Behemoth + At The Gates + Wolves In The Throne Room / TonHalle München / 11-01-2019

Bart Vereecke

Het nieuwe kalenderjaar is nog maar goed en wel van start, of de agenda staat al half vol met aangekondigde concerten. Een eerste uitschieter volgt begin februari, wanneer Behemoth halthoudt in Brussel (AB) in het kader van het Europese luik van de Ecclesia Diabolica Tour. De Poolse heersers weten zich voor deze te omringen in goed gezelschap, met Wolves In The Throne Room en At The Gates. Een affiche die ons zo hard deed watertanden dat ons geduld niet langer op de proef gesteld kon worden. Zo kwam het idee de oversteek naar München te maken, waar Behemoth op 11 januari zijn opwachting zou gaan maken in de TonHalle.

Amper negen uur en zo’n negenhonderd kilometer later komt de Allianz Arena in zicht, en lijkt de TonHalle plots ook niet zo veraf meer te zijn. Wanneer we München stad uiteindelijk binnenrijden valt snel op dat de Duitse grootstad in een winters kleedje gehuld is. Na een extra jas te hebben aangetrokken, om de 40/50cm sneeuw te doen vergeten, kunnen we ons dan ook finaal richting concertzaal begeven. Een concertzaal die meer iets wegheeft van een veredelde tent… zo blijkt, want de TonHalle in München is niet half zo impressionant als zijn naam laat uitschijnen.

Wolves In The Throne Room

Wanneer we de concertzaal maar amper op tijd bereiken om de gebroeders Aaron en Nathan Weaver aan het werk te zien, valt op dat de grote massa nog volop toestroomt en dat de drukte aan de Behemoth merchandisestand ongeziene proporties aanneemt, wat overigens de ganse avond het geval blijft. Een goed halfgevulde TonHalle heeft echter toch begrepen dat je maar beter op tijd komt om dit trio uit Oplympia, Washington mee te pikken. Wolves In The Throne Room kwam in 2017 nog op de proppen met een dijk van een plaat, Thrice Woven, waarmee WITTR in heel wat jaarlijstjes wist te scoren.

Een vlekkeloze avond zal het echter niet gaan worden, want vrijwel meteen is hoorbaar dat het geluid niet lekker zit bij aanvang van de show, waarbij alles wat ten onder gaat in een brei van lawaai. We moesten ons al vrij centraal voor het podium gaan begeven om hier verder van gespaard te blijven, tijdens een overigens (te) korte set.
Na een wat stroef begin lijkt het stof toch wat van de machine, wanneer The Old Ones Are With Us over ons neerdaalt. Wanneer we door de rook heen zien, merken we dat WITTR zich ook hier liet vergezellen door een derde gitarist en toetseniste Brittany McConnell. Laatstgenoemde is de knapste verschijning op dit podium vanavond, zonder twijfel.

Waar de start twijfelachtig was (grotendeels te wijten aan klankproblemen), was het einde furieus. Met Born From The Sepent’s Eye, wat je in pokertermen gelijk kan stellen met een royal flush, weet Wolves In The Throne Room het vuur pas echt aan te wakkeren en de TonHalle tegelijkertijd met verstomming te slaan. Is dit werkelijk gedaan, nu? We waren net op dreef…

At The Gates

Met het daaropvolgende At The Gates krijgen we een van de pioniers van de tot op heden befaamde Göteborg deathmetalsound op de planken. Gewapend met een pak ervaring, een handvol klassiekers en een prima laatste langspeler onder de arm lijkt dit op voorhand gewonnen spel. Met de titeltrack van dat laatste album, To Drink From The Night Itself, trappen deze Zweden de set woest op gang. De klank zit meteen lekker, en een ondertussen aardig volgelopen TonHalle vertoont zowaar symptomen er zin in te hebben vanavond. Ook Tomas Lindberg en co zijn vastberaden het gaspedaal niet te gaan lossen, en verrassen reeds vroeg op de set met het machtige Slaughter Of The Soul.

