‘Hard blijven werken en de rest komt hopelijk vanzelf’ is meer dan eens het devies voor vele beginnende metalbands. Een stelling die de Grieken van Suicidal Angels indertijd blijkbaar goed tussen de oren geknoopt hebben, want hoe gestaag de carrière van deze band op gang kwam, des te ruiger gaat het er de laatste jaren aan toe. De eerste vijf albums waren degelijk maar nu ook niet echt wereldschokkend. Dat veranderde in 2016 met het rauwe Division Of Blood. Een plaat die Suicidal Angels vrijwel meteen naar de top binnen het thrash gebeuren wist te katapulteren. Ruim drie jaar later is het tijd voor een vervolg. Years Of Aggression ligt ondertussen bijna een week in de rekken en dat via Noise Art Records dus tijd om eens te kijken of de band deze recent verworven status heeft weten bestendigen.

De eerste conclusie die we na de allereerste luisterbeurt kunnen én mogen trekken is het feit dat Suicidal Angels er weer met verve in geslaagd is om met een spetterend thrash album voor de dag te komen. De tweede vaststelling is dat het eerder rauwe, harde geluid van voorganger Division Of Blood gedeeltelijk plaats heeft moeten ruimen voor een meer melodische insteek. Die melodische insteek is bijvoorbeeld goed terug te horen in nummers als Born Of Hate en Bloody Ground, waarbij gitarist Gus Drax alle tijd en ruimte krijgt om zijn muzikale capaciteiten tentoon te spreiden.

Suicidal Angels zou Suicidal Angels natuurlijk niet zijn, mocht de band ons niet trakteren op enkele onvervalste thrashgranaten. Het festijn begin al meteen met opener Endless War dat qua vibe wat weg heeft van Image Of The Serpent, afkomstig van voorganger Division Of Blood. Ook nummers als Years Of Aggression en The Roof Of Rats zal bij vele thrashliefhebbers als puur goud in de oren weerklinken. Tel daar nog de krachtige stem van frontman Nick Melissourgos bovenop en het feest kan niet meer stuk. Dat het Engels van de man in kwestie bij momenten nogal gebroken klinkt, kan de pret absoluut niet drukken.

Naar goede gewoonte trekt Suicidal Angels finaal weer de epische kaart en krijgen we The Sacred Dance With Chaos meteen ook het langste nummer van deze Years Of Aggression voor de kiezen. Een nummer dat een interessante opbouw kent, maar langs de andere kant toch wel wat gelijkenissen vertoont met het nummer One van Metallica. Gelukkig is het nummer op een solide wijze uitgewerkt, waardoor we deze kleine opmerking gerust met de mantel der liefde willen bedekken.

Ook qua artwork valt er wel het een en het ander te vertellen. Vooraleer een goede thrashplaat kan uitgroeien tot een klassieker is er namelijk een sterk artwork nodig. Wanneer het artwork verzorgd wordt door ene Ed Repka weten we meteen dat het met betrekking tot het visuele aspect het wel snor zal zitten.

Anno 2019 is Years Of Aggression de zoveelste sterke thrash plaat van deze jaargang, waarmee Suicidal Angels zijn status van toekomstig (thrash)headliner alleen maar kracht zal weten bij te zetten. Doordat de focus iets meer verschoven is naar het melodische aspect, zal bovendien een breder publiek warm gemaakt kunnen worden voor deze toch nog steeds vrij agressieve vorm van thrash metal. Nu maar hopen dat deze Grieken snel de afstand van 3000 km gaan willen overbruggen om ons Belgenlandje, en met uitbreiding de rest van Europa, volledig plat te spelen.

Tracklist:

1. Endless War
2. Born Of Hate
3. Years Of Aggression
4. Bloody Ground
5. D.I.V.A
6. From All The One
7. Order Of Death
8. The Roof Of Rats
9. The Sacred Dance With Chaos