Carnation - Chapel of Abhorrence

Label: Season of Mist

Ashley Bickx

Slechts weinig bands slagen er in om nog voor een officieel debuutalbum de nieuwsgierigheid op dermate wijze te prikkelen dan het uit Antwerpen afkomstige Carnation. Drie jaar geleden verscheen de ep Cemetery of the Insane. Een ep’tje dat Carnation direct een gouden toekomst toedichtte. Heel wat spreekwoordelijke deuren openden zich vrijwel meteen, waardoor Carnation ondertussen al meerdere continenten mocht aandoen. Desondanks blijven Simon Duson en co doodgewone jongens die nog steeds enorm kunnen genieten van een al dan niet lokaal festival. Begin dit jaar werd er een lucratieve deal getekend bij het grote kwaliteitslabel Season of Mist. Op 17 augustus is het tijd voor de volgende, belangrijke stap in het groeiproces, namelijk het langverwachte debuutalbum. De review van Chapel of Abhorrence kan je hier lezen!

Het is alom bekend dat de leden goed overeenkomen met de heren van Skeletal Remains, die eerder dit jaar reeds een knaller van een deathmetalplaat op de wereld loslieten, namelijk Devouring Mortality. Een antecedent dat tot gevolg had dat de verwachtingen voor deze Chapel of Abhorrence zowaar nog hoger kwamen te liggen. Torenhoge verwachtingen die na een luisterbeurt meteen op een bevredigende manier ingelost worden, want deze debuutplaat katapulteert de luisteraar op genadeloze wijze een goede 25 jaar terug in de tijd. Een periode waarbij death metal de wereld aan het veroveren was. Een queeste die op een gegeven ogenblik weliswaar abrupt een einde kende, maar die anno 2018 opeens gevaarlijk werkelijkheid zou kunnen worden, want de elf nummers op dit schijfje zijn van een zeldzaam hoog (death-)niveau.

Van bij opener The Whisperer grijpt dit, uit Heist-op-den-Berg afkomstige vijftal je direct bij je nekvel om je gedurende ruim veertig minuten niet meer los te laten. Wie durft te beweren dat death metal een saai en eentonig genre is, is er bij deze compleet aan voor de moeite. Ieder nummer heeft wel zijn eigen karakteristieke ’touch’, waardoor er van enige herhaling absoluut geen sprake is. Waar menig andere bands ervoor kiezen om ware snelheidsduivels af te wisselen met trager, mid-tempo gebeuk, kiest Carnation er resoluut voor om dergelijke werkwijze niet te hanteren, maar om gewoonweg ieder nummer van genoeg dynamiek te voorzien.

Het mooie aan deze Chapel of Abhorrence is dat er gewoonweg geen uitschieter van een nummer aan te wijzen valt. Het hele album is namelijk een groot prijsbeest, waarbij iedere muzikant zich op zijn eigen wijze weet te onderscheiden. Voeg daar nog een ‘beest’ van een frontman aan toe in de vorm van Simon Duson en je bekomt vanzelf een succesrecept dat nog lang niet toe is aan het einde van zijn Latijn. Het artwork ligt wat in het verlengde van Cemetery of the Insane, maar is ook nu in zekere zin verder uitgewerkt.

Het mag duidelijk zijn dat deze debuutplaat van Carnation een waar pareltje geworden is dat in vele jaarlijstjes terug te vinden zal zijn. Chapel of Abhorrence vormt de absolute bevestiging van al het moois dat deze band in het verleden toegedicht werd. Een zeer objectieve lezer zou nog kunnen opwerpen dat deze review gekleurd wordt door een zekere vorm van chauvinisme, maar als zelfs onze Noorderburen dit schijfje bekronen met een score van 95+ weet je gewoonweg dat de trein voor Carnation nu definitief vertrokken. Op 25 augustus volgt de officiële releaseparty in De Klinker te Aarschot, waarbij Carnation het gezelschap krijgt van Lemuria, Bütcher, Schizophrenia en Warbringer. Een topavond om absoluut niet te missen!

Tracklist: