[smart_review]

Ik kan een heel schap vullen met livealbums van Magnum. Om de paar studioplaten verschijnt er steevast een concertregistratie, met de klemtoon op het nieuwe werk. De handvol klassiekers heb ik al ettelijke keren in een betere/strakkere versie. Hoe blijf je in godsnaam relevant na een carrière van meer dan veertig jaar?

Het geheim zit enerzijds in het componeertalent van het duo Clarkin/Catley, dat sinds de oprichting de koers van de band uitmaakt. Opmerkelijk genoeg valt bij deze zeventigers geen verval te bespeuren – Bob Catley is zelfs uitzonderlijk goed bij stem – en zijn ze zeer productief met nieuw werk om de paar jaren.

Anderzijds brengen de nieuwe leden Rick Benton op keyboards en Lee Morris op drums een nieuwe dynamiek en power. Dankzij deze verjongingskuur krijgen we hier – in tegenstelling tot andere formaties op leeftijd – geen flauw tijdrekken met drum- en andere solo’s of flauwe meezingmomenten.

Het blijft uiteraard hardrock en geen metal, zodat je geen snelheidsrecords en flitsend gitaarwerk hoeft te verwachten. De klemtoon ligt eerder op kwaliteit en dit zowel in de warme, heldere productie van het geluid, als in de performance. In vergelijking tot de studioversies klinken de songs hier vlotter en sterker, gestuwd door een ronkende bas en krachtige drums.

Tobias Sammet (Avantasia, Edguy) is de stergast van de avond en schittert overtuigend in duet op Lost On The Road To Eternity. Opmerkelijk zijn de lang uitgesponnen versies van toppers How Far Jerusalem en Don’t Wake The Lion. In meer dan tien minuten wordt knap geïmproviseerd en komt de meerwaarde van de muzikanten echt boven drijven. Ze houden het publiek geïnteresseerd door de oude nummers te herwerken; soms worden ze een beetje sneller gespeeld, soms wat trager of wordt een solo of een stuk van de melodie herwerkt.

Het wordt hoog tijd dat deze band op grote Belgische festivals als Graspop en Alcatraz Metal Fest wordt gevraagd. De laatste jaren staan er gelukkig meer hardrocklegendes geboekt, zoals Deep Purple, Lynyrd Skynyrd en Uriah Heep. Ondanks het ontbreken van wereldhits past Magnum perfect in dit rijtje en verdienen ze een plaats op het hoofdpodium.

Tracklist:

1. When We Were Younger 8:00
2. Sacred Blood ‘Divine’ Lies 6:28
3. Lost on the Road to Eternity 6:11
4. Crazy Old Mothers 5:35
5. Without Love 6:14
6. Your Dreams Won’t Die 5:42
7. Peaches and Cream 5:09
8. How Far Jerusalem 10:46
9. Les Morts Dansant 5:46
10. Show Me Your Hands 5:52
11. All England’s Eyes 4:48
12. Vigilante 5:24
13. Don’t Wake the Lion (Too Old to Die Young) 11:43
14. The Spirit 4:30
15. When the World Comes Down 6:11

 Line-up:

• Tony Clarkin – gitaar
• Bob Catley – zang
• Rick Benton – keyboards
• Al Barrow – basgitaar
• Lee Morris – drums