Behemoth – I Loved You At Your Darkest – Artwork

Behemoth - I Loved You At Your Darkest (ILYAYD)

Label: Nuclear Blast

Bart Vereecke

Met het najaar pas op dreef is het uitkijken naar wat een van dé releases van 2018 zou moeten gaan worden. Niemand minder dan het Poolse Behemoth komt opdagen met nieuw plaatwerk, waarmee het duistere trio meteen ook voor de loodzware uitdaging staat hun vier jaar oudere meesterwerk The Satanist weten te evenaren/overtreffen. Op 5 oktober is het zover, en ligt I Loved You At Your Darkest in de rekken bij de betere platenboer. Bij Amped-Up waren we alvast razend benieuwd en legden ons oor al eens te luisteren.

Aan liefhebbers van de zwaardere metalen hoeven we dit gezelschap uit Gdańsk niet meer voor te stellen. Sinds begin jaren ’90 is Behemoth toonaangevend te noemen op vlak van black metal, wat later evolueerde naar death/black metal. In 2014 nog, wisten Nergal en de zijnen vriend en vijand te verrassen met het vol lof bezaaide The Satanist.
Een album waarmee Behemoth meerdere shows op hoofdpodia wist te versieren op verscheidene festivals en deze kansen maar al te fraai wist ze verzilveren. Om maar te zeggen, het legioen fans is er niet kleiner op geworden.

Een al even indrukwekkend livealbum, Messe Noire, kwam in de nasleep van het onophoudelijk touren.
Een smakelijk tussendoortje voor de fans, en de gigantische merchandise machine van Behemoth bleef zo ook op volle toeren draaien. Wie hieraan twijfelt moet maar eens de webshop van de band checken en dit met eigen zintuigen waarnemen. Naast eigen bieren, juwelen, kaarsen is er ook een eigen koffie. Maar er is meer… Zo zijn er in het kader van God = Dog, een track die vooraf op de massa losgelaten werd, hondenkoekjes in aanbieding in de vorm van kruisjes. Gelukkig kun je er gewoon ook imponerende gelimiteerde/gesigneerde edities aanschaffen van hun albums.
Hun mediageile, uber sympathieke frontman, Adam Michał Darski (Nergal) is de geknipte man om deze zaken aan de wereld voor te stellen via alle sociale mediakanalen. Wat een fenomeen toch, die kerel.

Maar nu dus het nieuwe, elfde album van Behemoth, dat een controversiële titel opgeplakt kreeg. Mede omdat het hun 11^de studiowerk is, en het getal 11 naar Bijbelse normen gelijkgesteld wordt aan onheil, zondig, … Als dat maar goed komt.

Wanneer ik van start ga met I Loved You At Your Darkest krijg ik meteen dat kinderkoor over me heen, wat ook te horen is op God = Dog. Toegegeven, ik ben niet geheel groot voorstander van dat kinderkoorgedoe. Al genoeg bands hebben hier hun vingers aan verbrand, om met In Flames’ laatste Battles maar een voorbeeld te noemen. Gelukkig heeft men bij Behemoth kaas gegeten van doseren met zo’n zaken en gooien ze niet geheel hun identiteit te grabbel.

Met het verwoestende Wolves Ov Sibera krijgen we een eerste bolwassing van formaat. De blastbeats van Zbigniew Robert Promiński aka Inferno (Azarath, Terrestrial Hospice, Witchmaster) beuken flink door op onze trommelvliezen, hoewel er ook ruimte is voor een rustigere passage in dit nummer. Deze mooie gelaagdheid laat het geheel toe wat te ademen en staat mee aan de wieg van het succes van het latere plaatwerk dat Behemoth ons voorschotelt.

Met God = Dog volgt de song waarmee Behemoth een eerste lokaas wierp ergens halverwege augustus. Na een knappe, gezapige introductie ontaardt het vrij snel en loop je algauw op tegen een muur van geluid. Met zijn koorzangen lijkt Nergal zo naar de hemel op te stijgen, maar smakt meteen weer tegen de aardbodem bij de volgende muzikale uithaal. Wat een compositie, dynamiek heeft dit nummer… De kindergezangen nemen we er dan maar in alle vrede bij.

