Amper een jaar geleden katapulteerde het Deense gezelschap Baest zich in een klap richting de top van de mondiale deathmetalscene. Na een demo en een ep versierde de band meteen een lucratief contract bij het grote Century Media Records. De verwachtingen lagen vanzelfsprekend hoog, zeer hoog. Met Danse Macabre overwon Baest met brio de eerste horde, want de muur van geluid die deze band wist neer te zetten, was er eentje van een zeldzaam kaliber. Het bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan, want 13 maanden na het debuut staat de band er opnieuw met een opvolger, genaamd Venenum. Een plaatje dat sinds Friday the 13th (13 september) verkrijgbaar is zowel online als bij uw betere, en tevens zeldzame, platenboer.
Baest bestaat uit een roedel jonge wolven uit Aarhus met een ongelofelijke passie voor death metal. Een passie die zich niet beperkt tot één bepaalde substroming binnen de death metal, maar integendeel meerdere stromingen tracht te combineren. Het Zweeds geluid, met name de boss hm-2 staat meermaals prominent op de voorgrond, maar ook de Amerikaanse variant wordt zeker niet aan zijn lot overgelaten, wat resulteert in een frisse, moderne kijk op het meer extreme genre.
Waar Danse Macabre nog eerder ‘sfeervol’ van start ging, duwt Baest deze keer meteen de gaspedaal volledig in. Galopperende drums die vlotjes overgaan in een salvo blastbeats, zagende gitaren en de gruwelijke stem van frontman Simon Olsen zetten meteen de toon voor 40 minuten old school death metal van de bovenste plank. Meteen wordt duidelijk dat elk bandlid afzonderlijk heel wat progressie geboekt heeft, al zijn we nog maar een jaartje verder. Voornamelijk het stemgeluid van frontman Simon Olsen klinkt bij momenten nog demonischer dan op het debuut, in hoeverre dit zelfs nog mogelijk was.
Wat wel vrijwel identiek hetzelfde gebleven is, is de dynamiek van het album: in plaats van drie kwartier volop de beuk er in te gooien, kiest Baest bewust voor een meer dynamische aanpak, waarbij zware, logge passages vlot afgewisseld worden met het meer verschroeiende werk. Een nummer als Gula vat dit in de praktijk mooi samen. Met Nihil slaat de band helemaal de spijker op de juiste kop: een sterke openingsriff, slimme tempowisselingen en uitmuntend gitaarspel tout court zorgen ervoor dat dit nummer wel eens kan uitgroeien tot het deathmetalnummer van 2019!
Met het instrumentale Styx biedt Baest de luisteraar de tijd om even op adem te komen. Een korte adempauze waarna de band verder gaat waar ze eerder gebleven waren: het produceren van verschroeiende death metal, waarbij 95% van de bevolking spontaan teruggrijpt naar de Valiumpillen. Gelukkig behoren wij tot die overige 5%, want nummers als As Above So Below en Sodomize zouden we voor geen geld van de wereld willen wissen uit de jukebox van het leven.
Genoeg gezeverd. Met Venenum levert Baest een beest van een album af, waarmee de band bevestigt tot de top van de hedendaagse death metal te horen. Vorig jaar was het misschien nog wat te voorbarig om conclusies te trekken, maar met deze tweede worp kunnen we gerust stellen dat, mocht Baest 25 jaar eerder begonnen zijn met muziek maken, de band hoogstwaarschijnlijk tot dezelfde grootorde behoorde als bijvoorbeeld Death, Cannibal Corpse of Dismember. Verplichte aanschaf voor iedere liefhebber van betere death metal!
Tracklist:
- Vitriol Lament
- Gula
- Nihil
- Venenum
- Styx
- Heresy
- As Above So Below
- Sodomize
- Empty Throne
- No Guts, No Glory (Bolt Thrower cover)
0 reacties