Eenmaal goed opgewarmd laat deze goed geoliede machine geen steken vallen en spelen een fraaie set bijeen waarbij we op maar liefst 12 nummers getrakteerd worden. Het grotendeel daarvan afkomstig van de comebackplaat, At War With Reality (2014).
Halfweg de set krijgen we wat voor mij de geniaalste intro is van het afgelopen decennium, El altar del dios desconocido, een stuk geschreven door de Argentijnse schrijver Ernesto Sabato (1911-2011).
Een kleine smet op het blazoen? Songmateriaal dat niet van hun laatste drie langspelers dateert liet At The Gates de voorbije festivalzomer links liggen, en dit is ook op deze tour het geval. Benieuwd of ze deze op een eigen headlinetour toch maar niet eens van onder het stof zouden halen. Van het laatste album kregen we niet zoveel te horen, dus hoop doet leven…

Daarbij komt dat dit alles echter een klein detail en muggenzifterij te noemen valt wanneer je At The Gates live aan het werk ziet. De professionaliteit spat er werkelijk vanaf!
Na de ultieme moordschijf Blinded By Fear en uitsmijter The Night Eternal op ons te hebben afgevuurd trekt At The Gates er de stekker uit.
Zo hebben we de eerste headliner voor vandaag gehad, denk ik dan. Prima prestatie!

Setlist:

Der Widerstand (Intro)
To Drink From the Night Itself
Slaughter of the Soul
At War With Reality
A Stare Bound in Stone
Cold
El Altar del Dios Desconocido (Intro)
Death and the Labyrinth
Heroes and Tombs
Suicide Nation
Daggers of Black Haze
The Book of Sand (The Abomination)
Blinded by Fear
The Night Eternal

Behemoth

Nadat At The Gates onder applaus het podium verlaat, valt wel heel letterlijk het doek. Het podium wordt in alle geheimzinnigheid klaargestoomd achter een groot zwart laken. Ondertussen is de TonHalle volledig volgelopen en prijkt het bordje “sold out” bij de ingang.
Omstreeks 21u45 is het eindelijk zover en is de tijd rijp voor de headliner van vanavond, Behemoth.
Onder de kinderkoorgezangen van Solve wordt de sfeer nog wat aangewakkerd, waarbij het symbool van de Trivmviratvs geprojecteerd wordt op het zwarte doek. Qua spanningsopbouw kan dit wel tellen.
Bij het vallen van het doek trekt Behemoth meteen van leer met het verschroeiende Wolves Of Siberia. Dit alles wordt alleen maar kracht bijgezet met een pak vuurspektakel. Nergal, Orion, Inferno & gastmuzikant Seth dragen bovendien de gitzwarte maskers, ook te zien in de nieuwste videoclip van Ecclesia Diabolica Catholica. Een droomstart die zijn perfecte opvolger kent in Daimonos, waarmee we even terugkeren naar het tijdperk Evangelion.

Veel recuperatietijd wordt ons niet gegund, want met Ora Pro Nobis Lucifer krijgen we alweer zo’n oplawaai van je welste. Vuisten vliegen door de lucht, want het is genieten geblazen.
Na een korte pauze volgt terug een nummer van de plaat I Loved You At Your Darkest, welke vanavond aan ons wordt voorgesteld. Anders dan bij hun tour omtrent het meesterwerk The Satanist (2014), speelt Behemoth slechts enkele nummers uit ILYAYD. En dus niet integraal de plaat, zoals toen het geval was.
Bartzabel is het volgende, tragere, nummer dat we op ons bord krijgen. Het siert Nergal dat hij voor deze gelegenheid zijn fraaie, bijhorende mijter uit de kast haalt… (zie videoclip ‘Bartzabel’) De fotografen lusten hier wel pap van…

Ondertussen deelt Adam Michał Darski aka Nergal verder de lakens uit, hetzij in de vorm van een aaneenrijging van muzikale kleppers. Ov Fire and the Void, God = Dog en Conquer All worden achtereenvolgens op ons losgelaten waarbij Behemoth geen spaander heel laat van de TonHalle. Een indrukwekkende videowand achter het drumstel van Inferno zorgt er bovendien voor dat je aandacht voortdurend aan het podium gekluisterd is.
Het hoogtepunt van de show vertaalt zich in een schitterende uitvoering van Ecclesia Diabolica Catholica. Een nummer die zowaar Behemoth ademt… en alle topingrediënten lijkt te bevatten.

Nadat Blow Your Trumpets Gabriel en het onvermijdelijke vurige Chant for Eschaton 2000 de revue passeerden, naderen we het einde van de show. Het absolute orgelpunt kondigt zich aan met We Are the Next 1000 Years, die naadloos overloopt in Coagvla. Een instrumentaal nummer dat gebracht wordt door Seth en Nergal en Orion getooid in lange zwarte capes. Eindigen in schoonheid, heet dat dan.
Behemoth beheerst meer dan ooit de kennis, de kunde, het perfectionisme en bovenal het platencollectief om een fraaie show neer te planten. Wij verheugen ons nu al om dit huzarenstukje opnieuw te mogen zien op 3 februari in eigen land, al was deze show iedere kilometer naar München waard!