Helaas komt er aan alle mooie liedjes een eind. Ook en zeker op een festival is dat helaas het geval.
De laatste dag van Alcatraz 2019 is er echter eentje om U tegen te zeggen. Met net als de andere dagen 21 bands op het programma, is Alcatraz op enkele jaren tijd van een ééndagsfestivalletje geëvolueerd naar een te duchten concurrent van Graspop voor de liefhebbers van de harder rock en zware metalen.
Met hun nieuwe meesterzet om een hoofdzakelijk Belgisch derde podium te posteren in de circustent die El Presidio was, hebben ze een toch wel een overwinning behaald die zeer wordt gesmaakt. Hiervan zijn de uitverkochte VIP en bijna uitverkochte combitickets een bewijs. We zetten de must-see bands even mooi op een rijtje!
Prison Stage
Alien Weaponry; opener om 11u30
Voor mij was dit het debuut van 2018. De melodische thrashmetalband uit Nieuw-Zeeland heeft vorig jaar met Tü een visitekaartje van jewelste afgegeven, in de vorm van een dijk van een album met heel veel Maori-invloeden. Deze lieve tieners van ochot 18 jaar zullen met heel veel plezier de tralies van de Prison Stage openzetten voor bezoekers vanaf 11u30. Ik ben alvast klaar voor de ochtend-Haka tijdens het aperitief-uurtje!
Anvil
Na hun bewogen geschiedenis is Anvil sinds enkele jaren volledig terug. Hun vrolijke heavy metal, in combinatie met de aanstekelijke lach van Steve Lips, weet mij telkens ik hen live zie weer gelukkig te maken. Zijn droge humor en de zilveren dildo die hij gebruikt als plectrum kunnen daar natuurlijk ook deels mee te maken hebben. Afspraak om 12u50!
Sacred Reich
Deze cultband hoeft geen voorstelling meer. Hun old school heavy- en thrash metal kan na al die jaren nog steeds menig metalhart veroveren. Sacred Reich, ondertussen deel van het meubilair van Alcatraz, heeft overigens voor het eerst sinds de geboorte (1996!) van een groot deel van de festivalgangers nog eens nieuw werk uitgebracht, dus dat wordt smullen. Afspraak om 15u30 aan de Prison Stage.
Meshuggah
Na hun succesvolle passage op Graspop vorig jaar kunnen we hier de meesters van de djent aan het werk zien. Dit is niet voor de weekhartigen en casual metalfans. Hun complexe, polyritmische en progressieve metal maakt dit voor de echte liefhebber een meesterwerk, terwijl de ander er zijn neus voor optrekt. Deze Zweedse band is ondertussen wereldwijd bekend en hebben hun plaatsje meer dan verdiend. De subheadliner van de avond start om 20u50 aan de set.
Avantasia
Tobias en zijn vriendjes komen ons ook nog eens gelukkig maken. Hun nieuwe opera, Moonglow, is weeral een huzarenstukje van muzikale compositie. Naast hun eigen leden zijn er naar goeie gewoonte verschillende gastzangers op het album, waaronder Kiske (Gamma Ray), Jorn Lande, Ronnie Atkins (Pretty Maids), Hansi Kursch (Blind Guardian), Mille Petrozza (Kreator) en ga zo maar door. Helaas zijn ze niet allemaal mee op tour, maar hun vervangers zijn zeker niet minder! Lande en Atkins zijn effectief mee, en daarnaast ook nog Geoff Tate van (ex-)Queensryche, Eric Martin van Mr. Big en Bob Catley van Magnum.
Ook nog van de partij: Metal Church, Rose Tattoo en Powerwolf.
Swamp Stage
Off the Cross
Onze landgenoten hebben de eer gekregen om de Swamp Stage te openen. Met hun loodzware vorm van metalcore schudden ze ons wakker na de lunch. Op Graspop speelden ze dit jaar een ijzersterke set, dus verwacht je maar aan een muzikale djoef op de muil.
