Infuriate. Wie? Zullen velen zich misschien afvragen. Niet zo abnormaal als je weet dat hun op 31 augustus 2018 verschenen zelfgetiteld album nog maar hun eerste officiële plaat is. Als recensent is het altijd leuk om nieuwe bands te leren kennen, de ene al wat beter dan de andere. Everlasting Spew Records nam de band onder de arm en zorgde voor de verdeling en promotie van deze debuutplaat van de band uit Austin, Texas.
Een introtrack? Daar vegen de heren meteen hun voeten aan. Er wordt direct vol gas gegeven met Juggernaut Of Pestilence. Vanaf de eerste tonen wordt mij duidelijk dat dit brutal death metal op zijn best is. De snelheid en de kracht, maar vooral het vernietigende gehalte van de riffs en het slagwerk ligt ontzettend hoog. De vocalen worden verzorgd door een man die bezeten is door een demon, anders krijg je zulke duivels klinkende vocals niet uit je lijf. Als je dan naar Collective Suffering luistert merk je wel dat, ondanks de jonge leeftijd van de band, de puzzelstukjes verrassend goed in elkaar passen.
Naarmate het tweede deel van het album nadert begint de verveling toch een beetje toe te slaan. Het klinkt allemaal best wel goed, maar het wordt nogal vrij snel ééntonig. Treurig, maar ja, je kan moeilijk verwachten van een jonge band dat ze al op het eerste album gaan liggen experimenteren. Nee, op dat vlak doen ze wat iedere band zou moeten doen vanaf album één: hun stempel drukken op een bepaald genre.
Ondanks het feit dat het misschien wat langdradig klinkt, valt deze zelfgetitelde debuutplaat van Infuriate best wel te pruimen. Een band om te blijven volgen.
Tracklist:
- Juggernaut of Pestilence
- Slaughter for Salvation
- Collective Suffering
- Engastration
- Only Pain Remains
- Matando
- Mori Terrae
- Surrogate
- Cannibalistic Gluttony
0 reacties