[smart_review]

Ik ga al meer dan tien jaren onafgebroken drie of vier dagen naar Graspop en durf te stellen dat het optreden in juni 2016 op Mainstage 2 het beste is wat ik daar ooit heb meegemaakt! Het was nog maar de tweede maal dat King Diamond Dessel aandeed en meteen headliner.

In 2013 sloot hij het festival af in de Marquee, terwijl de grote meute de weide verliet. De beleving was toen een stuk minder, aangezien de tent afgeladen vol zat en het zicht op het podium voor mij beperkt was. Ditmaal, in openlucht bracht hij zijn beste album Abigail integraal, aangevuld met een zevental kleppers van Mercyful Fate en zijn eigen oeuvre.

Het decor was overweldigend: een kerk versierd met duivelse ornamenten en omgekeerde kruisen, centraal een dubbele trap verbonden met een loopbrug, met daarvoor het drumstel. Een doordacht spel van licht en donker creëerde een duistere, intieme sfeer en het geluid was die avond perfect. De muzikanten zijn halve acteurs, die in beweging, optimaal gebruik maakten van de setting. Vooral de frontman en zijn egaa speelden voortdurend kleine toneelstukken, waarin poppen, een grootmoeder en monsters de hoofdrol vertolkten.

Bij de digipak van het studioalbum Abigail uit 1987 zat een bonus-dvd met een liveoptreden uit hetzelfde jaar, wat ook apart op cd werd uitgebracht, maar dit was eerder van belabberde kwaliteit. Dit werd eindelijk rechtgezet door deze machtige registratie. Bij de limited digipak van het nieuwe album zit er naast de dubbele dvd of blu-ray de audio cd van Philadelphia. De Graspop-show staat op dvd, maar voor de audio cd dien je wel de gelimiteerde box aan te schaffen.

De dvd kregen we niet te zien, maar we hebben de show zelf meegemaakt en er werden meerdere videoclips gelanceerd op het internet, waardoor we toch perfect een beeld konden vormen. Beide optredens hadden dezelfde setlist, maar toch is de beleving anders. De show in Philadelphia’s Filmore werd niet opgenomen op een festival, maar in een zaal gevuld met fans die speciaal voor de band kwamen en elk nummer konden meezingen.

Normaal gezien worden de klassiekers bewaard voor het einde van het optreden, maar deze keer dienden ze als opwarmer(!) voor de saga van Abigail. Wanneer King de saga inzette en bij aanvang van Arrival mompelde “That must be it”, vulde mijn ogen zich van ontroering en de rest van het optreden raakte ik in trance, vervuld van blijdschap om zoveel schoonheid in de duisternis, door de technische perfectie van gitaristen Andy LaRocque en Mike Wead en de weergaloze zang van Kim Petersen, die enkele jaren terug nog zwaar ziek was.

Ze komen dit jaar terug, niet als headliner, maar hopelijk wel op de Mainstage; toch valt dit optreden zonder Abigail voor mij niet meer te overtreffen…

Tracklist:

1. Out From The Asylum 1:59
2. Welcome Home 4:42
3. Sleepless Nights 5:05
4. Eye of the Witch 4:25
5. Halloween 4:56
6. Melissa 6:30
7. Come to the Sabbath 5:42
8. Them 1:59
9. Funeral 1:28
10. Arrival 5:35
11. A Mansion in Darkness 4:40
12. The Family Ghost 4:39
13. The 7 th Day of July 1777 5:06
14. Omens 4:12
15. The Possession 3:42
16. Abigail 5:27
17. Black Horsemen 7:52
18. Insanity 1:53

The band:

• King Diamond – zang
• Andy LaRocque – gitaar
• Mike Wead – gitaar
• Pontus Egberg – basgitaar
• Matt Thompson – drums