Dance Gavin Dance - Artificial Selection

Label: Rise Records

Bjorn Wielockx

De Amerikaanse post-hardcoreband Dance Gavin Dance heeft al vele watertjes doorzwommen. Naast het vinden van de perfecte combinatie tussen brutale hardcore en melodramatische popmuziek, bleek een stabiele bandbezetting uiteindelijk nog de moeilijkste opdracht te zijn. Dit ondanks het feit dat de band vanaf het eerste album Downtown Battle Mountain onmiddellijk een belangrijke speler werd in het genre. Sinds de release van Instant Gratification, welke in 2015 verscheen, heeft de band een constante gevonden wat betreft bandleden. Met Artificial Selection ligt het achtste studioalbum al enkele weken in de rekken. Het is de opvolger voor het uitstekend onthaalde Mothership (2016).

Het feit dat Dance Gavin Dance verschillende bandleden heeft gehad levert ook een unieke discografie op. Elk album heeft het zelfde karakter maar klinkt nooit hetzelfde. Tot voor kort dan toch. Op de vorig verschenen langspeler Mothership had de band een fantastisch geheel gecreëerd welke gewoon een tweede telg verdiende. De nummers op Artificial Selection liggen in het verlengde van deze plaat waardoor de Amerikanen voor het eerst in zijn rijke historie mag spreken van een échte opvolger.

En wat voor een opvolger! Een klein uurtje neemt Dance Gavin Dance je mee op een emotionele rollercoaster welke gerust nog wat langer had mogen duren. Bij vele post-hardcorebands heb je vaak het gevoel dat een groot deel van de nummers eerder opvulmateriaal zijn. Op Artificial Selection staat geen één nummer waar je dergelijk gevoel aan overhoud. Natuurlijk staan er nummers op welke sterker zijn dan een ander maar echt zwakke nummers zijn er niet te vinden op deze achtste langspeler.

Nummers als Midnight Crusade, Slouch, Gospel Burnout, Bloodsucker en The Rattler zijn wat mij betreft de echte krachtpatsers. Laatstgenoemde is wat ruiger dan de rest. Live zullen de uitgelaten tienermeisjes, welke in overvloed aanwezig zijn tijdens een show van Dance Gavin Dance, plaats moeten maken voor het stevigere danswerk.

Er zijn maar weinig bands welke na acht studio-albums nog zo kunnen overtuigen als Dance Gavin Dance. De Amerikanen weten voor de tweede keer op rij een album op de markt de brengen die zowel een deel van de (post-)hardcorecommunity zal overtuigen. Hiernaast zal de zeemzoete pop ervoor zorgen dat ook de startende muziekliefhebbers zich meer dan kunnen vermaken.

Tracklist: