Vandaag kampt Italië met het zwaarste noodweer van de afgelopen decennia, waarbij ook het o’ zo romantische Venetië het ferm te verduren krijgt. Ondanks deze zware periode valt er toch ook nog iets positief te vermelden, al is dat natuurlijk relatief in vergelijking met hetgeen de lokale bevolking daar te verwerken krijgt. Het positieve lichtpunt in donkere tijden komt van de Italiaanse band Psychotomy, welke op 28 september met langspeler nummer twee voor de dag kwam. Het eveneens Italiaanse kwaliteitslabel Everlasting Spew Records staat garant voor de distributie en andere formaliteiten, dus bij aanvang weten we reeds dat deze Aphotik zich wederom bevindt in de dode regionen van het metalgenre.
Opgericht in 2010 en met slechts twee langspelers op de teller, kan moeilijk gesteld worden dat Psychotomy een band is die het ene na het andere album aan elkaar rijgt. En gelukkig maar, want het muzikale geheel dat deze relatief jonge band ons voorschotelt is gerust van een zeer hoog niveau te noemen. Tekstueel putten deze Italianen uit een rijk verleden aan filosofie en snijden ze vaak sociologische thema’s aan, zonder evenwel te verzanden in een te gecompliceerde, quasi niet te beluisteren brei, want de muziek is en blijft voor de liefhebbers van het hardere werk het meest essentiële van allemaal.
Over dit muzikale aspect kunnen we in essentie vrij kort zijn: wie fan is van het death instituut Immolation kan deze Aphotik blindelings aanschaffen. Psychotomy hanteert grotendeels dezelfde muzikale ingrediënten van deze legendarische, Amerikaanse band, waarbij gerust gesteld mag worden dat Aphotik het niveau van Atonement weet te evenaren. Overtreffen doen ze evenwel niet, maar dat dan ook niet verwonderlijk, aangezien Atonement vorig jaar vele jaarlijstjes wist te halen.
Desondanks mag niet vergeten worden dat Psychotomy niet zou beschikken over het spreekwoordelijke ‘eigen smoelwerk’. Apothik is een immers een groeibriljant dat zich absoluut niet weet te ontleden na één oppervlakkige luisterbeurt. Psychotomy houdt het vrij basic bij de vier basisinstrumenten zonder toevoeging van andere al dan niet elektronische toetsen wat resulteert in een organische, gelaagde plaat, waarbij de vele laagjes zich luisterbeurt na luisterbeurt van elkaar weten los te maken. In dat opzicht is het dan ook moeilijk om enkele smaakmakers op te sommen.
Muzikaal zit het met andere woorden meer dan snor, maar ook op vocaal vlak weet Lorenza De Rossi meer dan haar mannetje te staan. Wie, net zoals ik, niet meteen weet heeft van het gegeven dat Psychotomy voornamelijk bestaat uit vrouwen, schrikt zich dan ook een hoedje wanneer duidelijk wordt dat er een vrouw achter de microfoon staat. Normalerwijze is en blijft de vrouwelijke ondertoon bij de meeste grunters/screamers van het vrouwelijke geslacht hoorbaar, maar in het geval van Lorenza De Rossi is mag deze stelling gerust naar de prullenbank verwezen worden. Petje af!
Het mag duidelijk zijn dat Psychotomy een dijk van een plaat heeft afgeleverd welke bij de kenners weleens hoge ogen zou kunnen gooien. Nu maar hopen dat deze veelbelovende band snel de doorbraak weet te bewerkstelligen, want het pure underground-circuit is Psychotomy sedert 28 september wel definitief ontgroeid. Met Everlasting Spew Records hebben deze Italianen alvast de ideale partner, waarbij zowel band als label met elkaar kunnen meegroeien. Pure Italiaanse klasse!
Tracklist:
- Towards the Pillars of Chaos / Kenosis
- Evidence of Tyranny
- Witness of Void
- Blasphemous Inception
- Blood Red Kvult
- Ascent through Malevolence
- Conjuring the Abyss
- Beyond the Eternal Omega
- Lethe
0 reacties