Deicide - Overtures Of Blasphemy

76.2

Bart Van Gestel

Hij was in de jaren negentig een van de meer extreme personages uit de metal. Hij heeft een omgekeerd kruis op zijn voorhoofd gebrand en zou voor zijn 33ste zelfmoord gaan plegen. Ik heb het dan over Glen Benton. Het kruis staat er nog. Van de zelfmoord is iets minder in huis gekomen. Gelukkig maar, anders zou zijn band Deicide niet met zijn nieuwe Overtures Of Blasphemy gekomen zijn.

Deicide is een van de bands die het niet nodig acht zichzelf opnieuw uit te vinden. Dat hoeft ook niet. Telkens weet de band weer met iets op de proppen te komen wat de fans geruststelt. Overtures Of Blasphemy doet dat ook weer. Niets aan de verbeelding overlatende teksten en aanhoudende force in de muziek. Ze leveren andermaal wat de fans verwachten.

Toch vallen er een paar nieuwigheden te ontdekken. Veel texturen zijn opnieuw gebruikt, anderen zijn dan weer nieuw voor de band. De combinatie hiervan werkt. Het resulteert zelfs dat er een nummer op staat welk elk metalfan-type zou kunnen aanspreken.

Nog nieuw is het feit dat Glen Benton opnieuw aan het songschrijven is gegaan. Dit is geleden sinds Legion. Zowel One with Satan, Compliments of Christ als Consumed By Hatred zijn van zijn hand. De overige negen songs werden dan weer geschreven door Asheim, gitarist Kevin Quiron en nieuwkomer Mark English.

Deze laatste kregen de opdracht om de songs te voorzien van catchy licks en hooks. Op die manier klinkt de plaat niet als een nietszeggend deathmetal album. Net hier ligt het meest interessante van Overtures Of Blasphemy: op een bepaalde manier klinkt dit album hierdoor erg toegankelijk, zonder het kenmerk death metal te verliezen. We horen bijvoorbeeld met vlagen speed metal. Nog een voorbeeld zijn de riffs in Seal The Tomb Below. Die klinken erg aantrekkelijk. Sommige songs gaan wel de extremere toer op, vooral door het sterk op de voorgrond getrokken snelle drumwerk. Algemeen gesproken vallen er genoeg dingen te ontdekken welke Overtures Of Blasphemy een voor het genre aantrekkelijk album maken, ook voor zij die het genre minder genegen zijn. Hen zou ik zeggen: geef deze plaat een kans.

Tenslotte moeten we ook een pluim geven aan het hoesontwerp: erg gedetailleerd en voorzien van erg veel details. Het komt van de hand van de Poolse architect en kunstenaar Zbigniew M. Bielak. Hij was ook verantwoordelijk voor bijvoorbeeld de Cirice-coverart van Ghost.

tracklist: