Liefhebbers van de Zweedse School zijn ongetwijfeld vertrouwd met de oerklassieker Slaughter of the Soul uit het gezegende jaar 1995. Een album dat de wereldwijde doorbraak voor At The Gates wist te bewerkstelligen en verder de blauwdruk vormde voor de Zweedse, melodische death metal als tegenhanger van de Amerikaanse variant. Alleen jammer dat kort nadien besloten werd om de stekker uit de band te trekken, waarna de vele fans alleen nog warme herinneringen konden ophalen aan de vier sterke albums die At The Gates in slechts vier jaar tijd wist af te leveren. In 2014 gebeurde dan toch hetgeen dat ruim vijftien jaar voor onmogelijk gehouden werd: een nagelnieuw album, genaamd At War With Reality. Vier jaar later maakt At The Gates duidelijk dat het geen eenmalig comebackalbum was. Op 18 mei verscheen album nummer zes dat de gevleugelde titel To Drink from the Night Itself meegekregen heeft. Een review kan en mag dan ook niet uitblijven. 

At War With Reality kon vier jaar geleden gerust beschouwd worden als een van dé comebackplaten uit 2014. At The Gates had duidelijk het spreekwoordelijke vuur herontdekt en ook live kwamen Tomas Lindberg en zijn makkers keer op keer sterk voor de dag. Op de nieuwste worp trekt At The Gates deze lijn gewoon door en gaan ze verder waar ze indertijd gebleven waren. Na een uitgesponnen intro van ruim anderhalve minuut wordt er meteen fors met de deur in huis gevallen met het titelnummer. Zeg maar gerust met de deur, want tijdens deze opener ligt het tempo verschroeiend hoog. Een bevinding die tijdens de eerste luisterbeurt meermaals mijn gedachten zou doorkruisen. Al durft het deze snelheidsduivels heel af en toe wat aan overtuigingskracht ontbreken.

Wat At The Gates indertijd zo wist te typeren, was de dosis melodie die deze Zweden aan hun muzikale brouwsels wisten toe te voegen. Ook nu worden de staalharde songs weer stevig gekruid met bij momenten zelfs catchy melodieuze passages.  Dit heeft tot gevolg dat het album net iets toegankelijker en makkelijker verteerbaar wordt, maar verwacht echter wel geen zeemzoete loveballads. At The Gates blijft een extreme metalband in zijn puurste vorm, die compositorisch en muzikaal sterk voor de dag weet te komen. Neem nu bijvoorbeeld het nummer Daggers Of Black Haze, waarbij het gaspedaal net iets minder hard ingedrukt wordt om op die manier een stevige dosis sfeer en spreekwoordelijke ballen aan de song toe te voegen.

Echte uitschieters zijn er niet te bespeuren op deze To Drink from the Night Itself, maar laat dit net een positief punt zijn, want van enig zwakker nummer is er absoluut geen sprake. Enkel het artwork weet mij niet ten volle te overtuigen door de beperkte ‘leesbaarheid’ ervan. Met To Drink from the Night Itself maakt At The Gates duidelijk dat er met deze Zweden rekening gehouden moet worden. Op Graspop wist deze band absoluut te overtuigen. Hopelijk herhalen ze dit kunststukje op de metaldag van de Lokerse Feesten, waar ze op 5 augustus de affiche delen met onder andere Judas Priest, Hatebreed, Gojira, Brides Of Lucifer Diablo Blvd en Steel Panther. De sterren staan alvast gunstig te schitteren aan het hemelfirmament.

Tracklist:

1. Der Widerstand
2. To Drink from the Night Itself
3. A Stare Bound in Stone
4. Palace Of Lepers
5. Daggers Of Black Haze
6. The Chasm
7. In Nameless Sleep
8. The Colours of the Beast
9. A Labyrinth of Tombs
10. Seas of Starvation
11. In Death They Shall Burn
12. The Mirror Black