap een dikke pluim.

Ook My Daily Opium en Cult Of Serpents For You zijn nummers die uitblinken in diversiteit. Diversiteit is trouwens het woord bij uitstek om het vocale bereik van frontman Pieter Dewulf te omschrijven: van een logge growl afkomstig uit de diepste krochten van de hel tot een harde, rauwe ijselijke uithaal. Het passeert allemaal zo vlot en zonder het minste probleem de revue dat het na verloop van tijd enigzinds beangstigend begint aan te voelen. Met het afsluitende A Death Without Warning heeft Chalice geopteerd voor een eerder verhalende epiloog van deze derde langspeler. Een epiloog waarbij de progressieve invloeden welig tieren en waarbij op instrumentaal vlak weinig tot geen opmerkingen gemaakt moeten worden.

Ondanks de hoge kwaliteit van het songmateriaal had de productie toch net iets meer kracht kracht en ‘poeier’ met zich mee mogen krijgen. al kan dit ook enigzinds genuanceerd worden, aangezien onze oren anno 2018 in hoge mate verwend worden. Ook het artwork had net iets feller mogen overkomen om op die manier de luisteraar met booklet in de hand mee te nemen op een donkere tocht vol tristesse. Dit neemt niet weg dat Chalice volledig terug is van nooit volledig weg geweest te zijn. Nu maar hopen dat de gedroomde deuren zich vanzelf openen, waardoor we dit vijftal binnenkort veelvuldig live aan het werk mogen zien. Met Ashes Of Hope heeft Chalice alvast het perfecte materiaal in handen. Geen verplichte aanschaf, maar wel een sterk aan te raden album voor de liefhebber van donkere, meer extremere metal.

Tracklist: