De naam Destruction doet bij elke metalfan wel een belletje rinkelen. Deze Duitse thrashers zijn deel van de Teutonic Three, met die andere legendes: Sodom & Kreator. De Teutonic Big Four als je Tankard meetelt, om een parallel te kunnen maken met die andere Big Four. Deze Bestial Invasion of Hell is de remaster & re-release van hun allereerste demo, uit 1984. Datzelfde jaar werd ook hun ep Sentence of Death al uitgebracht, die het begin aankondigde van een stukje metalgeschiedenis die ondertussen al bijna 35 jaar duurt!

De heerschappij van Destruction duurt al meer dan 30 jaar, sinds 1984. Door hun immer evoluerende, maar toch binnen de lijntjes kleurende thrashgeluid blijven ze hun weg doorheen de muziekwereld banen. Zelfs na wat voor sommigen onder ons, die zolang zelfs nog niet geleefd hebben, een eeuwigheid lijjkt blijven ze jong en oud aanspreken. Na in de jaren ’90 zonder label gezeten te hebben, tekenden ze begin deze eeuw bij Nuclear Blast. Ondertussen hebben ze opnieuw overal ter wereld gespeeld en worden ze over de hele wereld aanbeden als een van de pioniers van de Duitse thrash. Uiteraard nergens meer dan in eigen land.

Een typisch kenmerk van deze Duitse thrash in vergelijking met de Amerikaanse is vooral het stemgeluid. Terwijl Overkill, Exodus, Metallica, Testament… relatief clean zingen, kent deze aparte scène een andere ontwikkeling op vocaal vlak. Ik zou het geen scream noemen, maar de blackmetalvergelijking is zeker niet verkeerd. Ook in hun teksten vind je iets meer invloed van black metal dan bij Amerikaanse thrashbands, alles is veel duisterder en zelfs satanisch.

Als ik heel eerlijk en zelfs bot mag zijn: Ik ben blij dat ik dit album nooit hoorde als eerste werk van hen, want ik ging nooit nog verder geluisterd hebben. Muzikaal zit het allemaal héél strak in elkaar, de instrumenten zijn perfect op elkaar afgesteld. Het gitaarwerk is snel en krachtig zoals we dat gewoon zijn, terwijl de ritmesectie op hun dooie gemakje de regels van de kunst aan hun laars lapt en alles naar de verdoemenis beukt. De zang, voor zover je het dat kan noemen, is echter verschrikkelijk. Die klinkt als een zatte Freddy Devadder en is echt een gigantische afknapper, die na 2 nummers deze demo voor mij eigenlijk al een beetje verpest heeft. Voor de mensen die dit typetje niet kennen, zoek deze West-Vlaamse komiek gerust eens op: zijn nummer ‘Flikken zin min moatn’ heeft er vocaal redelijk wat van weg.

Gelukkig is Schmier geëvolueerd naar wat we vandaag kennen, en kan hij tegenwoordig wel tegelijk zijn bas bespelen en zich focussen op zijn zang. Ik leg alleszins mijn beide handjes samen van geluk dat Steamhammer hen een platencontract heeft aangeboden! De geschiedenis zou er heel anders uitgezien hebben, moest dat niet gebeurd zijn.

Dit schijfje is vooral een collector’s item. Vorig jaar kon je die krijgen op vinyl. Dit jaar wordt hij als een soort limited edition cd uitgebracht, met verschillende zeldzame foto’s en uitspraken en notities van de drie originele bandleden. Goed voor de verzamelaars en fans, maar de rest van de wereld mag dit gerust links laten liggen.

Afspraak op de review van de zaterdag van Evil or Die Fest om te weten hoe ze tegenwoordig nog live klinken, want daar zijn ze de headliner!

Tracklist:

1. Mad Butcher
2. Total Desaster
3. Antichrist
4. Front Beast
5. Satan’s Vengeance
6. Tormentor