For I Am King - I

Label: Redfield Records

Ashley Bickx

Twee jaar geleden werd het Nederlandse For I Am King gerekend tot één van de ‘hotste’ nieuwkomers binnen het metalen segment, en dan vooral wat metalcore betreft. Daemons was een dijk van een plaat – waar weliswaar nog steeds ruimte was voor enige progressie – en ook live wisten deze dame en heren een ferme boost adrenaline op te wekken. Ruim twee jaar later werd het dan ook tijd voor een opvolger. Deze nieuwste telg kreeg zowaar nog een kortere naam mee, I, en ligt ondertussen ruim een week in de rekken.

Wie vreesde dat For I Am King zou zwichten voor het commerciële succes en met bagger op de proppen zou komen, kan bij deze meteen op twee oren slapen, want aan agressiviteit heeft dit gezelschap niets maar dan ook niets ingeboet. Prey mag dan nog vrij kalm openen, maar wat volgt na 25 seconden is een muzikale explosie van jewelste, waarbij de demonische grunt, zeg maar doodsrochel, van Almah Alizadeh vergezeld wordt van een resem drumsalvo’s en gitaarlijnen die praktisch onnavolgbaar zijn. Om vervolgens eenvoudigweg over te schakelen naar nog steeds hondsbrutaal, maar toch catchy refrein dat zich direct vlot in de gehoorgang nestelt.

Op het daaropvolgende Forever Blind trekt For I Am King de lijn gewoon verder door, waarbij meteen duidelijk wordt dat de voorlopige jaarlijstjes wederom naar de prullenbank verwezen mogen worden. Voornamelijk gitaartandem Cammelbeeck–Scheepens flitst de ene na de andere fenomenale riff af op de luisteraar. Zo kent Home aanvankelijk een vrij melodische aanvang, maar wordt die illusie na enkele seconden vlotjes doorboort door een verschroeiende tempoversnelling en wederom catchy refrein. Voeg daar nog een knaller van een breakdown aan toe en het plaatje is compleet.

Waar Daemons nog enigzins gekenmerkt werd door een licht gebrek aan variatie, loopt deze I over van afwisseling. Misery bijvoorbeeld laat genoeg ruimte voor zelfreflectie en last de band zowaar een ingetogen passage in. Het instrumentale Invidia geeft de luisteraar kortstondig wat ademruimte, waarbij de award voor instrumentaal intermezzo er meteen een grote kanshebber bij heeft.

Normaliter gaat iedere review gepaard met een punt(je) van kritiek, kwestie van de objectiviteit zo hoog mogelijk te houden, maar wat deze I betreft, zal de spreekwoordelijke speld in de hooiberg nog sneller gevonden zijn. Hoogtepunten zijn er bij de vleet: het eerder reeds genoemde Forever Blind bijvoorbeeld, maar ook Devotion tilt het voorlopig nog steeds beperkte oeuvre van deze Nederlanders naar een nog hoger niveau. We krijgen zowaar een spontane neiging om ons aan een moderne dans te wagen.

Nu The Charm The Fury besloten heeft om er mee te stoppen, dient de fakkel wat de Nederlandse metalcore betreft door gegeven te worden. Wat mij betreft is For I Am King de ideale gegadigde om qua status een paar serieuze treden te stijgen. I is een dijk van een plaat, die sowieso zijn plaatje in mijn top 10 van 2018 verdiend heeft. Klasse!

Tracklist: