Met het album Hands Of Fate tekende de Britse band Savage Messiah voor één van de absolute hoogtepunten op metalvlak van het jaar 2017. Op 17 mei, slechts anderhalf jaar later, staat reeds de opvolger klaar, genaamd Demons. Het lijkt er met andere woorden sterk op dat de overstap naar Century Media Records twee jaar geleden gezorgd heeft voor de nodige impulsen op het gebied van creativiteit. Of deze Britten met Demons er opnieuw in geslaagd zijn om een huzarenstukje af te leveren, kom je te weten in deze review!

Ondanks het feit dat de verzamelde pers het er unaniem over eens was dat Hands Of Fate een parel was binnen het melodische thrash en heavy metal segment, blijft het vooralsnog toch nog steeds wachten op de grote doorbraak. Best vreemd, want sinds de oprichting is dit gezelschap er in met brio in geslaagd om album na album ontzettend sterk voor de dag te komen. Het siert deze heren dan ook dat ze er voor de volle 200 procent voor blijven gaan, want het moet gezegd dat ook deze Demons weer een ferm straffe plaat geworden is!

Voor de verandering heeft Savage Messiah er ditmaal voor geopteerd om meteen de knuppel in het hoenderhok te gooien: geen opbouwende intro, maar er meteen volle gas tegenaan! Virtue Signal maakt meteen duidelijk waar Savage Messiah voor staat: snoeiharde edoch melodieuze gitaarrifs, ondersteund door een sterk opererende ritmesectie (en dat ondanks de recente wisselingen in de line-up) in combinatie met het krachtige, herkenbare stemgeluid van frontman David Silver.

Waar Hands Of Fate meer gericht was op melodie in vergelijking met zijn voorganger The Fateful Dark, is Savage Messiah er deze keer in geslaagd om het beste van deze twee werelden samen te voegen. Iets wat resulteert in een combinatie van ijzersterke thrashy gitaarrifs en uiterst melodieuze, meezingbare refreinen, die toch stevig genoeg blijven. Heretic In The Modern World en het reeds eerder uitgebrachte Under No Illusions geven deze combinatie op passende wijze weer.

Ondertussen zijn drie nummers de revue daar gepasseerd, maar deze Demons heeft nog heel wat ander moois in petto: What Dreams May Come bijvoorbeeld, waarbij Savage Messiah opnieuw duidelijk maakt dat ze de kunst van het schrijven van pakkende songs duidelijk in de vingers hebben. Ook het razendsnelle The Bitter Truth en de bij momenten stampende afsluiter Steal The Faith In Me dragen stuk voor stuk bij aan de kracht van deze plaat!

Het mag duidelijk zijn dat Savage Messiah de lat voor zichzelf weer net dat tikkeltje hoger heeft weten leggen. Enkel en alleen het nummer Parachute, een cover van Chris Stapleton, hadden deze Britten van mij gerust achterwege mogen laten, want de combinatie van metal en country neigt naar mijn bescheiden mening eerder richting folk dan wat anders. Luister en oordeel vooral zelf. Smaken kunnen nu eenmaal ver uiteen liggen.

Op Parachute na is deze Demons een knaller van een plaat geworden, waarmee Savage Messiah bewijst dat kwaliteit en kwantiteit perfect hand in hand kunnen gaan. Het ideale materiaal om nu eindelijk de definitieve doorbraak te gaan forceren. Aan opportuniteiten alvast geen gebrek, want zo zal Savage Messiah onder meer te bezichtigen zijn in de Biebob in Vosselaar samen met Symphony X en treedt de band daags nadien op tijdens de tweede dag van Fortarock.

Tracklist:

1. Virtue Signal
2. What Dreams May Come
3. Heretic In The Modern World
4. Parachute
5. Under No Illusions
6. Down And Out
7. The Lights Are Going Out
8. The Bitter Truth
9. Untill The Shadows Fall
10. Rise And Fall
11. Steal The Faith In Me