Soilwork - Verkligheten

Label : Nuclear Blast

Bart Vereecke

[smart_review]

Amper de feestdagen achter de rug, of de eerste grote release van 2019 maakt zijn opwachting. Na dik drie jaar komt een einde aan de droogte voor het Zweedse Soilwork. Nieuw plaatwerk kondigt zich aan onder de titel Verkligheten, en ligt sinds 11 januari in de rekken. Of dit elfde hoofdstuk in de muzikale discografie de verwachtingen weet in te lossen lees je hier.

Het lijkt wel een eeuwigheid geleden, wanneer we terugkeren naar het debuut van Soilwork, Steelbath Suicide (1998). Het is immers een tijdreis van quasi twee decennia en maar liefst tien albums terug in de tijd. In die tijd maakte Soilwork noest gebruik van de typische Zweedse melodieuze sound die hun collega’s creëerden, hetzij binnen een geheel eigen stijl.
Tot op vandaag levert dat muzikale snoepjes op om duimen en vingers bij af te likken, desondanks de vele positiewissels die de band doormaakte doorheen de jaren.
Met latere albums The Panic Broadcast (2010), The Living Infinite (2013) en The Ride Majestic (2015) leverde Soilwork stuk voor stuk albums af die tot de betere van hun muzikale cataloog gerekend mogen worden.

Een elfde langspeler, Verkligheten, liet een tijd op zich wachten. Een pauze van drie en een half jaar is meteen ook de grootste kloof tussen twee studioalbums die Soilwork ooit kende. Grote reden hiertoe is onder meer de grote productiviteit en het bruisende succes van zijproject The Night Flight Orchestra. Het smakelijke retrorock project waar zowel Björn “Speed” Strid (Vocals) en David Andersson (Guitars) deel van uitmaken. Met Amber Galactic (2017) en Sometimes The World Ain’t Enough (2018) wisten Speed en Anderson nog menig metalfan te verrassen met wat je gerust een guilty pleasure mag noemen.

Naast het succes van TNFO kreeg het Zweedse collectief ook af te rekenen met het vertrek van nationale trots, Dirk Verbeuren, die nu postvat achter de drums bij het grote Megadeth. Ruim twaalf dienstjaren had hij al op de teller staan bij Soilwork.
Met Bastian Thusgaard (o.a. Blood Label, Dawn of Demise, The Arcane Order) haalt Soilwork dus gedwongen nieuw talent aan boord.

Wanneer we ons aan Verkligheten gaan onderwerpen voelen we snel aan dat deze plaat de nodige luisterbeurten zal vragen. Hoewel Soilwork meer toegankelijk dan ooit klinkt is dit geen hapklare brok. De gepatenteerde Soilworkformule met de typische melodeathriffs en songstructuren voorzien van brede chorus die uitnodigt tot meezingen zijn nog steeds.
Alleen klinkt alles melodieuzer dan ooit tevoren en is de zachtere kant van Björn “Speed” Strid’s zang wel heel prominent aanwezig. Onder meer dit zorgt ervoor dat de lijn tussen Soilwork en The Night Flight Orchestra bij nummers als The Nurturing Glance en Stålfågel (ook de videoclip hiervan) heel dunnetjes wordt. Laatstgenoemde geniet trouwens een ‘flauwe’ gastbijdrage van Alissa White-Gluz (Arch Enemy), wat echter weinig bijdraagt aan het nummer, aangezien dit amper hoorbaar is in de mix.

Maar misschien maar eens beginnen bij het begin, wat zich vertaalt in een kleine twee minuten durende western getinte intro, die de titel van de plaat draagt. Gelukkig worden we wakker geschud met de daaropvolgende schop in de reet, Arrival, dat meteen ook een pak vertrouwder in de oren klinkt.
Met Bleeder Despoiler weet Soilwork ons voor een eerste keer echt bij de lurven te vatten. In een sterk opgebouwd nummer pakt Speed uit met zijn harde vocalen, waarna het geheel uitdooft tot een passage van muzikale genialiteit.

Ook Full Moon Shoals weet te bekoren met misschien wel het meest meeslepende refrein van het ganse album. Het nummer bevat tevens een van de zwaarste passages die we in jaren te horen kregen.
Een fraaie start kent een gevolg met het ijzersterke tweeluik The Nurturing Glance en When the Universe Spoke, waarbij snarenplukkers Sylvain Coudret en David Andersson strooien met het betere gitaarwerk.

Naast Alissa White-Gluz, krijgen we ook een bijdrage van gastkunstenaar Tomi Joutsen (Amorphis). Hij zorgt voor de betere grunts in Needles and Kin.
Naar het einde van de plaat toe moeten we echter vaststellen dat niet alle songs hetzelfde kwaliteitslabel krijgen opgespeld. Zo kunnen we The Ageless Whisper en You Aquiver moeilijk als meerwaarde voor dit album bestempelen.

We kunnen dus stellen dat Soilwork met zijn elfde langspeler, Verkligheten, prima plaatwerk weet af te leveren. De onmiskenbare kleppers van dit album zijn Bleeder Despoiler, The Nurturing Glance en When the Universe Spoke. Memorabel kunnen we Verkligheten echter niet noemen, daar de Zweden in het verleden al beter wisten af te leveren. The Ageless Whisper, You Aquiver en een minder geslaagde passage van Alissa White-Gluz, te wijten aan een zwakkere productie, zijn de zwakkere punten. Een plaat die onder de trouwe schare Soilworkfans zijn voor- en tegenstanders zal kennen.

Wie Soilwork live aan het werk wil zien, kan dat op zondag 3 februari in Trix, wanneer ze aantreden in het gezelschap van Nailed To Obscurity, Jinjer & Amorphis! In tussentijd kan de nieuwste langspeler reeds aangeschaft worden in de betere platenzaak.

Tracklist: