Over welgeteld een week zitten we alweer aan de laatste festivaldag van de Graspop Metal Meeting 2018. Niet getreurd, dag één moet nog komen hé. Vandaag presenteren we in ons voorlaatste preview-luik: de eerste lading echt grote namen: de sub-headliners. De geschiedenis leerde ons dat hier regelmatig toekomstige hoofdacts, maar evenzeer deftige klassiekers tussen zitten. Denk daarbij aan bijvoorbeeld Sabaton, of Slipknot! Met het stilaan maar zeker verdwijnen van klassieke hoofdacts (Black Sabbath, Slayer,…) zien we onszelf, de rechtgeaarde metalhead, genoodzaakt om verder te gaan kijken dan onze neus lang is. Gelukkig merken we jaar na jaar meer bands op die staan te trappelen om de fakkel over te nemen van hen die het ooit niet meer gaan kunnen, of willen. Maar goed, die mijmerdraad pikken we wel weer op aan de toog op de wei, na pintje nummer zoveel… Terug naar de orde van de dag.

Iced Earth (donderdag – 18:40-19:30 – Main Stage 2)

Menig metalfan zal maar wat blij zijn om deze band na vijf jaar nog eens op Graspop te zien. Dat ze deze keer vrij hoog geprogrammeerd staan, plus op een van de Main Stages zal de pret er niet minder om maken. Jon Schaffers‘ geesteskind is muzikaal gezien een van de rijkste metalbands die je je maar kan voorstellen. Heavy metal, power metal, thrash…het is allemaal terug te vinden in Iced Earths werk. Zanger Stu Block is misschien niet van hetzelfde kaliber als voorganger Matt Barlow, maar hij weet zich anders prima van zijn taak te kwijten. Vorig jaar kwam de band nog met Incorruptible. Het Graspop-concert kadert in de gelijknamige wereldtoernee van deze zeer te pruimen opvolger van Plagues Of Babylon.

Jonathan Davis (donderdag – 19:40-20:40 – Main Stage 1)

Deze man kennen we binnen ons wereldje het beste als de zanger en frontman van nu-metalinstituut Korn. Toch zijn er meerdere kantjes aan Jonathan Davis. Zo acteert hij ook binnen het dancegebeuren als JDevil met DJ-sets. Naast soundtrackwerk (voor de film Queen Of The Damned) ging hij ook al eens solo op pad als Jonathan Davis and the SFA. Sinds eind mei heeft hij een nieuwe soloplaat uit, zonder de SFA weliswaar. Black Labyrinth houdt een beetje het midden tussen Toto, Pink Floyd, David Bowie en…Korn. Af en toe heeft dit album een redelijk hoog wereldmuziekgehalte. Gelukkig wordt er ook regelmatig steviger gespeeld. Het zullen deze songs zijn die wellicht in de setlist terechtkomen van Jonathans uurtje alleen-op-Graspop.

Ghost (donderdag – 20:50-21:50 – Main Stage 2)

Ik stond in een van de tenten op Graspop 2011 geïntrigeerd te kijken naar een band waarvan de zanger zichzelf als creepy sinterklaas had verkleed. De rest van de band zag er ook niet veel beter uit met hun monnikskappen en het gezicht weggemoffeld. De band speelde een zwaar op het seventies occult rock-gebaseerde muziekstijl. Leuk, dacht ik. Hun plaatje Opus Eponymous gekocht en van genoten. Maar daar bleef het bij mij bij. Er verschenen nog albums (Infestissumam en Meliora), maar de eerlijkheid gebied mij dat die dingen volledig aan mij voorbij gingen. Het ging immers om een gimmick van voorbijgaande aard, dacht ik. Toch speelt Ghost het klaar om opnieuw, en nu tot vijf keer toe, op Graspop uitgenodigd te worden en om steeds hoger op de affiche te staan. Nu zelfs met sub-headlinerstatus. Ik moet toegeven: deze band heeft zich perfect omgepimpt van gimmickband naar een ware stadionact. De nieuwe plaat, Prequelle, is een waar pareltje met hier en daar songs die best wel eens klassiekers kunnen worden. Het album scoort hoog in de charts, zowel nationaal (binnengekomen op 4 in de Ultratop Vanderen) als internationaal. De single Rats haalt zelfs de regelmatige rotatie op Studio Brussel (toch in de aanloop naar Graspop alleszins). Net voor Guns n’ Roses spelen zal Ghost dan ook helemaal geen windeieren leggen. Ik verwacht hysterische taferelen voor Main Stage 2, zoals we die kenden tijds de hoogdagen van The Beatles.

Killswitch Engage (vrijdag – 18:20-19:10 – Main Stage 1)

De Amerikaanse metalcoreband Killswicth Engage is één van de meest geapprecieerde acts binnen de scène. Het is dan ook meer dan terecht dat de band als sub-headliner geprogrammeerd staat in Dessel. Killswitch Engage weet wat we van hem verwachten op Graspop en zal ook tijdens deze vijfde passage de weide doen daveren. Verwacht je aan een bikkelharde show waar stevig op gedanst kan worden, dit alles voorzien van een komische noot. De band zou aan een nieuw album aan het werken zijn, welke volgend jaar moet verschijnen. Wie weet krijgen we wel een eerste voorsmaakje.