Noot: Brulboei Steven heeft plaatsgemaakt voor een andere (naar eigen zeggen) evenwaardige microfooncrasher; dus dit is het uitgesproken weekend om de nieuwe zanger aan het publiek voor te stellen. Waarom niet direct langs de grote poort? Over gezonde druk gesproken!
Decapitated & Deicide
Voor een dubbele portie brutale death metal moet je zondag ook in de Swamp Stage zijn. De Polen van Decapitated spelen iets complexere muziek, maar zijn desondanks relatief toegankelijk door het gemak waarmee ze alles uitvoeren. Deicide speelt traditionele death metal, zonder veel tierlantijntjes en worden hiervoor uiteraard aanbeden door de fans. De rest van de wereld vindt hen echter schandalig, te merken aan de vele festivals en venues waar ze ondertussen al uit verbannen zijn.
Tesseract
Een beetje de vreemde eend in de bijt, maar dat spelen ze er wel af. De progressieve, jazzy djent van Tesseract is een geweldig aperitiefhapje alvorens naar Meshuggah te gaan kijken en luisteren. Ze moeten niet onderdoen voor de band waar ze hevig door beïnvloed zijn. Voor complexe melodische structuren met de engelenzang van Daniel Tompkins wordt het avondmaal met plezier wat vroeger of later genomen.
Soulfly
Afsluiter van de Swamp Stage zijn de Cavaleras! Niet de broertjes Max en Igorr, maar wel vader en zoon Max en Zyon met Soulfly. De Braziliaanse thrashmetallers hoeven eigenlijk geen introductie meer. Met hun mix van thrash, tribal music en wereldmuziek staan de Cavalera’s na al die jaren nog steeds aan de top van de metalwereld. Hun laatste worp Rituals was hier de exponent van. En voor hen is het uiteraard een leuke uitstap voor de familie…
Ook nog van de partij: Unleashed (30th anniversary), de progressieve thrash van Voivod en de Griekse extreme metalgoden van Rotting Christ met het nieuwe album.
La Morgue
Fire Down Below
Openen met locals is uiteraard altijd een goed plan. Deze band met roots in Oost- en West-Vlaanderen speelt een lekker te pruimen vorm van stoner rock/metal, die ze ook al mochten etaleren op Headbanger’s Balls Fest in Izegem.
Glowsun
Niet alleen Belgen zijn vertegenwoordigd in La Morgue. Met Glowsun zijn ook onze zuiderburen van het verre Rijsel aanwezig. Aangezien je vanuit Kortrijk amper een halfuurtje moet rijden naar daar, spelen ze in feite ook een halve thuismatch. Hun hoofdzakelijk instrumentale en soms psychedelische stoner metal past hier perfect in het rijtje.
Tangled Horns
Na Glowsun gaan we naadloos over naar Tangled Horns. Ze kunnen qua muziek wel sterk vergeleken worden, ook door hun invloeden uit de grunge en spacerock. Hier is er wel een stevige zanger aanwezig om het geheel wat meer te kleuren.
MIAVA
Miava, de ingekorte versie van hun originele bandnaam Maria Isn’t A Virgin Anymore, is eindelijk terug. Na het harde verlies van Jelle Tommeleyn op 7/02/2016 op slechts 24-jarige leeftijd, kondigden ze exact 3 jaar na zijn overlijden hun comeback aan. Het optreden van de stoner/post-metalband wordt een muzikale belevenis, met heel wat emotionele waarde voor zowel publiek als band.
Hemelbestormer
Dit Belgisch fenomeen is als een paddenstoel omhoog geschoten. De Diepenbeekse band werd uit het niets wereldberoemd in Vlaanderen, na toch al 7 jaar aan de weg te timmeren. Hun loodzware riffs en hun nummers van meer dan 10 minuten brengen je in een trance waar je niet uit wakker wil worden. Pure meditatie, ook al is deze muur van geluid bijna voelbaar.
Have fun!
0 reacties