TesseracT – Between The Buried And Me – Plini @ Biebob – 11/11/2018

Yngwie Vanhoucke

Wij Belgen hebben meer geluk dan onze buren uit het oosten want op de eerste dag van de tour moest TesseracT jammer genoeg verstek geven omdat ze nog vast zaten in Calais door pech met de tourbus. Twee dagen later is de band klaar om ons een schitterende show te geven op deze ondertussen tweede dag van de Europese tour die tot halfweg december duurt.

Het Australische PLINI is een band die draait rond één man, een gitaargod gewapend met een schitterende koploze Strandberg tokkelinstrument; een 25-jarige man van weinig woorden die uitsluitend instrumentale nummers brengt en tussen de nummers is hij ook al geen spraakwaterval. Hetgeen dat dan wel uit zijn mond komt is best grappig en brengt het publiek aan het lachen. PLINI had er duidelijk zin in en de Aussies zullen ongetwijfeld een aantal mensen overtuigd hebben om zich naar de merchstand te begeven en zijn laatste ep aan te schaffen.

De tweede band van de avond is niemand minder dan het Amerikaanse Between The Buried And Me die dit jaar twee albums uitbracht, Automata I en II. In Keulen had het publiek de band kunnen zien als headliner vermits de technische pech van TesseracT, vandaag zijn ze terug voorprogramma al worden ze opnieuw headliner tijdens de Amerikaanse tour waar de Britten het voorprogramma zullen verzorgen, dat is echter heel ver van ons bed.

Bij deze band krijgen we wat minder virtuozenwerk en meer rechtdoor progressieve metal, prog metal die door merg en been gaat. Harder dan wat deze mannen brengen zal het niet meer gaan vanavond. BTBAM verkiest ervoor om net als PLINI niet veel te praten en zoveel mogelijk muziek te brengen en hierdoor vloeit de ene lied vlot over in het andere, waarbij het soms lijkt dat ze één super lang nummer spelen die de hele set inpalmt, een prachtige set met prog van de bovenste plank.

We krijgen van alles te horen uit het repertoire van de mannen, van oude nummers tot de meest recente. Voor het publiek maakt het niet veel uit want het eet uit de handen van Between The Buried And Me. Naar het einde van de show krijgen we toch een paar woorden van frontman Tommy Giles die eergisteren een soloalbum uitbracht. Een schitterende set van de jongens uit North Carolina; het enige probleempje was dat de stem van Tommy Giles soms niet goed doorkwam op de eerste rijen.

Tijd voor de headliner van deze avond, TesseracT. De Britse progressieve metalband is een van de baanbrekers van het genre, zeker wat Europese bands betreft. Eerder dit jaar bracht de band een nieuwe langspeler uit, Sonder, de reden van deze tour al konden we ze al zien op Graspop, een aantal andere festivals en een aantal shows Down Under.

Vooraleer de band er kan gaan invliegen moet het podium uiteraard klaargestoomd worden en dan speelt er meestal één of andere playlist, maar niet bij TesseracT, de band heeft een speciale soundscape gemaakt om het publiek in de juiste sfeer te brengen voor de show. Wat ook meteen opvalt wanneer de band het podium betreedt is de verlichting.

De set wordt aangevat met Luminary, de allereerste single uit hun laatste langspeler Sonder, een nummer dat uitgebracht werd op de dag dat de verschijningsdatum van Sonder bekendgemaakt werd. De start van de set is wat rustig, maar gaat dan snel over met Of Mind – Nocturne.

De band brengt een mix uit de vier albums die ze uitbrachten de afgelopen 15 jaar, djent- en prog metalnummers waarmee ze groot geworden zijn, maar ook enkele nieuwe songs. Alles loopt perfect, iedere noot, iedere toon, ieder licht loopt zoals het zou moeten, TesseracT is dan ook een band die perfectie nastreeft, iets dat de fans ongetwijfeld al gemerkt hebben op zijn albums.

Het is een dan ook een waar genot om te luisteren naar deze schitterende band. Naar goede gewoonte speelt bassist Amos Williams op blote voeten en ten opzichte van de vorige keer dat ik ze zag, ook in de Biebob overigens, beweegt frontman Daniel Tompkins deze keer een stuk robotischer.

Wanneer het einde van de set in zicht is kiest de band ervoor om deze af te sluiten met een topnummer, Concealing Fate, Part 1: Acceptance.

Bisnummers krijgen we niet tot grote spijt van het publiek, veel fans blijven wachten en hopen dat de band nog even terugkeert, maar het is helaas niet zo waardoor iedereen moet afdruipen met een voldaan gevoel na deze hoogstaande show waarin ze drie uitstekende bands gezien hebben en zich misschien de vraag stellen wanneer ze nog een show van dit kaliber zullen mogen meemaken.

Setlist TesseracT