Avenged Sevenfold (vrijdag – 19:20-20:50 – Main Stage 2)

Vijftien jaar geleden hoorde Avenged Sevenfold met recht en rede thuis in de corerubriek. Albums als Waking The Fallen en City Of Evil deed vele emo-harten sneller slaan, maar van die emo schiet vandaag nog bitter weinig over. Avenged Sevenfold is uitgegroeid tot een grote arena-act, die qua populariteit op media als Youtube niet meer hoeft onder te doen voor acts als Metallica of Iron Maiden. In 2014 mochten deze Amerikanen als headliner de vrijdag afsluiten, maar toch wisten ze niet iedereen te overtuigen. Solide was het wel, maar daar bleef het bij. Met het in 2016 verschenen The Stage werden voor het eerst progressieve toetsen aan het muzikale geheel toegevoegd dus wie weet pakt het dit jaar beter uit. Aan licht- en vuurspektakel zal het naar alle waarschijnlijkheid niet ontbreken, hopelijk is de band zelf in goede conditie om deze keer als subheadliner iedereen van zijn sokken te blazen.

Avenged Sevenfold

Rise Against (zaterdag – 20:00-21:05 – Main Stage 1)

Graspop krijgt deze keer eindelijk eens een band toebedeelt die we gewoontegetrouw op de affiche van Pukkelpop of Rock Werchter terugvinden. Rise Against is op dit moment, naast Green Day, het grootste wat er op vlak van punkrock te beleven valt. Met het Groezrock-sabbatjaar leek het voor Graspop opportuun om deze band toch af te laten reizen naar De Kempen. Als ware Graspop-headliner misschien net iets te hoog gegrepen, maar net onder bands als Volbeat en Marilyn Manson zal Main Stage 1 meer dan genoeg volk behuizen voor een punkfeestje in stijl.

Megadeth (zaterdag – 21:15-22:25 – Main Stage 2)

Aangezien Metallica voor de organisatie tot op heden een natte droom blijft, moet er gezocht worden naar andere thrashy alternatieven. Gelukkig kan er nog steeds teruggevallen worden op Dave Mustaine en zijn kompanen om het gaspedaal stevig in te drukken. Waar Metallica sinds de milleniumwisseling niet echt meer wist te overtuigen, leverde Megadeth begin 2016 een killer van een plaat af. Met Dystopia wisten ze vriend en vijand te overtuigen: fris, energiek, maatschappij-kritisch en een modern geluid. De hoge noteringen in vele jaarlijstjes waren niet uit de lucht gegrepen. Na enkele wisselingen in de line-up heeft Dave eindelijk het juiste evenwicht gevonden. Met name gitarist Kiko Loureiro weet met zijn vingervlugge gitaarsolo’s menig mond te doen openvallen.

Hollywood Vampires (zondag – 19:40-20:55 – Main Stage 1)

Wie ooit een toogweddenschap aangegaan is met de opzet dat Johnny Depp ooit naar Dessel zou komen kan nu cashen want: het is zo ver. Deze wereldster verdient zijn boterham voornamelijk als acteur. Om de verveling bij het lange wachten op setdagen tegen te gaan, heeft mijnheer Depp steevast een gitaar in zijn trailer steken. Op den duur wordt men dan een verdienstelijk gitarist, denk je dan. Op een zatte zaterdag ergens aan de toog in Hollywood moeten hij, de Vincent, den Duff, de Matt en nog een paar andere drinkebroers samen het lumineuze idee gehad hebben om een coverbandje op te richten. Wie heeft dit idee eens niet gehad in zijn of haar jeugd? Wel, dat coverbandje speelt nu op Graspop. De Vincent, den Duff en de Matt kennen jullie ook, als Alice Cooper, Duff McKagan en Matt Sorum. Hollywood Vampires is de naam van de band. Verwacht je aan een bloemlezing uit vijftig jaar rock ’n roll!

Hollywood Vampires

Judas Priest (zondag – 21:05-22:20 – Main Stage 2)

Met het net-niet headlinen van Judas Priest is uw dienaar eigenlijk een klein beetje teleurgesteld. Wie herinnert zich nog de fantastische Epitaph-show van de Britten. Lekker luid, lekkere setlist, het publiek zat mee. Kortom een geweldige ervaring. Op GMM18 moeten we tevreden zijn met 75 minuten Priest. De schatbewaarders van de NWOBHM krijgen voldoende ruimte om nieuw werk Firepower voor te stellen. Knappe plaat, natuurlijk, maar de old school metalhead heeft liefst een Priest-set met zo veel mogelijk oude krakers. Daarom de teleurstelling die overheerst. Maar toch: we gaan er zo hard van genieten dat dat uurtje en een kwart voorbij gaat zijn voor we er erg in gaan hebben. In ieder geval een dikke aanrader voor jong en oud.