Lang moeten we niet nadenken, want met het daaropvolgende Ecclesia Diabolica Catholica krijgen we alweer zo’n mep op ons gezicht. De verschroeiende intensiteit van dit nummer doet denken aan die van Ora pro Nobis Lucifer bij voorganger The Satanist. Ook hier laat Nergal zijn vocalen halverwege de vrije loop, en lijkt hij voor het sluitstuk van dit nummer wel wat inspiratie te hebben geput uit zijn nevenproject Me And That Man, waar hij samen met John Porter het stevigere gitaarwerk even achter zich liet liggen.

Een eerste welverdiend rustpunt kondigt zich aan onder de noemer Bartzabel. Tevens een van de langere nummers op dit album weet echter tot diep te raken, mede door de intense combinatie van koorzang en rauwe vocalen van Nergal. De videoclip van dit stuk geef ik dan ook graag met jullie mee onderin dit artikel.

Met de uiterst genietbare track, If Crucifixtion Was Not Enough, waarvan de gitaarlijnen doen denken aan die van Messe Noir, wanen we ons terug helemaal op The Satanist.
De songstructuren en indeling van I Loved You At Your Darkest wijken niet ver af van dat van The Satanist. Goed en wel halverwege kunnen we al opgelucht ademhalen, en komt het doordringen dat Behemoth dit kunstje gewoon nog eens overdoet. Ook de productie van deze langspeler ligt binnen diezelfde lijn, met een organischer geluid dan voorheen het geval was. Een pak minder opgepoetst, klinisch dan op pakweg Demigod en The Apostasy het geval was.

Angelvs XIII moet zowaar het eerste nummer zijn, dat niet meteen beklijvend valt te noemen. Het nummer is best oké op zich, maar verzuimt wat in de kwaliteit waardoor het omringd wordt op deze plaat. Opvolger Sabbath Mater herstelt de orde echter gelukkig snel.

We naderen het einde van dit album, en er wordt ook flink wat gas teruggenomen bij Havohej Pantocrator, zonder dat het nummer daarbij aan kracht lijkt in te boeten. Een zes minuten durende trip die je gewoon lijkt te ondergaan, en waarbij nogmaals gebruik wordt gemaakt (hetzij in lichte mate) van kindergezangen.

Met het sterke Rom 5 8 en het daaropvolgende We Are The Next 1000 Years krijgen we het slotstuk van deze muzikale rollercoaster. Met deze laatstgenoemde weet Behemoth nog eens fraai uit te pakken, alvorens het instrumentale Coagula, weerklinkt en de stilte uiteindelijk wederkeert.

Met I loved You At Your Darkest komt Behemoth op de proppen met een plaat waarmee ze de weg, ingeslagen met The Satanist, blijven volgen. Het nieuwe werk vertoont op vele plaatsen gelijkenissen met zijn voorganger en herbergt enkele kleppers zoals Ecclesia Diabolica Catholica, Wolves Ov Siberia en If Crucifixtion Was Not Enough. Naar het einde toe gaat Behemoth (bij momenten onnodig) het tempo wel wat drukken, waardoor de geniale kwaliteiten van deze band wat minder uit de verf komen. Op het einde van de rit blijft het een prima album, waarbij Behemoth fans zich nu reeds in de handen mogen wrijven, en deze zonder verpinken kunnen aanschaffen. I loved You At Your Darkest zal dan ook in heel wat eindejaarslijstjes terug te vinden zijn, al lijkt het hoogste schavot niet meteen binnen handbereik.

Wie Behemoth live aan het werk wil zien, krijgt op 3 februari 2019 de kans in Ancienne Belgique, waar de Polen aantreden met in hun kielzog At The Gates en Wolves In The Throne Room.

Tracklist: